Het artikel gaat hieronder verder.
Eind vorige week zette een rechter een streep door de plannen van de regering-Trump om tienduizenden ambtenarenbanen te schrappen en veel overheidskantoren en -programma’s te sluiten. Veel minder aandacht kregen twee richtlijnen die het Office of Personnel Management (OPM) daags daarvoor publiceerde, waarin de nieuwe methode om (hoger personeel) te werven en selecteren voor de federale overheid werd uitgelegd. Maar juist die voorgeschreven Merit Hiring Plan-methode is misschien nog wel veel interessanter – en verdient in elk geval hier wat analyse.
Trump stelt dat bij de selectie van ambtenaren tot nu toe een serious need for technical skills over het hoofd werd gezien.
Wat is namelijk het geval? De regering-Trump schetst in dit plan twee ‘problemen’ met hoe de overheid tot nu toe zijn ambtenaren selecteerde. De eerste is dat ze te weinig patriottisch zouden zijn, en te weinig ‘dedicated to American value’. Het tweede is – en dat is waar het op zich interessanter wordt: Trump stelt ook dat bij de selectie een serious need for technical skills over het hoofd werd gezien, wat volgens hem alleen maar leidde tot de aanname van unfit, unskilled bureaucrats. Nu kun je daar natuurlijk van alles van vinden, maar dat laatste werpt natuurlijk wel mooi de vraag op: hoe doe je dat dan wél, skilled ambtenaren werven?
4 essayvragen
Het Merit Hiring Plan is bedacht om daar antwoord op te geven, en levert een mooi inkijkje in wat in elk geval daarbij zou kunnen komen te kijken. Weinig verrassend herhaalt Trump meermaals dat diversiteit, gelijkheid en inclusie geen rol meer mogen spelen en hij alle quota wil verbieden, net als DEI-programma’s voor aanwerving, sollicitatiegesprekken, training, professionele ontwikkeling, stages, fellowships, promotie en retentie. Ook moeten overheidsinstanties stoppen met ‘het gebruiken van statistieken over ras, geslacht, etniciteit of nationale afkomst’ bij personeelsbeslissingen en het verspreiden van informatie hierover.
Trump wil – weinig verrassend – alle quota over gender of ras verbieden.
Spannender wordt het waar de stukken spreken over het schrappen van diploma-eisen, en OPM aangeeft voortaan meer te willen selecteren op ‘verdienste en competentie’ (iets wat president Biden overigens ook al propageerde). Dit moet er ook nog eens toe leiden dat de selectieprocedure wordt verkort tot 80 dagen. Hoe dat moet gebeuren? Daarvoor komen er 4 essayvragen, die alle sollicitanten moeten beantwoorden: over persoonlijke werkethiek, over hoe de kandidaat denkt dat de overheid efficiënter kan worden, over toewijding aan de Grondwet, en over hoe sollicitanten ‘zouden bijdragen aan de bevordering van de presidentiële decreten en beleidsprioriteiten’ (zie foto).
Gestructureerde interviews
Voor de hogere Senior Executive Service (SES)-functies beogen de nieuwe richtlijnen juist de eisen zoals verhalende essays van 10 pagina’s te schrappen. In plaats daarvan zullen ze een sollicitatieprocedure krijgen waarbij alleen een cv wordt ingediend, met een maximum van 2 pagina’s voor elk cv, en krijgen kandidaten hier geen essay-opdrachten, maar ‘gestructureerde interviews’ voor hun kiezen, zo is de belofte. Nieuwe SES-medewerkers zullen volgens het plan trouwens ook een nieuwe training volgen via ‘een 80 uur durend videoprogramma dat training biedt over de uitvoerende bevelen van president Trump.’
Nieuwe hoge ambtenaren krijgen 80 uur video te verwerken over de plannen van Trump.
Over de beoordeling van de skills van kandidaten: tot nu toe gebeurde dat vooral via ‘zelfevaluatie’, waarbij sollicitanten zichzelf beoordelen op hun ervaring en kennis, een praktijk waar al langer veel kritiek op is. In de toekomst zullen daarvoor in de plaats meer assessments van daadwerkelijke vaardigheden komen, zo belooft OPM nu. Maar hoe het dan precies de gewenste vaardigheden van ambtenaren vaststelt, en hoe het die vervolgens wil meten, daarover vertellen de uitgebrachte memo’s helaas een stuk minder. En dus ook niet over hoe het dan de kwaliteit van de dienstverlening van de overheid wil verbeteren.
