Bestaat het CV over 5 jaar nog wel?

Wat iemand gedaan heeft, voorspelt nauwelijks zijn of haar succes in een volgende baan. Zijn we het CV over 5 jaar helemaal vergeten?

Het was naar verluidt Leonardo da Vinci die in 1482 het eerste CV tekende: een overzicht van zijn werken. Zijn Curriculum Vitae, oftewel: zijn levensloop. Vooral in de laatste helft van de vorige eeuw was dit CV verworden tot hét ijkpunt in het werving- en selectieproces.

cv leonardo da vinci

Van video tot preselectie

Maar de laatste jaren is het papieren overzicht van wat je in het verleden gedaan hebt steeds meer onder vuur komen te liggen. Videosollicitaties, preselectietesten, socialemediaprofielen, big data, ze voorspellen vaak veel beter hoe succesvol iemand in een bepaalde baan wordt. Wat je gedaan hebt, blijkt nauwelijks te voorspellen hoe goed je iets gáát doen. In navolging van bijvoorbeeld Google stappen daarom steeds meer bedrijven er vanaf om kandidaten louter te filteren op hun CV’s.

Die trend zet door

En die trend zet nog wel even door, zo blijkt uit een kleine steekproef onder alle tot nu toe afgestudeerden aan de Hogeschool voor Recruitment. Zoals Pien, die zegt: ‘Ik zie nu al mooie dingen gebeuren op het gebied van videosollicitaties. Hunkemöller heeft daar bijvoorbeeld superveel mee gedaan en daarmee zelfs een prijs gewonnen. Bij Joulz draaien we er nu ook een pilot mee. Al merk ik wel dat het voor sommige doelgroepen nog een stap te ver is.’

Drempel laag houden

Ook Eveline ziet ‘de innovatie hard gaan’. Van haar hoeft een CV nu al niet meer bij een sollicitatie meegestuurd te worden. ‘Ik neem nu zelf al genoegen met een LinkedIn-profiel. Omdat ik de drempel voor mijn schaarse doelgroep (de accountant) zo laag mogelijk wil houden. En ik geloof niet dat LinkedIn een eeuwige houdbaarheid heeft, dus wie weet wat de toekomst zal brengen.’

In videosollicitaties gelooft ze overigens minder. ‘Ik vind het heel gaaf. Maar ik denk niet dat dit voor de hele arbeidsmarkt de toekomst is. Een marketeer of communicatiespecialist voelt zich er misschien comfortabel bij. Maar of de accountant of de laborant dat ook doet? Dat weet ik zonet nog niet…’

We willen weten wat iemand gedaan heeft

Ook Imelda ziet het CV binnen 5 jaar nog niet helemaal verdwijnen. Ook in 2022 willen recruiters immers nog steeds graag weten wat een kandidaat in het verleden gedaan heeft, denkt ze. ‘Een profiel op LinkedIn (of andere media die over 5 jaar misschien populair zullen zijn), beschouw ik daarbij ook als een CV, zij het in digitale interactieve vorm. En dat heeft naast een – zij het in verminderde vorm – eigen opgesteld CV zeker de toekomst.’

Minder accent op banen en functienamen

Ze verwacht dat ‘de inhoud wellicht anders van vorm zal worden’. Zo denkt ze dat er minder accent kom op banen en functienamen, maar meer op ‘soorten werkzaamheden, verantwoordelijkheden, rollen die iemand in zijn loopbaan heeft vervuld.’ Ook verwacht ze ‘misschien een weergave van wat iemand voor de komende jaren voor ambitie heeft.’ En of dat nou in een digitaal profiel naar voren komt of in een pdf? ‘Ach, dat zie ik meer als variatie op een voorkeurskanaal van een organisatie of een recruiter.’

