Het artikel gaat hieronder verder.
We steken tonnen tijd en energie in employer branding. Glossy foto’s, een uitgebreid EVP-onderzoek, een krachtig verhaal, een strak design, misschien zelfs een video met dronebeelden. Alles om te laten zien hoe aantrekkelijk we zijn als werkgever. Maar zodra iemand vertrekt, reageren we vaak stilletjes. Geen reflectie, geen verhaal, geen communicatie. Terwijl in zo’n vertrek van een medewerker misschien wel het échte employer brand zit – niet in hoe mooi je jezelf presenteert, maar in hoe je omgaat met iemand die besluit weg te gaan.
Het signaal van een exit klinkt harder dan welke vacaturetekst ook.
Want eerlijk is eerlijk: als een collega vertrekt, zendt dat een signaal uit. Naar het team, naar de markt, naar potentiële kandidaten. En dat signaal klinkt harder dan welke vacaturetekst ook. Toch doen we vaak alsof vertrek gewoon ‘hoort bij het spel’. Alsof het niets zegt. Alsof onze aantrekkingskracht onverminderd groot blijft, ook als mensen weglopen. Maar hier zit het venijn: je aantrekkingskracht als werkgever leeft niet in je campagnes. Die leeft in de verhalen die anderen over jou vertellen – juist als ze weggaan.
Een moment van waarheid
Dus:
- Hoe praat een vertrekkende collega over jouw organisatie op een vrijdagmiddagborrel?
- Hoe voelt een sollicitant zich als hij via-via hoort waarom iemand vertrok?
- Wat denkt een kandidaat als hij LinkedIn afstruint en ziet wie allemaal ex- zijn?
Het vertrek van een medewerker is niet alleen een HR-proces. Het is een moment van waarheid. En het is – als je het negeert – ook de stille vijand van je zo zorgvuldig opgebouwde employer brand.
‘Aantrekkingskracht zonder zelfreflectie is gewoon zelfoverschatting.’
Kortom: als je aantrekkelijk wilt zijn voor nieuwe mensen, zorg dan dat je netjes omgaat met de mensen die vertrekken. Dat hun verhaal óók klopt met het beeld dat jij van jezelf wilt neerzetten. En misschien nog wel belangrijker: luister naar het waarom van dat vertrek. Want als aantrekkingskracht echt is, wil niemand weg. En onthoud: aantrekkingskracht zonder zelfreflectie is gewoon zelfoverschatting.
Over de auteur
Wim van den Nobelen is adviseur en investeerder in recruitmentbedrijven, ambassadeur voor Guruz en blogger. Hij schrijft voor Werf& de Wim op woensdag. Elke woensdag vind je hier een blog, onderzoek, artikel of interview van hem.
Lees ook:
- Wim op woensdag: Waarom salaris noemen een no-brainer is
- Waaarom we doen aan manager-matching
- Hoe word je recruiter of choice?
- Lees alles van Wim