Zou je met deze kandidaat een biertje willen drinken? Is er een persoonlijke klik? Denk je dat je over dezelfde dingen kunt praten? Past hij of zij binnen jullie cultuur? Of, netter gezegd: is er een cultural fit? Het was jarenlang een belangrijke afweging bij de evaluatie van kandidaten voor een functie. Maar de laatste jaren is het in belang flink gedaald, aldus Jobvite’s Recruiter Nation Report 2021, een onderzoek onder enkele honderden Amerikaanse recruiters en HR-professionals.
Was in 2017 nog 83% van de ondervraagden ervan overtuigd dat de cultural fit een belangrijk afwegingskader is, net 4 jaar later is daar gemiddeld nog maar 28% van over. En helemaal opvallend: het zijn vooral de oudere recruiters die zeggen hier minder belang aan te hechten. Van de respondenten onder de 30 zegt 41% cultural fit als criterium te zien. Onder de ondervraagden boven de 50 is dit echter slechts 22%.
Past in een trend
De sterke daling lijkt in een trend te passen. Het toont aan dat ‘recruiters meer risico’s durven nemen met verschillende soorten kandidaten om zich aan te passen aan het tekort aan arbeidskrachten’, aldus Kerry Gilliam, Vice President of Marketing bij Jobvite. Ook de meerwaarde van je baseren op cultural fit ligt al langer onder vuur. Het zou ‘te vaag’ zijn als selectiecriterium, en bovendien een bron voor onderbuikbeslissingen.
Cultural fit zou diversiteit, creativiteit en innovatie in de weg staan.
Daarnaast zou cultural fit diversiteit, creativiteit en innovatie in de weg staan, en een recept zijn voor het aannemen van klonen. Zo schreef recruitmentgoeroe Kevin Wheeler eerder over het gebrek aan gedegen onderzoek over dit onderwerp. ‘Het is meestal anekdotisch, en kent nauwelijks harde data. De definities zijn vaag en inconsistent. Hoe is de cultuur gedefinieerd? Welke waarden worden getoetst bij kandidaten?’ Dat zou je eigenlijk geen belangrijk selectiecriterium mogen laten zijn, adviseert hij.
Pendant in diversiteit
De dalende aandacht voor cultural fit kent ook een duidelijke pendant: de groeiende belangstelling voor diversiteit in het werving- en selectiebeleid. Bijna de helft van de ondervraagde recruiters stelt dat werkzoekenden nu meer vragen stellen over initiatieven op het gebied van diversiteit en inclusie. En ruim twee derde (68%) gelooft dat diversiteit nog wel even een prioriteit blijft, terwijl ruim 6 op de 10 (61%) meer nadruk op diversiteit legt dan ze in 2020 deed. Iets wat zich slecht verhoudt tot cultural fit, met andere woorden.
Mensen aannemen voor hun cultural fit betekent het handhaven van de status quo, schreef ‘geeky leader‘ Tomas Kucera recent nog, naar aanleiding van het verschijnen van het rapport The Unequal Race for Good Jobs. Het geeft meerderheden een onterecht voordeel ten opzichte van minderheden, aldus Kucera. En dat is niet alleen moreel dubieus, schrijft hij, het berooft je ook van businesskansen. Hij verwijst daarbij naar onderzoek van het Center For Talent Innovation (nu Coqual geheten), dat laat zien dat innovatie juist gedijt in een omgeving waar verschillen worden gekoesterd, en waar ‘persoonlijke chemie’ dus iets minder kans krijgt.
TikTok in opkomst. En stress ook
Liet het Recruiter Nation Report trouwens nog andere spannende dingen zien? Zeker. Zo melden 2 op de 3 recruiters verhoogde stress op hun werk naarmate het personeelsverloop hoger wordt. En 21% zegt zelfs dat hun stressniveau ‘drastisch is toegenomen’. Daarnaast zegt 16% van de recruiters tegenwoordig TikTok te gebruiken als platform voor wervingsinspanningen – meer dan een verdubbeling ten opzichte van de resultaten van het voorgaande jaar.
Bijna 8 van de 10 organisaties kennen nu referralprogramma’s.
Nog iets wat sterk in opkomst lijkt: referralprogramma’s. Bijna 8 van de 10 organisaties (79%) kennen nu zulke programma’s voor werknemers – een stijging van 8% in vergelijking met 2020. Bovendien zegt 48% van de organisaties dat ze een hogere deelname aan hun referralprogramma’s voor werknemers zien. Hoe zich die opkomst van referral dan weer verhoudt tot de wens van meer diversiteit en minder cultural fit, dat laat het onderzoek dan helaas weer niet zien.
