Een referentiecheck? Zo’n verplicht belletje leidt tot veel ergernis. Niet alleen bij de kandidaat, maar ook bij de recruiter én degene die de referentie verstrekt, blijkt uit nieuw onderzoek.

Oké, het gaat om Australisch onderzoek. Maar er is weinig reden om te veronderstellen dat de situatie in Nederland heel anders is. Ook hier wordt immers nog vaak een min of meer verplichte referentiecheck in een sollicitatieprocedure ingebouwd. Maar zo’n check is dus ook heel dikwijls een bron van frustratie, aldus 100 HR-managers en recruiters, ondervraagd door Xref.

32% vindt het verspilling van tijd en moeite

Enkele opvallende resultaten van het onderzoek:

• 41% zegt wel eens kandidaten te verliezen als gevolg van vertraging in het proces doordat eerst nog referenties moeten worden gecheckt.
• 39% ziet referentiechecks slechts als een formaliteit, die weinig doel dient
• 32% ziet referentiechecks als verspilling van tijd en middelen.
• 78% geeft toe niet optimaal gebruik te maken van de informatie die uit een referentiecheck naar voren komt.
• 57% zegt naar aanleiding van negatieve informatie in een referentiecheck in actie te komen en om meer informatie aan de kandidaat te vragen.

En wat als je zelf gebeld wordt?

De ondervraagden worden ook zelf wel eens benaderd om voor een kandidaat als referent op te treden. Ook dit is meestal geen genoegen, zeggen ze:

• 35% zegt zich er ongemakkelijk bij te voelen als hen gevraagd wordt zelf als referent op te treden.
• 77% zegt wel eens onverwacht gebeld te zijn als referent, terwijl slechts 7% zegt zo’n onverwacht belletje de fijnste methode hiervoor te vinden.
• 38% zegt voor sommige kandidaten zelfs meerdere keren gebeld te zijn door de (potentieel) nieuwe werkgever.

38% zegt voor sommige kandidaten meerdere keren gebeld te zijn

• 56% zegt het zelf het liefst te ‘vermijden’ om als referent op te treden, voor zowel huidige als vroegere medewerkers.
• 54% denkt dat een referentiecheck eigenlijk altijd een gevaar voor de privacy van de kandidaat is.
• 37% vreest ‘illegale vragen’ te krijgen als hen gevraagd om als een referentie op te treden.
• 13% zegt dat die laatste angst ook realiteit is: ze hebben ook in werkelijkheid wel eens vragen gehad van een nieuwe werkgever, die wettelijk verboden zijn en die in elk geval oncomfortabel zijn.

Niet onbevooroordeeld

Toegegeven, het onderzoek is bepaald niet onbevooroordeeld, aangezien Xref zelf een leverancier is van geautomatiseerde referentiechecks. Toch sluiten de bevindingen wel aan bij die van anderen in het recruitmentvak, die referentiechecks eerder een ‘totale tijdsverspilling’ noemden.

‘Met goede referentiechecks kunnen organisaties hun selectie meer datagedreven inrichten’

Als het goed gebeurt, stelt Xref, kunnen referentiecheck wel degelijk meetbare, controleerbare en rapporteerbare informatie opleveren. Daarmee kunnen organisaties hun selectie op een meer datagedreven manier inrichten, waar je ook in toekomstige wervingsprocessen baat bij kunt hebben.

De moed in de schoenen gezakt

Maar als het slecht gebeurt, is een telefonische referentiecheck inderdaad een verspilling van tijd en middelen, die zelfs kan leiden tot onwettige praktijken, tot bad hires, en tot zeer veel frustratie, aldus Xref. En volgens de softwareleverancier is dat in de meeste referentiechecks nog steeds het geval. Zodra recruiters aan de andere kant van de tafel zitten, en hén wordt gevraagd om als referent op te treden, blijkt de moed hen namelijk al in de schoenen te zakken. Niet meer doen dus, dat verplichte belletje, bepleiten de onderzoekers, die hun research graag presenteren als een ‘wake-up call‘ voor recruiters wereldwijd.

Lees ook:

• Referentiechecks zijn totale tijdverspilling
• 5 gebruiken in werving en selectie om afscheid van te nemen
• De enige 2 regels voor een referentiecheck die wél werkt

Meer van zulke verhalen?

Lees elke week de Nieuwsbrief van Werf& en blijf op de hoogte van alles wat er gebeurt op het gebied van arbeidsmarktcommunicatie en recruitment. Doe het nu, het is gratis en je mist nooit meer iets!