Dorien Waasdorp werkt al vele jaren als HR-manager en nam personeel aan voor talloze bedrijven, waaronder grote multinationals. ‘Ik zie regelmatig sollicitanten de fout in gaan. Geen grote sollicitatieblunders hoor, vaak zijn het kleine dingetjes: ze schrijven me in hun motivatie aan met de verkeerde naam of vergeten in hun standaardbrief de bedrijfsnaam aan te passen.’
‘Als mensen erg zenuwachtig zijn, is dat voor ons allebei vervelend.’
‘Bij kennismakingsgesprekken krijg ik soms mensen op bezoek die zo zenuwachtig zijn dat het zweet onder hun oksels klotst. Of dat ze een glas water omstoten. Dat is voor ons allebei vervelend, ik probeer hen dan zoveel mogelijk op hun gemak te stellen.’
Digitale misser
Shanti Spalburg-Sewmar is corporate recruiter bij CoolBlue en heeft ook tijdens de coronatijd wat missers meegemaakt. ‘Nu het coronavirus rondgaat, voer ik alle sollicitatiegesprekken digitaal. Toch had een sollicitant de uitnodiging niet goed gelezen en stond om de afgesproken tijd opeens voor mijn neus op ons kantoor.’
‘De kandidate stond om de afgesproken tijd opeens voor mijn neus op ons kantoor.’
‘Ik vroeg: wist je niet dat het gesprek via videobellen zou plaatsvinden? Ze verontschuldigde zich meteen en fietste snel naar huis. Toen hebben we alsnog een gesprek via een videocall gevoerd. Iedereen maakt wel eens een foutje, toch?’
Te veel CSI: Miami
Jesse Geul maakt als adviseur werving en selectie bij de Belastingdienst met de Fiscale Inlichtingen en Opsporingsdienst (FIOD) als zijn klant ook wel eens wat mee. ‘Zelf mag ik als recruiter regelmatig rechercheurs aannemen. Dat komt goed uit, want voor ik recruiter werd, heb ik dat werk zelf een tijd gedaan bij de politie. Ik weet dus wat het inhoudt. Als ik dan een kandidaat krijg die denkt dat hij een goede rechercheur zal zijn omdat hij veel CSI: Miami kijkt, dan weet ik: deze persoon heeft geen goed beeld van de functie.’
‘En ja: ik heb écht kandidaten gehad die dat zeiden.’
‘Jammer dat je belt’
‘Begin dit jaar had ik een vacature voor een ingewikkelde functie, waar ik maar een paar reacties voor had gekregen. Een van de brieven die ik ontving, stikte ook nog eens van de spelfouten. Toch dacht ik: ‘ik neem het zekere voor het onzekere, ik bel die kandidaat even op voor wat extra informatie’. Maar toen hoorde ik: ‘Xandra, ik vind het jammer dat je me belt en niet meteen uitnodigt voor een gesprek.’ Nou, toen was het klaar hoor. Hoe kun je jezelf zo in de voet schieten?’
‘Hoe kun je jezelf zo in de voet schieten?’
Freelance corporate recruiter en sollicitatiecoach Xandra Drost maakte zo wel meer blunders mee. ‘Op LinkedIn ging iemand laatst ook in de fout, met een berichtje dat begon met ‘Hi Nicole’. Maar dat was niet eens het ergste: toen ik dat berichtje ontving, werkte ik niet eens als recruiter. Dan denk ik: doe eerst even research, voordat je mij iets stuurt.’
Geen voorrang voor de secretaresse
Wim van den Nobelen, recruiter in finance en de salarisadministratie, verdiepte zich al eerder in de grootste blunders die recruiters meemaken. ‘Mijn top-3? Dan staat op 3 een jongen die in zijn sollicitatiebrief aangaf de ziekte van Vijver onder de leden te hebben. Hij bedoelde natuurlijk de ziekte van Pfeiffer. Op 2 staat iemand die zich in zijn cv zichzelf een feeder noemde. Geen idee waarom hij dacht dat dat een aanbeveling was, maar wij verwachtten wel taart bij het sollicitatiegesprek, haha.’
‘Je wilt niet weten hoe vaak ik aangeschreven word met de verkeerde aanhef.’
‘Het goud gaat echter naar een blunder die ik vaak tegenkom, en die andere recruiters vast ook herkennen. Je wilt namelijk niet weten hoe vaak ik aangeschreven word met de verkeerde aanhef. Dan staat er een verkeerde naam boven een aan mij gerichte brief. Dat kan gewoon niet. Tot slot wil ik sollicitanten meegeven: je sollicitatiegesprek begint als je thuis de deur uitstapt! Ik had een keer een kandidaat die aan de late kant vertrokken was. Vanwege zijn haast, gaf hij bij een zebrapad een dame geen voorrang. Je voelt hem al: die dame was de secretaresse bij het bedrijf waar hij ging solliciteren. En zij had de recruiter meteen verteld met wat voor kandidaat ze te maken hadden…’
Dit verhaal verscheen eerder – in andere vorm – bij de collega’s van Sollicitatiedokter.nl
