2004. Ik studeerde nog, maar de gevreesde datum kwam steeds dichterbij: de dag van afstuderen en aan het werk moeten. Dus stapte ik samen met een studiegenootje in de trein. Op naar de Jaarbeurs in Utrecht, voor de Nationale Carrièrebeurs. Geen idee wat we konden verwachten, maar we hoopten wel antwoorden te krijgen. De belangrijkste vragen waar we mee zaten: wat staat mij te wachten als ik straks aan het werk ga? Wat als ik moet gaan solliciteren? En wáár kan ik eigenlijk solliciteren?
Campusrecruiters, die kenden we
Natuurlijk waren we tijdens bedrijvendagen, borrels en andere sociale activiteiten al een aantal keer in aanraking gekomen met verschillende campusrecruiters. Die waren een beetje net als wij, maar dan met een ander doel. Wij kwamen voor de gratis drank. Zij kwamen om onvermoede zieltjes uit de hemel van de studententijd te trekken richting de hel van het werkende leven.
Campusrecruiters wilden ons uit de hemel van de studententijd naar de hel van het werkende leven trekken
Heel wat pennen rijker
Wat bleek, toen we in Utrecht waren aangekomen? De carrièrebeurs, dat was een soort gigantische markt vol kraampjes waar ze organisaties en banen verkochten. Diezelfde campusrecruiters kwamen we ook hier weer tegen. Alleen deelden ze nu geen bier uit om mensen te overtuigen, maar pennen en notitieboekjes. Veel wijzer werden wij er overigens niet van. Wel waren we heel wat pennen rijker. De notitieboekjes belandden echter al snel in de container. Het meeslepen vonden we toch iets te veel moeite.
Even scannen: wie is ‘goed bemiddelbaar’?
Over naar 2007. Daar stond ik ineens zelf op die beurs, op een stand van HBO Services (destijds een samenwerking tussen hogeschool Inholland en USG People). Ik was plots zelf die recruiter geworden die de zaal scande op kandidaten die er ‘goed bemiddelbaar’ uitzagen. De eerste uren nog redelijk kritisch; maar aan het eind van dag twee praatte ik met iedereen. Wat wij gebruikten om mensen te lokken? Tassen gevuld met: een notitieblok en een pen!
Met 5 collega’s 2 dagen beulen
Het leverde uiteindelijk niet direct veel op. Na 2 dagen met 5 collega’s intensief beulen, meerdere blaren en een kapot geprate keel wisten we een man of 20 naar een baan te bemiddelen. Best oké natuurlijk. Maar 20 uur lang searchen met 5 man had minimaal hetzelfde resultaat opgeleverd.
Het leverde niet direct veel op: 20 uur lang met 5 man searchen had minstens hetzelfde opgeleverd
Het vuur aan de schenen
Flash forward naar 2018. inmiddels meer dan een decennium verder word ik gevraagd door NUwerk.nl om te spreken op het event. Het is de bedoeling dat de interviewer en het publiek mij en een concullega van Manpower het vuur aan de schenen gaan leggen. Het onderwerp: ‘Profileer jezelf op LinkedIn: dit is waar recruiters op letten’.
#carrierebeurs interview door @NUwerk over LinkedIn, solliciteren, cv’s, motivaties, gaten op je cv en zo veel meer! Binnenkort te beluisteren via de podcast! pic.twitter.com/KhrOrSIwh1
— Annelies Graafland (@AliesGraafland) 7 april 2018
De terrassen lonken…
Afgesproken met partner in crime, vriendinnetje, oud-collega en bovenal steun en toeverlaat, Willemijn de Kruif, dat zij met mij meegaat. Na een heerlijke lunch in de zon zijn wij ervan overtuigd dat niemand komt opdagen. Het is voor het eerst 21 graden, de terrassen lonken en het eind van de dag nadert. We kijken nog even treurig naar de zon en de terrassen in de Pijp en vertrekken dan naar de RAI.
Nog steeds: overal pennen!
Als ik de beurs oploop herken ik al twee dingen: standjes en pennen. Er zijn nog steeds overal pennen! We halen een drankje. Ik zorg voor een extra laag poeder op mijn gezicht (geen geglim onder de lampen) we maken een wc-selfie (omdat het kan) en vertrekken naar de ruimte waar het moet gaan gebeuren.
Terwijl er werkzoekenden naar mij toe komen met allerlei vragen, ik mijn concullega’s leer kennen en zie hoe de ruimte wordt geïnstalleerd valt het mij op dat de zaal steeds verder volloopt. En hij blijft maar vollopen. Het eerste dat ik denk: ‘De studentenmentaliteit is duidelijk veranderd’. Dan kijk ik nog eens goed om mij heen. Dit zijn zeker niet allemaal bijna-afgestudeerden. Van allerlei leeftijden zie ik mensen in de zaal een plekje vinden.
ik merk dat mensen de notitieboekjes gebruiken! Ze hebben aantekeningen gemaakt!
Een uur lang vragen beantwoorden volgt. Over de algoritmes van LinkedIn bijvoorbeeld, over competenties, en over het nut van vrijwilligerswerk. Allerlei voor de hand en minder voor de hand liggende vragen krijg ik op me afgevuurd. En ik merk dat mensen de notitieboekjes gebruikt hebben! Ze hebben aantekeningen gemaakt! Ze komen naar mij toe na de presentatie. Stellen nog meer vragen. Vragen advies. Zijn enthousiast. Ze zijn geïnspireerd. Sterker nog: ze zijn geholpen.
Beste carrièrebeurs ooit
Een uur na het einde van het interview stap ik in de auto. Positief verrast. Vol energie. Beste carrièrebeurs ooit! (En ik heb naast een pen ook een Jobbird-labello gescoord!)
Dit blog is geschreven door Annelies Graafland, Senior Sourcing Specialist bij het Randstad Recruitment Center.
Lees haar eerdere blogs:
- De 5 tools die iedere recruiter zou moeten kennen
- Jobboards, vinden jullie de weg naar de kandidaat nog wel?
- Tools? Bots? Candidate Experience? Héél belangrijk. Maar nu, kom op: sourcen allemaal!
Of lees hier alles van Annelies