Van real life assessments tot pitch-interviews

Ook verwacht ze dat in 2022 meer nieuwe vormen van ‘kennismaking’ gebruikelijk zullen zijn. ‘Zoals sollicitatie-groepssessies in allerlei hoedanigheden, video-CV’s (die nu al populairder zijn), korte real life assessments (al dan niet digitaal en/of interactief), korte pitch-interviews met groepen, portfolio-achtige zaken, challenge-meetings, noem maar op.’

Curriculum futurum

Maar dat komt dus allemaal niet in de plaats van het good old CV, zo verwacht de nieuwste generatie recruiters. Imelda: ‘Iemand zei me laatst: ach, over 5 jaar wil men alleen op een CV nog maar weten wat iemand in de nabije toekomst wil doen. Oftewel een CF: een curriculum futurum. Nou, dat geloof ik niet. Elke organisatie wil ook over 5 jaar graag weten wat voor vlees men in de kuip krijgt, en welke ‘bewijsvoering’ hiervoor uit een CV gehaald kan worden.’

Wat denken jullie? Is het CV achterhaald als selectiemedium? En wat komt er dan voor in de plaats? Laat het ons weten!

Beeld

Lees ook:

Waarom Tangram fuseert met CRMatch

Tangram en CRMatch zijn per 1 januari gefuseerd en gaan verder onder één naam: Tangram.

Tangram is specialist in werving- en selectiesoftware en mobiliteitssoftware voor werkgevers en bureaus; CRMatch werkt op het gebied van Microsoft Dynamics CRM talent solutions. Tangram-directeur Maurice Meesters (54) en CRMatch-directeur Ruben Lamot (35) worden gezamenlijk aandeelhouder en vormen ook samen de directie van het nieuwe bedrijf, dat verder zal opereren vanuit Zeist.

Welkome aanvulling

Volgens Meesters is CRMatch een welkome aanvulling op de dienstverlening: ‘Al meer dan 30 jaar helpen wij onze klanten met diverse recruitment- en mobiliteitssoftware-oplossingen. Wij merken dat er steeds meer vraag is naar kennis en tooling om het recruitmentproces nog slimmer en flexibeler in te richten en om relatiebeheer en marketing naar een hoger plan te tillen. Door de fusie met CRMatch bieden wij een interessante uitbreiding op ons huidige aanbod met een moderne, op Microsoft Dynamics 365 CRM gebaseerde, oplossing.”

Meer dan een vacature plaatsen

Werving en selectie is vandaag de dag meer dan een vacature plaatsen en daarna wachten op reacties. Zo wordt er steeds meer ingezet op marketing en relatiebeheer (CRM) om potentiële kandidaten, nog voordat er een vacature is, te interesseren voor een bedrijf. Op het moment dat er een functie beschikbaar komt, kan er sneller en gerichter contact gezocht worden met gekwalificeerde kandidaten. Daarnaast stellen de toenemende schaarste en flexibilisering in de arbeidsmarkt steeds hogere eisen aan systemen.

De schaarste en flexibilisering in de arbeidsmarkt stellen steeds hogere eisen aan systemen

Iedere branche andere eisen

Tangram en CRMatch denken na de fusie die eisen gezamenlijk beter aan te kunnen dan voorheen als zelfstandige bedrijven. Meesters: “Wij begrijpen dat iedere branche en onderneming andere eisen stelt aan de wijze waarop zij de recruitmentprocedures inrichten en dat de security-eisen hierbij hoog zijn. Door te fuseren met CRMatch weet ik dat wij vandaag en in de toekomst aan al deze wensen voor onze klanten kunnen voldoen, zowel in de cloud als on-premises.”

De beste kandidaten zijn vaak al binnen handbereik (en zo vind je ze)

Als een medewerker vertrekt, wordt vaak meteen een vacature online gegooid. Maar waarom zou je niet eerst intern kijken? Daar schuilen dikwijls de beste kandidaten.

