Een week geleden vond in de Herensociëteit Amicitia in Amersfoort het eerst DRIG plaats. Oftewel: de Dutch Recruitment Influentials Gathering. Tja, in recruitment gaat nu eenmaal veel in het Engels, dus ook hier moest een Engelse term de 70 zéér selectief genodigden over de streep trekken.
‘Ik vroeg me eerlijk gezegd even af wat ík hier te zoeken had.’
Uiteindelijk waren er zeker 40 mensen. Allemaal corporate, bureau, interim recruiters of met recruitmentgerelateerde functies. Bij binnenkomst moest ik toch even pas op de plaats maken. Hier stond honderden jaren recruitmentervaring. Ik ben niet snel van slag, maar ik heb toch wel enkele minuten de tijd genomen eens goed rond te kijken wie er waren. Organisatoren Geert Jan Waasdorp, Peer Goudsmit en Ronald van Driel hadden het voor elkaar gekregen om een mooie mix aan recruitmentexperts bij elkaar te krijgen. En ik vroeg me eerlijk gezegd even af wat ik hier te zoeken had.
What happens in Amicitia stays in Amicitia
Na een kort openingswoord van Ronald kreeg hobbycabaretier Han Mesters het woord. Zoals altijd weet hij de zaal te betrekken in zijn ideeën, ervaringen en belemmeringen aangaande recruitment. Met een zaal vol kritische, niet op hun mondje gevallen recruiters werd hem aan het einde het vuur aan de schenen gelegd aangaande diversiteit bij zijn werkgever, de ABN Amro-bank. Ik zou er graag over uitweiden, maar what happens in Amicitia stays in Amicitia!
Vanuit 40 invalshoeken kwamen antwoorden die alleen al het event de moeite waard maakten.
Vervolgens zijn we groepsgewijs over 5 stellingen gaan discussiëren. De stelling waren scherp, maar niet onverwacht. Vergelijk het met de recruiter die zeker de vraag moet stellen waarvan de kandidaat weet dat deze gaat komen, maar liever niet krijgt. Vanuit 40 invalshoeken kwamen antwoorden die alleen al het event de moeite waard maakten.
Ongedwongen sfeer
Was dit nou het vernieuwende event wat toonaangevend gaat worden? Is dit taboedoorbrekend? Eerlijk gezegd: ik denk het niet. Maar is er voldoende reden om een tweede versie toe te juichen? Laat ik deze typeren met een metafoor. Als ik met mijn drie beste vrienden een biertje gaan drinken, dan wordt iedere fout, vreemde opmerking of goede grap direct opgepakt en de hele avond als running gag gebruikt. Niet omdat we elkaar graag afzeiken, maar vanuit een intens gevoel van vertrouwen, respect en waardering die we voor elkaar voelen. Zo was het hier ook. Een ongedwongen sfeer van mensen die elkaar iets gunnen, mogen en er geen enkel probleem mee hebben om kennis te delen. Omdat we weten dat delen vermenigvuldigen is. Kom dus maar op met de tweede sessie DRIG!
