Soms is de werkelijkheid nog vreemder dan fictie. Maar in het geval van De Speld (‘Uw vaste prik voor betrouwbaar nieuws’) wordt al 15 jaar het schemergebied tussen feit en fictie opgezocht. Alles wat er verschijnt zou bijna waar kúnnen zijn. Maar het is tegelijk zo absurd dat je er vooral om moet lachen. In de beginperiode werden sommige nieuwsberichten nog wel voor waar aangenomen, maar daarvoor is het platform inmiddels te bekend geworden. Nu dient de satire-site vooral als spiegel van de ziel. Ook voor recruiters. Zoals de volgende 15 berichten mooi laten zien:
Je kunt er niet vroeg genoeg bij zijn, bij je voorbereiden op de arbeidsmarkt. Maar serieus, overdrijven we niet af en toe een beetje door alles in het teken van de carrière te zetten? ‘De wereld is geen zandbak’, laat De Speld onderwijskundige Anneke Tielemans zeggen. Klopt. Maar zou ook de grotemensenwereld dat niet beter wat vaker kunnen zijn?
Nog zo’n fraai getroffen parodie op de gekte van recruiters: de 24-jarige Milo die amper meer toe zou komen aan zijn studie geschiedenis, vanwege alle recruiters die hem maar blijven bellen en mailen met lucratieve baanmogelijkheden. ‘Ik heb m’n LinkedIn-pagina verwijderd want ik wil eerst in alle rust mijn scriptie afmaken’, laat De Speld hem zeggen. ‘Daarna kan ik altijd nog werken in één van de duizenden branches waar ze zitten te schreeuwen om historici.’
En het zijn niet alleen de geschiedenisstudenten met wie treffend de spot wordt gedreven. Want nu het ook De Speld is opgevallen dat er meer vacatures openstaan dan ooit, hebben ze dat ook weten om te zetten in goed nieuws voor filosofiestudenten. Oftewel: aan wie is op de huidige arbeidsmarkt eigenlijk géén tekort meer? Zoals ze de 36-jarige filosofiestudent Max Crouwel laten zeggen: ‘In de modale logica is de binaire toegankelijkheidsrelatie naar de mogelijke wereld waarin ik een baan heb eindelijk waar.’
Skelter van de zaak
Ook recruiters weten De Speld tegenwoordig te vinden. Zoals die van PEAK-IT, die de satirische site gebruikt om de draak te steken met andere IT-bedrijven en tegelijk zijn eigen vacatures onder de aandacht te brengen. Dat gebeurt wel op een manier die soms wat lenig denkwerk vereist. Zoals in het voorbeeld van de 28-jarige Davey met zijn skelter van de zaak.
Nog meer PEAK-IT-humor: het bijzondere bedrijfsuitje voor de werknemers van Janssen & Veenhof BV. Dat uitje gaat dit jaar namelijk… naar kantoor. ‘Voor veel nieuwe werknemers is het een spannende excursie, zij zijn er namelijk nog nooit geweest’, laat De Speld de CEO van het bedrijf uitleggen. ‘En is een keer weer wat anders dan met elkaar naar Barcelona.’ De dag duurt van 9 tot 5. Tussen 12.30 uur en 13.00 uur is er lunch die je zelf moet meebrengen. Je wordt thuisgebracht met de NS.
Als laatste in deze categorie (vooruit, net als deze overigens) het bericht dat in het nieuwe contract van ene Sanne precies staat wat ze komend jaar allemaal krijgt: 2.800 euro, vakantiegeld en één keertje bowlen op een dinsdagavond. Met 3 drankjes (non-alcoholisch) en een aantal bitterballen van de partymix inclusief.
Veel LinkedIn-grappen
Ook het gedweep van recruiters met LinkedIn blijkt een schier onuitputtelijke bron van satire. Zoals die van de 29-jarige Robert die al een tijdje op zoek zou zijn naar een baan en daarom besloot zijn LinkedIn op te pimpen. Bij het kopje ‘Onderwijs’ heeft hij netjes ingevuld dat hij zijn havo op De Goudse Waarden in 2010 heeft afgerond, maar daarbij wel de opmerking gezet dat hij vwo wel had aangekund. Als hij dat tenminste gewild had. Nou, als dat nog geen recruiters overtuigt!
Het is, zoals gezegd, bepaald niet de enige LinkedIn-grap op het platform.
Ook het bericht van Lana die liever ‘vacatures in het echt’ tegenkomt past naadloos onder deze noemer. Het is natuurlijk niet de eerste keer dat de link tussen relatieplatforms en vacaturesites wordt gelegd. Maar op een of andere manier klinkt het nog overtuigend ook als ze zegt: ‘Voor mijn gevoel moet het natuurlijk gaan. Ik zou me zo wanhopig voelen als ik de hele tijd achter mijn laptop of telefoon door die vacatures heen zit te scrollen. En dat je dan alleen op basis van een plaatje en een korte omschrijving wel of niet ergens op moet reageren. Het lijkt zo oppervlakkig.’
