Recruiters, wanneer gaan jullie je nou ook eens met flex bemoeien?

Peter Boerman Op 14 februari 2019
Gem. leestijd 4 min 763x gelezen
Deel dit artikel:
Recruiters, wanneer gaan jullie je nou ook eens met flex bemoeien?

Terwijl de flexibilisering van de arbeidsmarkt almaar verder doorzet, lijken met name corporate recruiters zich nog steeds uitsluitend met de werving en selectie voor vaste functies bezig te houden. Wanneer verandert dat nou eens en komt ook flex in hun vizier?

De flexibilisering van de arbeidsmarkt zet steeds verder door. Vandaag kwam het CBS met het nieuws dat het aantal flexibele werknemers de afgelopen 15 jaar is toegenomen van 1,1 miljoen naar bijna 2 miljoen. Het aantal zzp’ers groeide in diezelfde tijd van ruim 630 duizend in 2003 naar 1,1 miljoen. De grootste groepen flexwerkers zijn nu de zzp’ers die eigen diensten of arbeid aanbieden (28 procent) en de oproepkrachten (18 procent).

Geen aandacht voor flex, hoe komt dat toch?

Een steeds grotere groep mensen komt dus op een ‘andere’ manier de organisatie binnen, of is sowieso op een andere manier aan de organisatie verbonden dan via het traditionele vaste dienstverband. Toch lijken veel corporate recruiters nog steeds heel erg vast te zitten in het stramien ‘vacature-sollicitatie-vaste aanname’. Ik kan het mis hebben, en kan natuurlijk ook niet bij elke organisatie binnen kijken, maar de meeste recruiters hoor ik nog altijd vooral over ‘vaste functies’, en nauwelijks over flex. Hoe komt dat toch?

recruiters lijken nog steeds heel erg vast te zitten in het stramien ‘vacature-sollicitatie-vaste aanname’

En ja, ik weet het: onder al die flexwerkers die het CBS telt zitten natuurlijk ook heel veel mensen die via een ‘gewone’ weg binnenkomen. Mensen met een jaarcontract met uitzicht op vast, oproepkrachten, nulurencontracten; dat zijn al gauw mensen van wiens bestaan de recruiter in elk geval – als het goed is – op de hoogte is. Maar hoe zit het met al die anderen? De zzp’ers, de uitzendkrachten, de freelancers?

De normaalste zaak van de wereld?

Ik had laatst het genoegen om bij DAF te mogen zijn. Daar werd me verteld dat de recruiters zich alleen bezighielden met de vacatures voor de vaste mensen. De bemensing van de flexschil, en dan met name de mensen die de vrachtwagens in elkaar zetten, dat was helemaal een zaak van Randstad. Het werd gebracht alsof het de normaalste zaak van de wereld is, en ik weet: dat is het in heel veel organisaties ook. Maar tegelijkertijd dacht ik wel: waarom eigenlijk? Waarom zijn het twee gescheiden werelden?

Flex en vast raken elkaar zelden

Ander voorbeeld: ik heb zelf een tijdlang gewerkt voor ZiPconomy, onafhankelijk kennisplatform over de flexibilisering van organisaties en de markt voor interim professionals, en zeer gewaardeerd partner in de Webinar Week. Maar hoewel ZiPconomy en Werf& beide over de arbeidsmarkt schrijven, viel me toen ook op hoe groot de verschillen zijn tussen de doelgroepen en de onderwerpen waarover wordt geschreven.

bij recruiters gaat het nog steeds om vacatures vullen, en zelden over de uitdagingen van de organisatie

Waar het bij ZiPconomy bijvoorbeeld ging over VMS-systemen, MSP-dienstverleners en digitale marktplaatsen, gaat het bij de recruiters van Werf& eerder over bijvoorbeeld een ATS en een carrièresite. Ondanks alle goed klinkende beloften van een aanpak als Total Talent Management gaat het bij de meeste recruiters in de eerste plaats nog steeds om vacatures vullen, en slechts zelden over de uitdagingen van de organisatie, en hoe die het best te beantwoorden. De flexwereld en de wereld van de vaste functie? Ze lijken elkaar in de praktijk zelden te raken of te overlappen.

Waarom zou de flextrend afnemen?

Geert-Jan Waasdorp liet deze week al zien hoe de enorme flexwereld juist een kans kan zijn voor de recruiters in Nederland. En ook Koen Roozen deed een duit in het zakje, toen hij stelde dat recruiters zich eens wat minder moeten bezighouden met vacatures vullen, en wat meer met de richting die de organisatie op gaat. En die richting is voor bijna alle bedrijven hetzelfde: meer flex. Toegegeven: er is nu wel sprake van een kortetermijn-comeback van het vaste contract. Maar er is desondanks geen enkele reden om aan te nemen dat de langetermijntrend van de afgelopen 15 jaar ineens voorbij is.

recruiters, laat de flexschil toch niet alleen over aan je afdeling inkoop of je inhuurmanager

Vandaar hierbij dus de oproep: recruiters, laat de flexschil niet alleen over aan je afdeling inkoop of aan je inhuurmanager. Probeer in elk geval je systemen aan elkaar te koppelen, zodat je flexkracht van vorig jaar ook oppopt als je naar een kandidaat voor een vaste functie op zoek bent. Daar kun je alleen maar je voordeel mee doen. En verdiep jezelf eens in hoe je voorbij de vacature kunt denken en bijvoorbeeld werk kunt maken van Total Talent Acquisition. Zowel binnen als buiten je organisatie gaat de flexibilisering hoe dan ook toch wel door – en die ontwikkeling is te groot om je er als recruiter helemaal niet mee bezig te houden.

Misschien heb ik het mis

En misschien heb ik het helemaal mis. Eerlijk gezegd hoop ik dat wel een beetje. Misschien ben jij dus wel net die ene recruiter die de volledige personeelsvraag van de organisatie in kaart heeft, daar een goed beleid voor heeft weten te formuleren, en los van de contractvorm met kandidaten spreekt. Als dat zo is, hoor ik het natuurlijk ook graag. Misschien helpt je verhaal wel om anderen te inspireren je voorbeeld te volgen…

Over de auteur

Peter Boerman is hoofdredacteur van Werf& en schrijft af en toe analyses op persoonlijke titel. Dit is er zo eentje.

Tags:
Deel dit artikel:

Peter Boerman

Hoofdredacteurbij Werf&
Hij heeft eigenlijk nog nooit een vacature uitgezet. En meer sollicitatiegesprekken gevoerd als kandidaat dan als recruiter of werkgever. Toch schrijft Peter Boerman alweer een jaar of 10 over weinig anders dan over de wondere wereld van werving en selectie, in al zijn facetten.
Bekijk volledig profiel

Premium partners Bekijk alle partners