Anoniem solliciteren: van recruiters hoeft het ook al niet

Peter Boerman Op 13 december 2016
Gem. leestijd 3 min 1667x gelezen
Deel dit artikel:
Anoniem solliciteren: van recruiters hoeft het ook al niet

Het kabinet ziet af van een proef met anoniem solliciteren bij het Rijk. Goed zo, zeggen veel Nederlandse recruiters.

Anoniem solliciteren leidt niet tot een diverser personeelsbestand, zei minister Stef Blok, toen hij bekendmaakte dat het kabinet er geen werk van gaat maken. Dat kan op instemming rekenen bij veel Nederlandse recruiters. Uit een kleine steekproef onder alle tot nu toe afgestudeerden aan de Hogeschool voor Recruitment blijkt het enthousiasme voor anoniem solliciteren niet erg groot.

‘Hoop dat wij neutraal kunnen kijken’

Zo is er Marijn, die het ‘zeker gezien de technologische stappen met recruitbots’ niet logisch vindt om namen weg te lakken van sollicitaties. ‘Ik vind het ook zo vreselijk paternalistisch en hoop echt dat wij als recruiters daar neutraal naar kunnen kijken en de beste kandidaat kiezen, voor de rol en voor de afdeling.’ Soms, zegt ze, ‘is het voor de samenstelling van de afdeling zelfs te rechtvaardigen dat je voorkeur uitgaat naar kleur, vrouw, jong of juist oud. Als je het maar kunt uitleggen.’

‘Echt schrijnend’

‘Echt schrijnend’ vindt ze ‘het voorbeeld van een HR-stagiair bij de gemeente Den Haag die met een zwarte stift de namen weglakt op alle CV’s voordat ze naar de recruiters gaan.’ Ook naar de recruiters toe geen fijn signaal, zegt zij.

‘Nog weer complexer en meer werk’

‘Zelf moet ik vooral opletten dat ik geen mensen discrimineer die een slecht CV maken’, grapt Geertje, die vooral werkt met hoger opgeleide wetenschappelijke professionals. ‘Mijn branche is zo internationaal en multicultureel dat we ‘van alles’ tegenkomen en voorstellen. Anoniem solliciteren maakt alles denk ik nog weer complexer en meer werk.’

‘Ik pleit eerder voor professionele recruiters’

Discriminatie bestaat volgens haar zeker nog wel. ‘Maar als je zelf goed in contact staat met je doelgroep en deze goed en overtuigend introduceert, minimaliseer je discriminatie beter dan door anoniem mensen voor te stellen.’ Dus, zegt ze, ‘ik pleit eerder voor professionele recruiters die goed kunnen searchen, screenen en voorstellen.’

‘Geen achternaam is al vervelend’

Ook Mandy is het daarmee eens. ‘Je hebt ook te maken met een opdrachtgever die het vaak al vervelend vindt als wij geen achternaam noemen bij een eerste voorstel-mail. Laat staan als het helemaal anoniem wordt.’

‘Je kunt later alsnog afhaken’

Ook Andrea onderstreept dat. ‘Ik ben geen voorstander van anoniem solliciteren’, zegt ze. ‘Een werkgever kan namelijk later in het proces bij een vervolggesprek alsnog afhaken.’

‘We nemen mensen aan, geen CV’s’

En Paul voegt toe dat ‘organisaties mensen aannemen en geen CV’s’. Dus, zegt hij, ‘zal er altijd de wens blijven bestaan om te weten wie solliciteert.’

‘Anoniem voorstellen is heel onprettig’

Claudia vult aan het persoonlijk ‘heel onprettig’ te vinden ‘als ik CV’s zonder namen zou moeten voorstellen aan mijn hiring manager. Ik vind het ook te simpel gedacht dat dat helpt. Een naam geeft toch een menselijker invulling aan een CV. Ik waak er ook voor iemand op discriminerende gronden af te wijzen. Daar komen hiring managers bij mij echt niet mee weg. Je kunt vooroordelen volgens mij dus beter op een andere manier proberen weg te nemen.’

‘Meer de kans gehad vooroordelen weg te nemen’

Er zijn overigens ook voorstanders van anoniem solliciteren onder de recruiters die het afgelopen jaar afstudeerden aan de Hogeschool voor Recruitment. Zoals Jos, die beaamt dat werkgevers altijd kunnen afhaken, maar als dat later in het sollicitatieproces gebeurt, ‘dan heeft een kandidaat zichzelf al veel beter kunnen presenteren en profileren dan met alleen een papieren CV’tje. De kandidaat heeft dan meer de kans gehad (al dan niet bewuste) vooroordelen weg te nemen.’

‘Er is direct een conversatie’

Ook Mariëtte geeft anoniem solliciteren graag een kans. ‘Er is gebleken dat daarmee veel gediscrimineerde sollicitanten toch een baan vinden. Ook merk ik vaak dat als ik iemand anoniem voorstel, er direct vragen komen van de opdrachtgever. Er is dus ook direct een conversatie. Aan de vakvolwassen recruiter de taak de ‘verkoop’ dan extra interessant te maken.’

Motie van de PvdA

Het idee van anoniem solliciteren is bepaald niet nieuw. Al in 2006 experimenteerde de gemeente Nijmegen er enkele keren mee, maar de resultaten waren toen niet eenduidig. Het onderwerp kwam weer in de belangstelling na een proef in de gemeente Den Haag en een motie in de Tweede Kamer van de PvdA. Daarin werd het kabinet opgeroepen een grootschalige proef met het instrument te doen bij de Rijksoverheid.

Er zijn al wel trainingen

Volgens verantwoordelijk minister Stef Blok is echter het nog niet zonder meer duidelijk dat anoniem solliciteren leidt tot meer verscheidenheid op de werkvloer. Hij erkent dat er sprake is van ‘onbewuste vooroordelen’, óók bij mensen die personeel werven en selecteren voor het Rijk. Maar daarom zijn er bijvoorbeeld al trainingen die het selecteren zonder vooroordelen moeten bevorderen, aldus het kabinet.

Lees ook:

Meer van zulke verhalen?

Lees elke week de Nieuwsbrief van Werf& en blijf op de hoogte van alles wat er gebeurt op het gebied van arbeidsmarktcommunicatie en recruitment! Doe het nu, het is gratis en je mist nooit meer iets!

Deel dit artikel:

Peter Boerman

Hoofdredacteurbij Werf&
Hij heeft eigenlijk nog nooit een vacature uitgezet. En meer sollicitatiegesprekken gevoerd als kandidaat dan als recruiter of werkgever. Toch schrijft Peter Boerman alweer een jaar of 10 over weinig anders dan over de wondere wereld van werving en selectie, in al zijn facetten.
Bekijk volledig profiel

Premium partners Bekijk alle partners