De recruiter staat naast de HR-manager op het spoor. Samen turen ze in de verte. Kijk, zegt de manager. ‘Hier staan we naast elkaar en loopt ons pad parallel. Maar in de verte zie je dat we elkaar raken. Daar moeten we heen!’ De recruiter knikt bevestigend. Samen lopen ze richting de stip op de horizon.
Recruitment is onderdeel van HR. Laat daar geen misverstand over zijn.
Recruitment is een onderdeel van HR. Laat daar geen misverstand over zijn. Net zomin als over dat de meeste HR-mensen weinig op hebben met recruitment. Het is onderdeel van hun takenpakket, maar ze zijn er doorgaans niet rouwig om dat professionals dit van hen hebben overgenomen. Het doel blijft voor beiden echter hetzelfde. De organisatie van de juiste mensen voorzien, zorgen dat ze optimaal presteren, bij voorkeur ook nog werkgeluk ervaren en niet eerder weggaan dan in beider belang.
Sollicitanten zijn de reden voor afstand
De recruiter en HR-manager lopen verder over het spoor. Na enkele uren lopen vraagt de recruiter zich af waarom ze nog niet steeds niet dichter bij elkaar zijn gekomen. De HR-manager weet het ook niet en kijkt vertwijfeld achterom. ‘Kijk, we zijn te ver, we zijn er al voorbij, we moeten terug.’
Hoe goed de relatie is tussen recruitment en HR hangt voor een groot deel af van het succes dat ze samen boeken. Als recruitment in staat is de juiste mensen binnen te halen, zal de relatie prima zijn. Soms liggen er blaadjes op rails, soms sneeuw, maar meestal rijdt de trein gewoon op tijd. De omstandigheden veranderen, maar de afstand tussen de rails blijft altijd even groot. Gelukkig maar, anders kan er geen trein over rijden. De afstand wordt gewaarborgd door bielzen. Elke biels is anders. Zeker de oude houten variant kent geen gelijke. Dit geldt net zo voor sollicitanten. Het doel is voor elke vacature hetzelfde: invullen. Het middel, de kandidaat, is voor elke vacature anders.
Zonder rails geen trein
Op het moment dat de recruiter en HR-manager teruglopen, schrikken ze van een luide hoorn. Over het spoor komt een trein aan. Deze nadert met enorme snelheid en dreigt hen beiden te overrijden. Even twijfelen ze welke kant ze kiezen en als het bijna te laat is springen ze ieder hun eigen een kant op. De trein raast voorbij en ze zien nog in een fractie van een seconde de directeur een dikke duim opsteken. Beide denken in het voorbijgaan nog de uitroep “goed werk” te horen.
‘Moeten wij eigenlijk wel samenkomen?’ vraagt de recruiter zich af.
De recruiter en HR-manager staan even later wat beduusd hun kleren schoon te kloppen. ‘Moeten wij eigenlijk wel samenkomen?’ vraagt de recruiter zich dan hardop af. ‘Als wij echt bij elkaar komen, kan de trein niet meer rijden.’ De HR-manager glimlacht. ‘Je hebt gelijk. Laten we parallel aan elkaar blijven en elkaar scherp houden. We hoeven niet helemaal samen te komen. Zolang we op gepaste afstand van elkaar werken met hetzelfde doel komen we overal.’
Over de auteur
Wim van den Nobelen is recruiter salarisadministratie bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Op elke woensdag vind je hier een blog, onderzoek of artikel van hem.
Lees ook:
- De beste boeken voor recruiters? Kies nu zelf!
- Welkom in Clubhouse, nu ook voor de Nederlandse recruiter
- Onderzoek: wie zet recruitment op zijn plek?
- Lees alles van Wim
