3 dingen die recruiters kunnen leren van het fenomeen ultrarunning

In het dagelijks leven is hij recruiter. Maar daarbuiten loopt Peter Gold soms wel honderden kilometers hard. Bezigheden die weinig met elkaar te maken hebben? Nee hoor! Deze 3 dingen kunnen alle recruiters volgens hem leren van het fenomeen ultrarunning.

Werf& gastredacteur Op 17 februari 2020
Gem. leestijd 3 min 284x gelezen
Deel dit artikel:
3 dingen die recruiters kunnen leren van het fenomeen ultrarunning

Op het eerste gezicht hebben mijn hobby en passie (ultrarunning) en mijn werk en passie (recruitment) misschien weinig met elkaar gemeen. Maar laat mij je het tegendeel bewijzen. Want als recruiter heb ik wel degelijk baat bij de lessen die ik heb geleerd als ultrarunner, oftewel: als hardloper over een afstand die langer is dan een marathon (42 kilometer en een beetje). En langer kan dus zomaar 50 kilometer of 100 kilometer zijn. Of zoals de Spine Race die ik onlangs in krap 157 uur uitliep: 431 kilometer.

Les 1. Do your research!

Een intensieve race vergt een gedegen voorbereiding. Zonder goede voorbereiding is meedoen aan een ultrarun gekkenwerk. En onder voorbereiding valt niet alleen: trainen, heel veel trainen. Het gaat er ook om dat je de juiste uitrusting aanschaft, die past bij de omstandigheden waarin je gaat lopen. Een wedstrijd in de Sahara vraagt andere kleding dan eentje in de buurt van de poolcirkel. Tegelijkertijd is een deel van de sport dat je zo min mogelijk bepakking met je meesleurt; efficiëntie en effectiviteit is het codewoord.

Onder voorbereiding valt niet alleen: trainen, heel veel trainen.

Ook je wervingsstrategie is gebaat bij een gedegen voorbereiding. Hoe ontwikkelt het werk zich binnen de organisatie? Welke vaardigheden worden zodoende belangrijker in de toekomst? En wie zijn je grootste concurrenten in de strijd om talent? Welke factoren zorgen ervoor dat deze strijd gewonnen (of verloren) wordt? Welke bagage neem je mee onderweg? Stuk voor stuk vragen waarop je een antwoord moet hebben om je recruitmentstrategie succesvol te maken.

Les 2. DNF hoort erbij

Het ergste dat een ultrarunner kan overkomen, is een DNF achter zijn naam krijgen: Did Not Finish. Het houdt namelijk in dat maandenlang trainen en afzien geen resultaat heeft opgeleverd. Er is geen frustrerender gevoel denkbaar. De truc is om je niet te laten ontmoedigen door een DNF. Iedereen krijgt er wel een keer eentje achter zijn naam. Beschouw het als een leerpunt: je weet nu beter waar je grens ligt en hoe je daarmee beter kunt omgaan. Opmerkelijk genoeg zijn blessures en fysiek ongemak zelden de oorzaak van een DNF, veel vaker is het een mentale kwestie. Als je bijvoorbeeld ’s nachts in de regen en met net te weinig slaap door niemandsland rent, kan het mentaal zwaar zijn om door te gaan. Ultrarunning draait om het slechten van fysieke én mentale barrières, en om het snel kunnen verwerken van tegenslag.

Ultrarunning draait om het slechten van fysieke én mentale barrières, en om het snel kunnen verwerken van tegenslag.

Ook tijdens wervingsprocedures heb je vaak te maken met tegenslagen: die ene droomkandidaat kiest toch voor de concurrent, er is een nijpend tekort aan een bepaalde vaardigheid, of die nieuwste aanwinst blijkt toch minder goed bij de bedrijfscultuur te passen dan verwacht. En ook hier moet je tegenslagen opvatten als leermomenten. Want als je weet welke ‘fouten’ of vergissingen je in het verleden hebt gemaakt, ben je hier in de toekomst alerter op. Blijkt bijvoorbeeld dat een nieuwe werknemer qua persoonlijkheid minder in het team past, dan zul je daaraan bij een volgende recruitmentprocedure meer aandacht besteden.

Les 3: Verleg grenzen

Het zal geen verrassing zijn dat het bij ultrarunning draait om het verleggen van grenzen. Onmogelijk bestaat niet in deze sport. Maar je moet wel realistisch blijven, verleg grenzen dus stapje bij stapje. Met het vaststellen van een einddoel (in mijn geval: het uitlopen van de Spine Race) ben je er nog niet, de route naar het einddoel toe is minstens zo belangrijk. Door deze route op te breken in kleine stapjes (fitness, lange afstanden trainen onder verschillende omstandigheden, het trainen van lopen met vermoeide benen) zorg je ervoor dat je zo optimaal mogelijk voorbereid bent om je einddoel te halen. Steeds een stapje verder.

Ook in recruitment is doseren en kleinere tussenstappen maken essentieel om eindsucces te behalen.

Ook in je recruitmentstrategie is het goed om een groter einddoel vast te stellen waar naartoe gewerkt kan worden. Maar ook hier is doseren en het maken van kleinere tussenstappen essentieel om eindsucces te behalen. Bovendien maakt dit de weg naar het einddoel veel tastbaarder voor het hele recruitmentteam, wat de motivatie ten goede komt. Want dat is wellicht het grote verschil tussen ultrarunning en recruitment: het eerste doe je alleen, maar voor een succesvolle recruitmentstrategie heb je toch echt een team nodig.

Over de auteur

Deze bijdrage is geleverd door Peter Gold, Principal Consultant bij Cornerstone On Demand.

Deel dit artikel:

Premium partners Bekijk alle partners