Hoe denken mensen in het recruitmentvak? Hoe zien zij het vak veranderen? Hoe zijn ze gekomen waar ze nu zitten, en waar zien ze zichzelf over 5 jaar? In deze serie leggen we verschillende mensen in het vak deze en andere vragen voor. Vandaag de vierde aflevering, met Madelon Spaan, senior recruitment consultant HR bij Compagnon:
#1. Hoe ben je in het vak terecht gekomen?
‘Ik ben aanvankelijk in de breedte in het vak ontwikkeld. Ik was HR-adviseur bij Achmea. Door veranderingen in de organisatie ben ik op een gegeven moment op zoek gegaan naar een andere baan.
‘Ik had er nooit over nagedacht ook bij Compagnon te kunnen werken.’
En zo kwam ik in 2005 als kandidaat bij Compagnon terecht. Gewoon, om eens te kijken wat we voor elkaar konden betekenen. Ik had er nooit over nagedacht daar ook te gaan werken. Maar na een gesprek met een consultant bleken er toch veel aanknopingspunten.’
#2. En verder?
‘Werving en selectie was onderdeel van mijn werk als HR-adviseur. Maar in de arbeidsbemiddeling had ik nog niet eerder gewerkt. Maar mijn HR-achtergrond hielp en ik ontwikkelde me snel in de rol van consultant in het team in Amsterdam. Daar heb ik mogen helpen de vestiging verder te ontwikkelen. De markt was goed, wij groeiden snel. Maar in 2008, 2009 brak een moeilijke tijd aan en vertrok ik bij Compagnon. Ik ben daarna in het HR-bemiddelingsvak verder gegaan bij kleinere partijen.’
‘Vorig jaar begon ik te twijfelen. Paste de omvang van mijn werkomgeving nog wel bij me?’
‘Vorig jaar begon ik te twijfelen. Paste de omvang van mijn werkomgeving nog wel bij me? Ik wilde weer onderdeel uitmaken van een groter team, groter bedrijf met meer dynamiek. Zo kwam ik weer met Compagnon-directeur Frank Roders in gesprek, die al vaker had gevraagd of ik wilde terugkomen. Zo is het gekomen.’
#3. En nu?
‘Vanaf 1 maart werk ik nu weer in team Amsterdam. Een rare tijd natuurlijk om te beginnen. Ik was op zoek naar een groter team om mij heen. Zat ik wéér alleen aan de keukentafel… Maar gelukkig voelde ook weer veel hetzelfde en ben ik uiteindelijk goed geland.’
#4. Waarom Compagnon?
‘Compagnon staat voor mij voor vernieuwing. We werken hier met nieuwe tools, en nieuwe trends in recruitment. Open, toegankelijk, actief in de markt en communiceert goed met de doelgroep. Ik voel me daarbij echt thuis.’
‘Open, toegankelijk, goed communiceren met de doelgroep. Ik voel me hier echt thuis.’
‘Je krijgt hier bovendien ruimte om jezelf te ontwikkelen. De Stichting Compassie, die ik mede heb opgezet, is daarvan een mooi voorbeeld. Ik had een idee, heb dat uitgewerkt en ben er uiteindelijk zelfs voor naar Ghana geweest.’
#5. Wat zie je veranderen in het vak?
‘Toen ik in 2005 bij Compagnon begon, hoorde ik Kevin Wheeler eigenlijk voor het eerst praten over LinkedIn. Dat was toen een nieuw zakelijk netwerk, waar echt nog niet iedereen mee werkte. Wij dachten toen: mooi, dat gaan we ook gebruiken. Dat heeft enorme impact gehad op ons werk. Anno 2020 is het natuurlijk ondenkbaar dat je als recruiter géén LinkedIn-account hebt. Werken met data, profielen eruit halen, gedrag eruit opmaken, dat is de laatste jaren echt toegenomen. Maar tegelijkertijd denk ik ook niet dat de recruiter een uitstervend vak is. De persoonlijke contacten, mensen echt leren kennen, dat blijft toch mensenwerk.’
‘Ruim 10 jaar geleden waren interim en vast nog gescheiden, nu loopt dat meer door elkaar.’
