Terwijl de krapte op de arbeidsmarkt toeneemt, duurt het ook steeds langer voordat mensen worden aangenomen. Waarom eigenlijk?
Gemiddeld duurt een sollicitatieproces in Nederland 25,4 dagen, blijkt uit recent Glassdoor-onderzoek naar ruim 80.000 interviews in 25 landen. Daarmee doen ‘we’ het nog helemaal niet zo slecht, zo blijkt. Brazilië spant de kroon, met bijna 40 dagen interviewtijd, gevolgd door Frankrijk, Zwitserland, Italië en België. Ook in Duitsland doen ze er met gemiddeld 28,5 dagen langer over dan bij ons om iemand aan te nemen, al gaat het aan de andere kant in China (24,7) en de VS (23,8 dagen) gemiddeld weer iets sneller.
Snel ontslag? Dan ook sneller geworven
De snelheid in het proces vindt voor een deel zijn oorzaak in wet- en regelgeving. In landen waar het relatief moeilijk is om mensen te ontslaan, duurt het gemiddeld ook langer om mensen aan te nemen, zo meldt het onderzoek (al is het verband niet héél sterk).
Kapper sneller gevonden dan hoogleraar
Het blijkt ook nogal wat uit te maken voor wat voor functie je mensen aan het werven bent. De procedure voor een hoogleraar duurt internationaal gezien het langst (60 dagen), die voor een serveerster gemiddeld ‘maar’ 8 dagen. Ook relatief snel te werven zijn beroepen als een kapper (9 dagen), winkelmedewerker (8,5 dagen) en vrachtwagenchauffeur (10,5 dag).
Het duurt allemaal steeds langer
Het onderzoek van Glassdoor is niet het eerste dat wijst op een steeds langer selectieproces. Vorige maand kwam de Deutsche Bank naar buiten met een soortgelijk onderzoek, waaruit zou blijken dat de gemiddelde time-to-hire in Amerika zelfs is opgelopen tot boven de 30 dagen. En dat terwijl uit onderzoek van Robert Half blijkt dat 63 procent van de kandidaten 21 dagen al (véél) te lang vindt voor een sollicitatieproces. Business Insider en het World Economic Forum vroegen recent aandacht voor het fenomeen ‘ghosting‘. Daarbij houden kandidaten meerdere gesprekken met een organisatie, maar horen vervolgens niets meer.
Je kúnt er iets aan doen
Als het Glassdoor-onderzoek iets duidelijk maakt, is het dat je er als recruiter wel iets aan kunt doen, aan die lange sollicitatieprocedures. De wetgeving kun je misschien niet veranderen, en ook het functieniveau waarvoor je zoekt waarschijnlijk niet. Maar waar je wel invloed op kunt hebben zijn zaken als: met hoeveel mensen voer je de gesprekken? Test je hun vaardigheden? Laat je de kandidaten presenteren?
Er kunnen goede redenen zijn om meer tijd te nemen om kandidaten grondig te screenen
Uit het onderzoek blijkt dat zulke beïnvloedbare factoren méér van de vertraging in werving verklaren dan alle andere factoren (zoals de functietitel, het land, de branche of de grootte van de organisatie) samen.
Topkandidaten naar de concurrentie?
Niet dat een lang proces per sé slecht is, zeggen ze bij Glassdoor. Er kunnen goede redenen zijn om meer tijd te nemen om kandidaten grondig te screenen. Maar aan de andere kant: open vacatures zijn óók altijd duur. ‘Als tragere processen zorgen voor betere hires, dan kun je ze verantwoorden. Maar zo niet, dan ben je tijd aan het verliezen en loop je het gevaar dat topkandidaten naar de concurrentie lopen. Van die balans moet je je altijd bewust zijn. Zijn de extra interviews écht nodig? Hebben ze aangetoond tot betere kandidaten te leiden? Of zetten ze alleen een rem op de snelheid in je proces?’
