Wie in 2000 geboren is, moet naar verwachting doorwerken tot z’n 70ste, berekende RTL Nieuws vorige week, naar aanleiding van nieuwe cijfers over de levensverwachting van Nederlanders. En naar aanleiding van het rapport dat de Adviesraad Migratie recent uitbracht over de eventuele bijdrage die arbeidsmigratie kan leveren om toekomstige personeelstekorten en demografische uitdagingen te verlichten, schreeuwde ook De Telegraaf al moord en brand: ‘Of de AOW-leeftijd naar 69 jaar, of we moeten nog eens 3 miljoen arbeidsmigranten binnenhalen.’
Beide scenario’s worden gepresenteerd als een schrikbeeld. Maar wie naar de praktijk van alledag kijkt, ziet af en toe al wel succesvolle voorbeelden van eigenlijk gepensioneerden, die toch nog hun steentje aan de arbeidsmarkt willen bijdragen. Zo heeft Hotel Arsenaal in Delft, onderdeel van de Nederlandse WestCord Hotels-groep, de handen ineengeslagen met de gepensioneerde technici van KlusHeeren. De technici voeren diverse klussen uit zoals het dagelijks onderhoud van de kamers, schilderwerk en installaties. Ook springen ze regelmatig bij in het zusterhotel, WestCord Hotel Delft.
Waardevolle vakkennis
Hierdoor vult KlusHeeren het tekort in heel de regio Delft voor de hotels aan. De jarenlange werkervaring van de gepensioneerden komt goed van pas bij Hotel Arsenaal, aldus general manager Maarten van Amerongen. ‘KlusHeeren biedt ons op het juiste moment de perfecte oplossing voor het personeelstekort binnen onze technische dienst.’ Zo zijn de gepensioneerden waardevolle krachten bij ingewikkelde klussen, zoals legionella- en wettelijke controles. Ook denken ze mee op operationeel niveau waardoor de technische processen continu geoptimaliseerd worden, legt hij uit.
Van Amerongen: ‘De betrokkenheid, professionaliteit en jarenlange ervaring die de gepensioneerden meebrengen heeft niet alleen een positieve invloed op onze technische dienst, maar ook op de ervaring van onze hotelgasten. Het is erg mooi om te zien hoe de gepensioneerden vol energie en passie zich inzetten om onze dienstverlening te verbeteren.’ De komende tijd wil hij zich dan ook inzetten om de KlusHeeren bij nog meer WestCord Hotels onder de aandacht te brengen.
Slimme zet
Mooi om te zien, zegt Wouter Adamse, directeur en mede-eigenaar bij KlusHeeren trots. ‘De keuze om onze gepensioneerden in te zetten in hun technische dienst getuigt niet alleen van een slimme zakelijke zet, maar zegt ook wat over het omarmen van diversiteit op de werkvloer. Veel gepensioneerden werken graag door om een maatschappelijke bijdrage te leveren en om zo onder de mensen te blijven. Ze brengen niet alleen een overvloed aan ervaring, maar ook een onschatbare bron van stabiliteit en betrouwbaarheid met zich mee. Dit maakt deze groep van onmisbare waarde in onze samenleving.’
‘Veel gepensioneerden werken graag door om zo onder de mensen te blijven.’
Een belangrijke voorwaarde voor de samenwerking tussen hotel en KlusHeeren was dat de werkzaamheden goed bij het leven van de gepensioneerden passen. Dit houdt in dat ze niet fulltime willen werken én op dagdelen die binnen hun agenda passen. ‘Hiertegenover stond dat de heren ook een perfecte match met het hotel moesten zijn’, aldus Adamse.
Terughoudend
Op dit moment zijn veel werkgevers nog terughoudend met het aannemen of inschakelen van gepensioneerden. Maar het reservoir aan potentieel geschikte arbeidskrachten moet je ook weer niet op voorhand buitenspel zetten, zegt bijvoorbeeld ook iemand als hoogleraar Pensioensociologie Kène Henkens. Hij wijst erop dat in landen als IJsland en Japan het al veel gewoner is om tot op hoge leeftijd door te werken. En dat zou volgens hem ook in Nederland best vaker kunnen. ‘Op hogere leeftijd iets blijven doen op de arbeidsmarkt is zeker een deel van de oplossing voor de krapte.’
Dankzij ons als goed bekend staande pensioenstelsel is er in Nederland meestal geen noodzaak om lang door te werken. ‘Maar je moet mensen wel stimuleren om dit vrijwillig te doen. Werkgevers moeten hierin een actievere rol vervullen’, zei Henkens hier vorig jaar al over. ‘Er is bij veel werkgevers nu nog sprake van koudwatervrees: wat als iemand ziek wordt? Maar als ze werknemers op de drempel van pensioen bijvoorbeeld uitnodigen voor een gesprek over langer blijven werken, dan denk ik dat substantiële aantallen hier best voor te porren zijn.’ Wat de case van Hotel Arsenaal dus andermaal bewijst.
