Recruiters zijn een veeleisend volk. Ze willen niet alleen jouw naam, adres, woonplaats, telefoonnummer en mailadres, maar ook een cv en een motivatiebrief waarom zij met jou in gesprek moeten gaan. Het aantal bedrijven dat nog altijd om een motivatiebrief vraagt, is schrikbarend hoog. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, en zijn er best situaties denkbaar waarin een motivatiebrief wel iets toevoegt. Maar die zijn er ook te bedenken om wel te vragen naar een foto, seksuele voorkeur, geloofsovertuiging of zelfs bloedgroep.
Er zijn best situaties denkbaar waarin een motivatiebrief iets toevoegt. Maar die zijn er ook om te vragen naar een foto.
Laten we hier dus gewoon mee stoppen en iedereen die dit nog steeds volhoudt gaan namen en shamen. Lekker woke doen. Maar hoewel ik hier uren over kan doorzeuren, gaat deze blog niet over de motivatiebrief. Het gaat om de ongelijkheid in het gedrag van recruiters. Zij vragen van alles, maar geven vrijwel niets terug.
Niets teruggeven
Hoe vaak ik een vacature zie waarin van alles wordt gevraagd van de sollicitant, maar waarin je niets leest over de recruiter. Geen naam, geen telefoonnummer en een mailadres waaruit je helemaal niets kunt opmaken.
Dan wel heel verbaasd zijn als er geen reacties komen, hoe kan dat toch?
Wordt dit gedaan om te voorkomen dat al die duizenden sollicitanten de recruiter massaal gaan bellen na 18:00 uur of erger nog: in het weekend? Want dat doen sollicitanten natuurlijk. Op de meest bizarre tijden jou als enorm drukke recruiter storen met hun onzinnige vragen. Dat willen we natuurlijk niet hebben, dus laten we dat maar niet doen. Maar dan wel heel verbaasd zijn wanneer er geen reacties komen, hoe kan dat toch?
Over de auteur
Wim van den Nobelen is recruiter salarisadministratie bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Elke woensdag vind je hier een blog, onderzoek, artikel of interview van hem.