‘Recept voor disfunctioneren’
De naar buiten gekomen plannen hebben dan ook al snel tot veel kritiek geleid. Enerzijds stellen velen dat registratie van gegevens over ras of geslacht, dat al lange tijd een standaard is binnen de federale overheid en veel Amerikaanse bedrijven, nu eenmaal een noodzakelijk instrument is om ongelijkheden of mogelijke discriminatie binnen wervingspraktijken te identificeren, en dat het zonde is om dat bij het grofvuil te zetten. Anderzijds ligt ook het idee onder vuur dat nieuwe ambtenaren hun loyaliteit aan de president zouden moeten bewijzen. ‘Meer dan absurd – angstaanjagend’, schrijft bijvoorbeeld een hoogleraar.
Ambtenaren zouden in de regel onpartijdig moeten zijn. Met de nieuwe regels, die zelfs gelden voor bijvoorbeeld functies als verpleegassistent, parkwachter en brandweerman/-vrouw, zouden alle kandidaten echter inzicht moeten geven in hun politieke filosofie. Daarnaast moeten sollicitanten ook nog eens officieel verklaren dat ze hierbij hun eigen woorden gebruiken en geen gebruik hebben gemaakt van een consultant of A.I. ‘Zeer problematisch’ en ‘een recept voor disfunctioneren’, aldus Max Stier, voorzitter van de Partnership for Public Service, een onpartijdige groep die zich richt op verbetering van de federale overheid.
‘Hoe definieer je in vredesnaam of iemand patriottisch is?’
Volgens een federale HR-functionaris zal dit plan, alles bij elkaar genomen, het leven bovendien moeilijker maken voor zowel recruiters als sollicitanten, en zeker niet makkelijker. ‘Want hoe definieer je in vredesnaam of iemand patriottisch is?’ Ook de praktijk van zelfevaluatie dient een doel, zegt hij. ‘Als we ze niet zelf laten aangeven wat hun vaardigheden zijn, moeten wij dat vaststellen en, in plaats van dat ze de vragen beantwoorden, bepalen wat hun antwoord zou zijn geweest en wat hun score zou moeten zijn.’ Dat zou alleen maar méér tijd kosten, zo is de gedachte.
‘Gemiste kans’
Don Kettl, emeritus hoogleraar aan de University of Maryland en voormalig decaan van de School of Public Policy, noemt het bovendien ‘een gemiste kans‘ dat het verzamelen van data zo moeilijk wordt gemaakt. Ook op reddit blijkt er weinig enthousiasme over de plannen. ‘Sommige van de genoemde maatregelen zijn prima, zoals het verbeteren van de communicatie met sollicitanten. Dat is een veelgehoorde klacht. Maar het meeste hiervan is onzin’, zegt een reageerder. Een ander heeft diepgaande kritiek op de 4 essayvragen: ‘Het is een pure loyaliteitstest, die niets te maken heeft met de daadwerkelijke kwalificaties/vaardigheden zoals vermeld.’
‘De helft van Trumps kabinetten werd niet aangenomen op basis van verdienste, maar op basis van hoeveel geld ze hebben bijgedragen.’
‘DEI gaat niet over favoritisme, maar over het bieden van gelijke kansen. Die subtiliteit lijkt onbegrijpelijk voor Trump en zijn handlangers’, schrijft weer iemand anders. Terwijl sommigen ook een link leggen met het aannamebeleid van Trump tot nu toe, dat weinig met merit te maken lijkt te hebben: ‘Hegseth neemt zijn broer aan voor een hoge functie, Kristi Noem benoemde haar vriend in een andere hoge functie. De helft van Trumps kabinetten is niet aangenomen op basis van verdienste, maar op basis van hoeveel geld ze hebben bijgedragen, of ze op Fox News te zien waren, of hoe loyaal ze aan Trump zullen zijn. Dit is walgelijk.’