Dat externe kandidaten een streepje voor hebben bij sollicitatieprocedures? Heel verwonderlijk is het natuurlijk niet. Ze hebben op het oog vaak de beste papieren. Hun ervaring lijkt nét wat spannender dan die van interne kandidaten, hun CV bevat nét iets meer wat de bestaande kennis in de organisatie zou kunnen aanvullen, en daarbij komt: wat je van ver haalt is altijd nét wat lekkerder, en het gras aan de overkant is altijd nét wat groener. Je hoopt op een frisse wind, en die denk je zelden in je eigen organisatie te vinden.

Het motiveert de hele organisatie

Toch is het onverstandig een ontstane vacature meteen online te gooien. De beste kandidaten voor een functie zijn immers vaak allang in de organisatie aanwezig. En dat niet alleen, ook voor de organisatie als geheel is het essentieel bij een vacature eerst goed binnen rond te kijken, voordat je de blik naar buiten richt.

De hele organisatie gaat een stapje harder lopen als je laat zien dat je intern promotie kunt maken

Je laat daarmee immers zien dat je oog hebt voor doorstroming, wat ook de rest van het personeel motiveert. De hele organisatie gaat een stapje harder lopen als ze zien dat het mogelijk is intern promotie te maken.

De voordelen zijn legio

Waarom zijn interne kandidaten vaak de ideale sollicitanten? Daar zijn best een paar redenen voor te verzinnen:

#1. Het zorgt voor een goede fit

De medewerker is bekend met de organisatie en de bedrijfscultuur. Hierdoor is de kans op een slechte cultural fit aanzienlijk kleiner.

#2. Het scheelt inwerktijd

Iemand die vanuit een interne positie doorschuift, heeft het voordeel niet volledig ingewerkt te hoeven worden. Hij of zij kent de mensen, de regels en de werkwijze. Hij of zij weet bij wie hij moet zijn om dingen voor elkaar te krijgen.

#3. Het levert meer loyaliteit op

Promotiekansen kunnen bijdragen aan de loyaliteit van werknemers. Ze zien immers dat doorgroeien in de organisatie mogelijk is.

#4. Het kan veel sneller

Een vacature intern vervullen hoeft veel minder tijd te kosten dan een externe sollicitatieprocedure. De tekst hoeft niet veel uitleg te bevatten, omdat de doelgroep de organisatie en werkzaamheden al kent. Ook kun je de vacature makkelijk verspreiden via een all-users-mailtje of via intranet.

#5. Het scheelt veel geld

Intern werven kost (bijna) geen geld. Je bent geen geld kwijt aan vacatures op dure websites of aan werving- en selectiebureaus; de kandidaten zitten bij wijze van spreken al klaar in je wachtkamer.

#6. Interne kandidaten presteren beter

Kandidaten die van buiten komen, krijgen doorgaans beter betaald dan interne doorstromers. Maar hun presteren valt meestal tegen, blijkt uit onderzoek van Matthew Bidwell voor de Wharton-universiteit. Bij beoordelingsgesprekken in de eerste 2 jaar doen kandidaten van buiten het een stuk minder goed dan interne baanwisselaars. Ze worden er bovendien vaker uitgegooid of stappen vaker zelf op.

Kandidaten van buiten presteren in de eerste 2 jaar een stuk minder dan interne baanwisselaars

Oké, er zijn ook nadelen

Oké, intern werven levert natuurlijk niet alleen voordelen op. En het kan ook echt niet altijd. Als iemand intern doorschuift, levert dat elders vanzelfsprekend een vacature op. Je moet dus voorkomen dat je door het ene probleem op te lossen, het andere creëert. Ook kan het frustrerend en tijdrovend zijn eerst intern te zoeken, en vervolgens erachter te komen tóch naar buiten te moeten. Te veel nadruk op intern werven kan bovendien zorgen voor ‘tunnelvisie’ en group thinking, waardoor je uiteindelijk niet meer de juiste mensen op de juiste plek hebt.