Spelen met clichés
Waar De Speld ook goed in is: spelen met de clichés in een bepaalde branche. Zoals de soms onbegrijpelijke vacatureteksten die recruiters aan de wereld laten zien. Vol met hands-on go-getters met een can-do-mentaliteit, die enerzijds aan de slag kunnen met de implementatie van de SMART kernwaarden van de roadmap activities geïnitieerd door de change lead en anderzijds ook met het growth hacken van resultaatgerichte traffic bij de crossfunctionele teams die je met de juiste growth mindset aanstuurt. ‘Herken jij je hierin? Neem dan direct contact op met onze bedrijfspsycholoog.’
En zo was er niet al te lang geleden ook een minstens net zo leuke variatie te vinden op de bekende 9-tot-5-mentaliteit: een januari-tot-december-mentaliteit voor de horeca.
Onder dezelfde noemer is het bericht te scharen van de man die solliciteerde als traffic manager, maar zichzelf uiteindelijk terugvond met een oranje hesje aan, terwijl hij het verkeer aan het regelen was. Terwijl in de vacaturetekst nog van die mooie dingen stonden. Zoals: ‘Spin in het web van de communicatie’ en ‘regelen en organiseren’. ‘Ze waren echt op zoek naar een logistieke duizendpoot met een helikopterview. Bij mijn beroepskeuzetest stond dat kritisch lezen niet mijn beste punt was, maar dat ik wel echt een organisator ben. Structuur aanbrengen. Lean en mean, weet je wel. Dus ik heb meteen een brief gestuurd.’
‘Ik vond al dat ze verrassend snel opbelden met het nieuws dat ik was aangenomen.’
En toen ging het vlot, weet Alfons duidelijk te maken terwijl hij uitwijkt voor een scooter en verontwaardigd zijn roodomrande bordje in de lucht steekt. ‘In mijn brief vertelde ik dat ik ervan houd om processen te bewaken en infrastructuur op de werkvloer in goede banen te leiden. Dat ik goed kan anticiperen en bijsturen waar nodig. Dat ik stressbestendig ben. Dat sprak mijn werkgever kennelijk aan. Ik vond al dat ze verrassend snel opbelden met het nieuws dat ik was aangenomen.’
Heb je jezelf ook wel eens horen zeggen dat je kandidaten louter selecteert op kwaliteit? Na het lezen van het bericht van Apex BV zul je je voortaan misschien wel even bedenken voordat je het weer zegt. Want waarom zou je bij een sollicitatieprocedure níet letten op kwaliteit, maar op kwantiteit?
Discriminatie
Ook met discriminatie op de arbeidsmarkt blijkt het overigens prima grappen maken. Zoals met de invoering van het vrouwenquotum, en het bedrijf dat in reactie daarop zou hebben besloten parttime banen in de top beschikbaar te maken. ‘Zo hoeven we maar één zetel beschikbaar te stellen voor twee vrouwen’, laat De Speld de CEO van dienst zeggen. Waarna de CFO mag aanvullen: ‘Het voordeel is ook dat onze boardroom er straks waarschijnlijk lekker schoon bijstaat. En we hebben meteen iemand voor de koffie!’
Ook een onderwerp als leeftijdsdiscriminatie gaat niet aan De Speld voorbij. Dat is terug te zien in het interviewtje met Koos (tot stand gekomen in samenwerking met de Nationale Denktank), naar eigen zeggen dé specialist in Nederland als het aankomt op solliciteren. Want… ‘Ik doe dit al 40 jaar. In mijn leven heb ik al zeker 7.000 sollicitatiebrieven verstuurd. Ik denk dat er maar weinig Nederlanders zijn die me dat na kunnen zeggen.’
En dan hebben we ook nog de voortdurende discussie over praktisch en theoretisch opgeleiden, en het onder je niveau moeten solliciteren. Breng die twee samen en je hebt als satiremaker een mooi bericht over lageropgeleiden die verplicht worden te solliciteren op banen die bóven hun niveau liggen. Iets wat volgens Gerard Zuivertoom (47) in de praktijk nog best meevalt. De in 2012 werkloos geraakte verwarmingsmonteur heeft nu namelijk een uitzendbaantje als bijzonder hoogleraar Klassieke Talen aan de Rijksuniversiteit Leiden. Al is dat wat hem betreft wel tijdelijk. ‘Vergilius zal het me niet kwalijk nemen dat ik bij een geschikte vacature ab urbe condita weer zal terugkeren naar de verwarmingssector.’
Partij tegen de Burger
En om af te sluiten hebben we natuurlijk ook de Partij tegen de Burger nog. Want die heeft ook nog wel wat op te merken over de arbeidsmarkt:
