Er zijn heel wat denkers die stellen dat in de toekomst geld overbodig wordt. Sterker, zij stellen dat het hele begrip ‘bezit’ wel eens aan zijn einde kan komen. Vele jaren geleden is de mens begonnen met bezit creëren. Grond. Dieren. Wapens. Geld. Tip: stel je eens een wereld voor zonder bezit en besef dat er ooit een wereld is geweest waarop mensen leefden, maar waar niemand enig bezit had. De grond was van iedereen. Het water. De grondstoffen. De bomen. Het fruit. De dieren.
Geld is nodig voor groei. Data zijn nodig om te overleven.
Tegenwoordig is bezit doodnormaal. Tegelijkertijd leven we in het datatijdperk. Alles draait om data. De grootste bedrijven ter wereld hebben geen behoefte meer aan omzet, maar alleen nog maar aan data. Geld is nodig voor groei. Data zijn nodig om te overleven. Wie de data heeft, heeft de macht. Maar van wie zijn die data? Goeie vraag. Lastige vraag. Voer voor filosofen en feitelijk elke leverancier van data. Wij dus, de mens.
De rijkste 100 mensen
Kijk eens goed naar de Amerikaanse GAFA-techreuzen (Facebook, Google, Apple, Amazon), of het Chinese BATX (Baidu, Alibaba, Tencent, inclusief WeChat, Xiaomi). Allemaal grote techbedrijven met (multi-)miljardairs als eigenaar. Besef dat ‘s werelds rijkste 100 mensen meer vermogen bezitten dan de 4.000.000.000 armste mensen ( volgens 21 lessen voor de 21ste eeuw van Yuval Noah Harari). Denk jij echt dat geld nog een toekomst heeft?
Denk jij echt dat geld nog een toekomst heeft?
Geld is een ruilmiddel. Als er geen tegenprestatie is, verliest geld zijn waarde. Data zouden de plek kunnen innemen van geld als het een ruilmiddel is, maar helaas kunnen we onze data (nog) niet ruilen. We bezitten het niet eens. Als geld dus geen waarde heeft en enkel data van belang zijn, waarmee verdienen wij als recruiters dan ons brood? De gegevens van kandidaten? De behoefte van een hiring manager?
Empathie en inlevingsvermogen
Eerlijk gezegd denk ik dat deze ‘data’ voor recruiters niet het verschil gaan maken. Al deze data zijn eenvoudig te verzamelen er hoeft enkel een behoefte gecreëerd te worden zodat mensen deze vrij geven. Is ons vakgebied hiermee gedoemd om te verdwijnen? Op lange termijn: ja. Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om dit te begrijpen.
Is ons vakgebied gedoemd om te verdwijnen? Op lange termijn: ja.
Voor de kortere termijn zie ik echter nog zeker wel kansen. A.I. en robots missen nog altijd empathie en inlevingsvermogen. Een robot weet wel dat je gisteren naar de tandarts moest, maar kan voorlopig nog niet beoordelen hoe je je daar nu bij voelt. Recruitment zal door de komst van big data, robotisering en A.I. meer dan ooit een vak worden vóór en dóór mensen. En als we straks allemaal een basisinkomen krijgen, is een oprecht ‘dankjewel’ voor de bemiddeling meer dan genoeg om dit prachtige vak te blijven uitoefenen.
Over de auteur
Wim van den Nobelen is recruiter salarisadministratie bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Op (bijna elke) woensdag vind je hier een blog, onderzoek of artikel van hem.
