Het artikel gaat hieronder verder.
Dat A.I. een bedreiging is voor veel onderdelen van het traditionele recruitmentproces, dat was natuurlijk al langer bekend. Maar het blijkt nu ook steeds meer een van de ijkpunten van hoe mensen banen zoeken: de jobboards. En wel op een voorheen misschien onvermoede manier: door de overload aan sollicitatiebrieven en cv’s die ze steeds vaker opleveren. Het leidt ertoe dat recruiters overbelast raken, en (serieuze) kandidaten gefrustreerd. Want A.I. maakt het eenvoudiger dan ooit om te solliciteren. Handig voor de kandidaat misschien, maar voor recruiters wordt het zoeken naar de speld in een steeds grotere hooiberg.
‘De overload aan A.I.-gegenereerde sollicitaties ondermijnt de waarde van jobboards steeds meer.’
Carrière-expert JT O’Donnell vertelde recent in de Chad & Cheese Podcast hoe dat in de praktijk tegenwoordig soms gaat. Ze zet ’s ochtends een vacature voor een stage online, en nog geen 2 uur later liggen er al 5.000 sollicitaties (!) op haar bureau. De overload aan A.I.-gegenereerde sollicitaties ondermijnt de waarde van jobboards, aldus O’Donnell, óók voor kandidaten. ‘Waarom zou ik nog op Indeed kijken’, stelt ze, ‘als ik ook aan A.I. kan vragen: hoe is het om bij Salesforce of GE te werken?’ Klassieke platformen leveren in die zin volgens haar te weinig unieke waarde. A.I. geeft nu al directere, rijkere en meer betrouwbare antwoorden, stelt ze.
Van job- naar kennisboard
‘Het idee dat vacatures in kranten of jobboards een comeback zouden maken, vind ik eigenlijk vreemd’, aldus O’Donnell. ‘Ik denk juist dat het openbaar posten van vacatures langzaam zal verdwijnen. In de toekomst ontstaan er veel slimmere platforms: daar vul je in wie je bent en wat je kunt, je laat je kennis en vaardigheden verifiëren, en vervolgens leest A.I. die informatie uit. Op basis daarvan krijg je automatisch banen te zien die voor zeker 90% bij je passen. Vacatures waarvoor je simpelweg geen match bent, zul je dan ook niet eens meer te zien krijgen.’
In een nieuw model wordt bewijs belangrijker dan belofte.
Volgens haar schuift de sollicitatiemarkt richting een nieuw model, waarin bewijs belangrijker wordt dan belofte. Het klassieke recruiter-screeninggesprek maakt daarin plaats voor video’s waarin kandidaten hun aanpak of projecten uitleggen of online portfolio’s en deelname aan communities en nicheplatforms, waar kennisdeling gelijkstaat aan zichtbaarheid. Kortom: niet langer het jobboard, maar het ‘kennisboard’, zo ziet ze het voor zich.
De wankele waarde van studeren
In diezelfde podcast snijdt O’Donnell nog een ander heet hangijzer van de arbeidsmarkt van nu aan: de belofte van het diploma. Jarenlang gold een afgeronde studie als hét ticket naar een goedbetaalde baan. Maar de carrière-expert waarschuwt nu: ‘We blijven jongeren voorhouden dat een diploma succes garandeert, maar de realiteit is steeds meer dat ze door te studeren vooral met een schuld en zónder baan eindigen.’
Volgens de Financial Times daalde het aantal instapvacatures sinds 2022 met 43% in de VS en zelfs 63% in het VK.
De cijfers liegen er niet om. Volgens de Financial Times daalde het aantal instapvacatures sinds 2022 in de VS met 43% en in het VK zelfs met 63%. Wereldwijd verdwenen er in die tijd bijna een half miljoen techbanen. Vooral starters zijn de dupe: ze komen met hoge schulden van de universiteit, maar vinden vervolgens nauwelijks nog een plek om de zo broodnodige ervaring op te doen.
Van diploma naar skills
Werkgevers verschuiven in hun zoektocht naar talent steeds meer van diploma’s naar skills-based hiring. In plaats van ‘waar heb je gestudeerd?’, wordt de vraag steeds vaker: ‘wat kun je écht?’ Onderzoek laat zien dat bedrijven steeds vaker zogeheten micro-credentials, MOOC-certificaten en praktische ervaring waarderen boven prestigieuze diploma’s. Zelfs LinkedIn erkent deze trend: hun lijst van ‘beste universiteiten voor carrièrekansen’ draaide dit jaar niet om reputatie, maar om netwerk, ondernemerschap en doorstroom naar banen. Het klassieke cv, met bovenaan je studie en stages, begint zijn glans te verliezen, zo klinkt het.
Daarbij lonkt volgens O’Donnell ook een ander model: de ‘creator economy‘. Jongeren verdienen nu al geld door hun kennis en ervaring te delen, van Excel-tutorials tot cybersecurity-tips. Volgens de loopbaanexpert ontstaat momenteel een ‘knowledge creator economy‘ ter waarde van zo’n 480 miljard dollar. ‘Stop trading time for money, start trading knowledge for money‘, zegt ze daarover. Oftewel: wie kennis zichtbaar maakt en deelt, vergroot niet alleen de kans op een baan, maar creëert misschien ook wel zijn eigen werk. Want kennis is nog altijd macht. En daarmee ook: geld.
Tutorials op TikTok
Een parallel is zichtbaar op TikTok, zegt ze. In China is het platform grotendeels educatief ingericht, met veel korte video’s waarin kennis wordt gedeeld. Ook in Europa en de VS zien we steeds meer jongeren die tutorials maken, cursussen aanbieden of hun leerproces documenteren en daarmee direct inkomen genereren. Bijkomend voordeel: jongeren laten zo meteen hun vaardigheden zien aan de wereld.
Wie wil er nu nog dossiernummer #4287 zijn, als je óók gezien kunt worden om wat je écht weet en kunt?
Precies dat sluit aan bij een arbeidsmarkt die steeds minder draait om diploma’s en steeds meer om skills, kennisdeling en authenticiteit. Net zoals de vacature in de krant ooit plaatsmaakte voor Monsterboard en Indeed, zo maken die platforms nu plaats voor een nieuw systeem. En dat kan best een vooruitgang zijn, aldus O’Donnell. Want wie wil er nu nog dossiernummer #4287 zijn, als je óók gezien kunt worden om wat je écht weet en kunt?