Hoe groter het bedrijf, hoe mínder interne kansen

Uit het eerdergenoemde onderzoek van Bidwell blijkt – paradoxaal genoeg – dat in grotere bedrijven de kans op interne promotie zelfs minder is dan in kleinere organisaties. Ondanks dat ze per definitie te maken hebben met meer kansen op interne promoties, en ondanks dat ze per definitie ook een grotere pool kandidaten hebben om uit te kiezen, grijpen grote bedrijven blijkbaar toch eerder naar de reflex van een vacature extern zetten, zeker bij belangrijke functies.

paradoxaal genoeg is In grotere bedrijven de kans op interne promotie het kléínst

Integratie wordt onderschat

Ten onrechte dus, stelt Bidwell. ‘Bedrijven zouden meer tijd moeten besteden aan interne promoties. Vacaturehouders kunnen verleid worden door een fris perspectief of een indrukwekkend CV, maar ze hebben de neiging te onderschatten hoe moeilijk het is om nieuwe mensen te integreren.’

´Vacaturehouders neigen te onderschatten hoe moeilijk het is om nieuwe mensen te integreren’

Hoe moet het dan wel?

Waar op te letten als je nieuwe medewerkers intern zoekt? We noemen zes stappen.

#1. Maak eerst een afweging

Kunt u überhaupt de juiste mensen vinden in uw organisatie? Komen er functies met enig raakvlak voor?

#2. Stel een korte, bondige vacaturetekst op

Vernoem – indien relevant – ook waarom de positie is vrijgekomen. Wees open en transparant over werkzaamheden, verantwoordelijkheden en andere verplichtingen.

#3. Verspreid de vacature via de interne kanalen

Zorg dat iedere potentieel geïnteresseerde kandidaat in de organisatie de vacature ook daadwerkelijk ontvangt. Dit kun je doen door bijvoorbeeld een memo te sturen aan het hele bedrijf. Kijk dus niet alleen naar de mensen van de afdeling van de vrijgevallen functie; ook elders in de organisatie kan best verborgen talent rondlopen. En een briefje op het prikbord bij de koffiemachine is zelden genoeg om iedereen te bereiken.

#4. Raadpleeg het interne beoordelingssysteem

Je kunt een vacature intern bekend maken, maar je kunt natuurlijk ook zélf op zoek naar geschikte kandidaten die al binnen rondlopen. In het ideale geval heeft je organisatie een beoordelingssysteem, waarin precies te vinden is wat in loopbaangesprekken is afgesproken en welke ambities een medewerker heeft. Waarom zou je daar in geval van een vacature niet eens wat meer gebruik van maken? Het voorkomt frustratie bij de medewerker die denkt aangegeven te hebben graag iets nieuws te gaan doen, maar vervolgens wel gepasseerd te worden.

#5. Selecteer de meest geschikte kandidaten

Na de (zowel actieve als passieve) vacatureperiode is het tijd om te kijken hoe geschikt alle kandidaten werkelijk zijn. Je kunt aan deze stap overigens ook externe sollicitanten toevoegen, mocht je beide wervingsmethoden willen combineren.

#6. Communiceer, communiceer, communiceer

Heb je eenmaal een keuze gemaakt, dan is het zéker in het geval van interne kandidaten extra belangrijk om het goed te communiceren. Is een interne kandidaat het níet geworden, dan moet je immers toch nog samen verder. En demotivatie ligt dan op de loer. Is er misschien toch nog een verdieping aan zijn of haar baan mogelijk?

Als je wél met de interne kandidaat verder gaat, communiceer ook direct over de vrijgekomen plek, mocht je deze opnieuw door iemand uit de eigen organisatie willen laten opvullen. Het geeft kans eindelijk eens te werken aan wat al jaren als een grote belofte wordt gezien: een echt strategische personeelsplanning.

Dit artikel is geschreven mede met dank aan Bas van Vliet, contentmanager bij Mijn Sales Recruiter.

Lees ook