Cogito ergo sum, ik denk dus ik ben, aldus Descartes. Denken doen we voornamelijk tijdens ons werk. Koppel dit aan Marx die zich afvraagt: in hoeverre bepaalt jouw werk wie je bent? En als je je werk niet leuk vindt, of zelfs haat, haat je dan ook jezelf? Waarom denken deze ontevreden mensen dan niet aan vertrekken?
Waarom denken ontevreden mensen niet aan vertrekken?
Te veel mensen haten hun werk, of hun manager! Maar per saldo zijn ze niet gelukkig met hun werk. Waarom ze blijven? Als je werk qua tijdsbesteding met een huwelijk vergelijkt, schudt je zo een dozijn redenen uit de mouw. Niet iedereen heeft nu eenmaal de luxe of kan zich de problemen veroorloven om van baan te wisselen. Zeker omdat daar natuurlijk ook geen enkele garantie op succes geboden kan worden. Hoe graag ze je dat daar ook doen geloven.
Wat lost een basisinkomen op?
Lost een basisinkomen het probleem van je werk haten op? Gaan mensen sneller van baan wisselen als geld geen drijfveer meer is? Talloze onderzoeken wijzen uit dat verandering in gedrag niet snel door de mens zelf geïnitieerd wordt. Het risico dat een basisinkomen tot geen noemenswaardige verandering leidt is groot. Mensen houden over het algemeen enkel van verandering zolang alles maar hetzelfde blijft…
‘Sommige mensen hechten meer aan de problemen op hun werk dan aan werk wat voldoening geeft.’
In de basis weten we allemaal hoe het werkt. Kijk terug op je eigen leven en alles waar je veel tijd, moeite en energie in hebt gestoken geeft je voldoening. Zelfs als het geen 100% positief resultaat heeft opgeleverd. Nietzsche zei: ‘Sommige mensen hechten meer aan hun symptomen dan aan hun gezondheid.’ Wim op woensdag maakt daarvan: ‘Sommige mensen hechten meer aan de problemen op hun werk dan aan werk wat voldoening geeft.’
Twijfelen hoort erbij. Toch?
Ik denk niet dat Marx gelijk had met zijn uitspraak dat als je het werk haat je jezelf haat. Bij Descartes heb ik ook zo mijn twijfels. Om over het basisinkomen maar te zwijgen. Maar twijfelen hoort bij het leven. Zonder twijfel geen discussie, geen ontwikkeling en geen groei. Vanaf nu geldt gewoon: bij twijfel, doen! Of is dat te filosofisch?
Over de auteur
Wim van den Nobelen is recruiter salarisadministratie bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Op elke woensdag vind je hier een blog, onderzoek of artikel van hem.
