Soms begin je ergens aan zonder doel. Gewoon omdat het leuk is. Zo ben ik ooit begonnen met bloggen over recruitment. Jarenlang vanuit de kernboodschap ‘Recruiters zijn net mensen‘ en sinds enkele jaren met de wekelijkse Wim op Woensdag op Werf&.
Het leuke aan bloggen is dat je zelf ook wake-up calls krijgt en scherper wordt.
Tal van onderwerpen zijn sindsdien voorbij gekomen. Automatisering, artificial intelligence, boeken, gedrag, do’s and don’ts en ga zo maar verder. Altijd vanuit de intentie om recruiters en iedereen die iets met recruitment te maken heeft wakker te schudden, scherper te maken en zich te verbeteren. Het leuke aan bloggen is dat je zelf ook wake-up calls krijgt, scherper wordt en jezelf blijft verbeteren. Zonder de hulp van collega Saskia van der Aa was dit allemaal niet gelukt. Mijn taalvaardigheden zijn ongeveer even groot, of beter: even beperkt, als mijn geduld. Haar scherpe blik en verbeteringen zijn dan ook meer dan wenselijk.
Nummer 100. Met trots
Nu dus de 100ste. Met enige trots mag ik wel zeggen. Vrijwel onafgebroken iedere week een blog schrijven is me makkelijker af gegaan dan ik had gedacht. Over de kwaliteit laat ik mij maar niet uit. Als ik terugkijk moet ik eerlijk bekennen dat ik anders naar bepaalde zaken ben gaan kijken. Met name op het terrein van A.I. en machine learning denk ik dat de ontwikkeling misschien minder snel gaat dan ik enkele jaren geleden dacht. Noem het voortschrijdend inzicht, maar zeker is dat mijn mening veranderd is, omdat er ook reacties komen van lezers. Deze zetten je aan tot denken en dit resulteert weer in: meer informatie willen vergaren. Een vicieuze cirkel dus.
Als je niet kunt beargumenteren waarom je twijfelt, moet je gewoon doorgaan.
En nu? Op naar de 150? 200? Ik weet het niet. Ik twijfel. Maar net zoals ik al mijn klanten vertel; als je niet kunt beargumenteren waarom je twijfelt, moet je gewoon doorgaan. Pas wanneer je kunt adresseren waarom je twijfelt en je kunt zeggen dat deze twijfel gegrond is, kun en mag je conclusies trekken. Daarom ga ik nu dus nog gewoon door. Want 100 is ook maar een getal. Net als 67, 18 en 0.
Over de auteur
Wim van den Nobelen is recruiter salarisadministratie bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Op elke woensdag vind je hier een blog, onderzoek of artikel van hem.