‘Wat ook heel sterk veranderd is: de markt is flexibeler geworden. Min of meer gedwongen door de economie zijn kandidaten makkelijker van vast naar tijdelijk werk gegaan en andersom. In het verleden waren deze markten meer gescheiden. Dat vraagt ook een andere aanpak vanuit onze kant. Kandidaten hangen minder aan zekerheden en staan meer open voor tijdelijke constructies. Daardoor is er meer beweging.’
#6. Wat is je tip voor recruiters en consultants?
‘Je kunt beschikken over een database, maar het gaat om het werkelijk kennen van de mensen. De persoon met zijn of haar wensen maakt het profiel pas compleet. Daar zit denk ik je toegevoegde waarde als recruiter. Het verschil zit hem erin dat wij de mensen die we bemiddelen ook echt kennen, we weten wat ze willen, luisteren en vragen door. Daar krijg je een rijk profiel van. Waardoor je steeds beter in staat bent de juiste match te maken voor zowel kandidaat als opdrachtgever. Bij mij gebeurt dit proces in mijn hoofd, niet in de eerste plaats door een search in de database. Dus mijn tip is: luisteren, oprecht interesse hebben in beide kanten.’
‘Als recruiter kun je maar aan twee knoppen draaien: die van de kandidaat en die van de opdrachtgever.
‘Kort gezegd, aan het apparaat dat we als recruiter hebben zitten maar twee knoppen: die van de kandidaat en die van de opdrachtgever. Het is de kunst die continu op elkaar af te stemmen. Ze verdienen allebei evenveel aandacht. Ik voel me echt de intermediair tussen die twee, probeer constant de balans te bewaken.’
#7. Wat vind je het leukst aan dit vak?
‘Als de kandidaat precies vindt wat hij of zij zoekt, en als de opdrachtgever datzelfde gevoel heeft over de kandidaat, dan heb je het denk ik goed gedaan. Dat geeft voldoening. Ik adviseer kandidaten ook altijd zolang mogelijk vast te houden aan hun wensenlijstje. En als dat dan lukt, is dat natuurlijk heel leuk.’
#8. Wat is het mooie aan HR-mensen bemiddelen?
‘Als je dat proces dat ik hiervoor schetste goed managet, dan komen mensen voor een volgende stap ook bij je terug. Dat vind ik het allerleukst aan bemiddelen in HR: dat je mensen in verschillende fases verder kunt helpen en zo steeds beter kunt matchen. Dat je mensen echt kunt volgen. En dat de kandidaat van nu de opdrachtgever van straks kan zijn.’
#9. Waar zie je jezelf over 5 jaar?
‘Dat is lastig te zeggen, de ontwikkelingen in dit vak gaan zo snel. Ik weet wel dat we dan nóg meer met data zullen doen. Zoiets als het DoelgroepenDashboard, dat helpt enorm om opdrachtgevers te laten zien hoe zij zich moeten richten op hun huidige én toekomstige medewerkers. Dat ondersteunt je werk. Al ben ik er dus ook van overtuigd dat de uiteindelijke selectie nog wel even mensenwerk zal blijven.’
‘Met betrekking tot mijn eigen loopbaan kijk ik niet zover vooruit.’
‘Dus ja, met betrekking tot mijn eigen loopbaan kijk ik niet zover vooruit. Ik vind op dit moment omgevingsfactoren erg belangrijk. Nu heb ik het naar mijn zin en kan me nog steeds ontwikkelen.’
#10. Wat zie je nu veranderen in coronatijd?
‘Een bijzondere tijd. Maar mooi om te zien hoe flexibel we zijn. De snelheid waarin we ons aan deze nieuwe situatie hebben aangepast is ongelooflijk. En vanuit ons eigen vakgebied: de markt is heel even geïmplodeerd, maar trok gelukkig ook vrij snel weer aan. Het alleen vanuit huis werken is nog wel moeilijk, vind ik. De collega’s mis ik wel. Dat wordt de komende tijd nog wel echt een uitdaging, denk ik. In ons vak is persoonlijk contact met klanten en kandidaten de ideale vorm. Laten we hopen dat we elkaar in 2021 weer vrij kunnen ontmoeten.’
Dit is de vierde aflevering in een serie waarin we steeds 10 vragen stellen aan recruiters uit het vak.
