Hoog opgeleide mannen zijn het probleem van de metropolen. Of beter gezegd: het gebrek daaraan! Veel grote en populaire steden in de wereld, van Brussel tot Amsterdam en van London tot Barcelona, hebben een groot probleem met het vasthouden van hoogopgeleid vrouwelijk talent.
Gebrek aan ‘suitable material’
Een van de meest opvallende redenen daarvoor is het ontbreken van ‘suitabable material’. Een term waarmee hoogopgeleide vrouwen geschikte mannen in deze steden typeren. Door het gebrek aan goede huwelijkskandidaten zien veel hoog opgeleide vrouwen zich genoodzaakt terug te gaan naar hun roots. Als zij in het buitenland werken, keren zij vaak terug naar het vaderland of ze gaan terug naar het platteland of het dorpen waar zij vandaan komen.
Nieuwe invalshoek stedelijk binden van hoogopgeleid talent
Veel steden maken beleid op het binden van hoogopgeleid talent. Talent is goed voor de werkgelegenheid (bedrijven vestigen zich waar talent zich bevindt) en het bestedingsniveau. Het is dus voor een stad belangrijk om aantrekkelijk te zijn voor talent. Met het goed ontsluiten van de arbeidsmarkt, branding en promotie van de stad (city marketing) en aantrekkelijke huisvesting gaan steden de strijd aan in het aantrekken van hoogopgeleiden. Maar het lijkt erop dat steden zich ook moeten gaan richten op de liefde….Om precies te zijn op het matchen van vraag en aanbod op de liefdesmarkt. Stedelijke datingssites, single events en speeddaten als belangrijke wapens in het binden van hoogopgeleid talent aan de stad.
Absolute mismatch
“In Utrecht en Amsterdam is een overschot aan jonge, hoogopgeleide vrouwen groot en groeit deze alleen maar”, schrijft Tijs van den Boomen op 28 januari 2012 in nrc.next. Vooral Utrecht is een mannenparadijs: daar dingen 129 vrouwen om de gunsten van 100 mannen. Het is het gevolg van het feit dat er meer vrouwen hoogopgeleid zijn dan mannen wanneer ze nu instromen op de arbeidsmarkt. In principe zou dat geen probleem hoeven zijn, maar dat is het in de praktijk wel. Dit betekent namelijk niet alleen dat er meer hoog opgeleide vrouwen zijn (een absolute mismatch), maar dat steeds meer vrouwen ook meer geld verdienen (en aanverwante status hebben) dan mannen. Dit laatste botst dan weer met het traditionele patroon dat bij veel mannen (en vrouwen) nog leeft, dat de man de belangrijkste kostwinnaar zou moeten zijn. Een vrouw die meer verdient dan haar mannelijke partner komt nog vaak in botsing met zijn trots en competitiegevoel. Zeker bij de machoman. Dit maakt de toch al kleine visvijver alleen nog maar kleiner.
Steden zouden ‘tweede leg’ of polygamie moeten promoten
Een serieus probleem dus als een stad de behoefte heeft om hoog opgeleid talent te binden. Misschien dat een controversiële oplossing als het toestaan van polygamie of het verlenen van belastingvoordeel bij een tweede leg (of korting bij een scheiding) een goede manier is om mannen te verleiden zich vaker op de relatiemarkt te begeven. Ook de promotie van een ‘bijvrouw’ kan een interessante optie zijn. Het zal de markt van beschikbare hoogopgeleide mannen vergroten met als positief gevolg dat meer hoog opgeleide vrouwen in de stad blijven.
Dat dat dan weer nieuwe problemen veroorzaakt, valt natuurlijk niet uit te sluiten …
Dit is een bijdrage in een reeks Gedachten van Geert-Jan, waarin Geert-Jan Waasdorp, ondernemer en o.a. oprichter van Werf& Media, zijn gedachten laat gaan over het vakgebied waar zijn passie ligt: arbeidsmarktcommunicatie en recruitment.
