Moeten we wel minder flexwerk willen, nu de arbeidsmarkt zo krap is?

Ook het nieuwe regeerakkoord zet weer stevig in op regulering van flexibele arbeid. Maar volgens Youbahn-CEO Ard Huininga schuilt er juist veel waarde in uitzendplatforms: ze kunnen helpen de schaarste op de arbeidsmarkt tegen te gaan. Hoe zit dat?

Peter Boerman Op 23 december 2021
Gem. leestijd 5 min 366x gelezen
Deel dit artikel:
Moeten we wel minder flexwerk willen, nu de arbeidsmarkt zo krap is?

Hij begint met het verhaal van Mansour, een 24-jarige student uit Spijkenisse (niet op de foto). ‘Mansour zit in zijn laatste jaar van International Business Management en werkt het liefste elke dag ergens anders: van orderpicker op dinsdag tot het ondersteunen van ouderen bij IT-systemen op vrijdag. Voor Mansour is een hele nieuwe wereld opengegaan: met zijn contract bij Youbahn werkt hij nu waar en wanneer hij wil. Maar misschien nog belangrijker: hij is verzekerd en bouwt pensioen én vakantiedagen op. Het is dan ook werken met vrijheid én zekerheid.’

‘Personeelstekorten, flexwerkers en de platformeconomie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.’

Voor Ard Huininga, CEO bij Youbahn, is het duidelijk: dít is de toekomst voor de arbeidsmarkt. ‘Er moet dan ook dringend worden gekeken naar hoe we als maatschappij de switch moeten maken in de structuur van banen om de immense personeelstekorten tegen te gaan’, zegt hij. ‘Personeelstekorten, flexwerkers en de platformeconomie zijn namelijk onlosmakelijk met elkaar verbonden’. De vraag die hij zichzelf stelt: moeten we wel minder flexwerk willen? Of moeten we erkennen dat flexwerk niet meer weg te denken is en samen ervoor zorgen dat werkgevers niet langer de grenzen van de wet opzoeken? Een kort interview.

> Hoe helpt een andere structuur van werk tegen krapte?

Door een flexibel uitzendplatform te gebruiken, kun je het onbenut arbeidspotentieel over de streep trekken om een (dag)deel te werken. Ondernemers moeten zich niet meer blindstaren op 40-urige werkweken, maar juist inspelen op de beschikbaarheid en de wil om te werken van een kandidaat. Dit vergt een radicaal andere denkwijze, maar de markt geeft al langere tijd signalen af waaruit blijkt dat we hier nu klaar voor zijn.’

‘De markt geeft al langere tijd signalen af dat we hier nu klaar voor zijn.’

‘Deze denkwijze is onderdeel van de platformeconomie waarin we steeds meer verwikkeld raken. Een nieuwe structuur waarin minder waarde wordt gehecht aan bezit, maar meer aan het verkrijgen van toegang. De deelnemers die zich hierin al actief bewegen zijn dezelfde mensen die ook klaar zijn om ‘hyperflexibel’ te werken. Ik doel dan niet op bijvoorbeeld zzp’ers, maar op mensen die ervoor kiezen om eendagsklussen op te pakken. Zij werken op maandag een paar uurtjes bij de plaatselijke kroeg, geven op dinsdag huishoudelijke ondersteuning bij ouderen en zijn op woensdag de hele dag in de weer als callcentermedewerker.’

> Hoe geef je dat als werkgever vorm?

‘Hiervoor moet je fte’s in feite opdelen in meerdere kortstondige shifts. Daarnaast is er in deze structuur meer ruimte voor marktwerking. Je hebt als ondernemer zelf de regie om aan de knoppen van de uurlonen te draaien. Je kunt op elk moment van de dag de uurlonen die je biedt aanpassen net zo lang totdat iemand de klus aanneemt. Zo is een ondernemer in de logistieke sector, die vanwege de lockdown de bestellingen ziet toenemen, eerder geholpen als hij het uurloon verhoogt.’

‘Het roer moet dus echt om: vraag en aanbod liggen nog steeds te ver uiteen.’

‘De drempel naar deze vorm van werk- of opdrachtgeverschap is overigens heel laag. Binnen ons arbeidsrecht is het al lang mogelijk om deze mensen te betalen en te verzekeren volgens de Nederlandse wet. Toch zie ik keer op keer dat bedrijven nog steeds personeel werven met ‘verleidelijke’ traditionele arbeidsvoorwaarden. Ze trekken alles uit de kast, maar het lijkt allemaal geen effect te hebben. Want voor wie zijn deze flitsende campagnes bedoeld? De vijver aan mensen die zich aan een enkele werkgever willen binden is zo goed als opgedroogd. En diegenen die dat nog wel willen, hoeven maar in hun vingers te knippen om aan een baan te komen. Ondernemers hebben nu nog grote moeite met het inspelen op de veranderende arbeidsmarkt en bieden onvoldoende kortstondige projecten aan. Het roer moet dus echt om: vraag en aanbod liggen nog steeds te ver uiteen.’

> Hoe voorkom je dat platforms steeds de grenzen opzoeken?

‘Volgens mij gaat het hier vooral mis, omdat de spelregels die er nu liggen complex,  onduidelijk en te algemeen zijn. Neem als voorbeeld de zzp-platforms. Al jarenlang opereren zij in een grijs gebied met weinig wet- en regelgeving. Naast de schijnzelfstandigheid is een ander groot kritiekpunt: het loon van deze zzp’ers. Omdat deze groep niet in dienst is als werknemer, moeten zij zorg dragen over hun eigen verzekeringen en houden onder aan de streep vaak minder over dan het minimumloon.’

‘Het is nu een aaneenschakeling van nieuwe wetten die klakkeloos aan de bovenkant erop geplakt worden.’

‘Als je het mij vraagt moeten de spelregels makkelijker en overzichtelijker gemaakt worden, en minder algemeen. Zo werken flexibele contracten bijvoorbeeld heel goed voor studenten, maar weer minder goed voor wie op zoek is naar zekerheid en stabiliteit. Neem de Wet arbeidsmarkt in balans, waar voor werknemers andere regels gelden dan voor de opdrachtgevers. Het is nu vooral een aaneenschakeling van nieuwe wetten die klakkeloos aan de bovenkant erop geplakt worden.’

> Werken waar en wanneer je maar wil, dat beloven Uber en Deliveroo ook…

‘Als flexibel uitzendplatform bieden wij de hyperflexibiliteit van een platform en de zekerheid van een uitzendbureau. In tegenstelling tot spelers als Uber en Deliveroo waar ze werknemers plaatsen als zzp’ers, is bij ons iedereen in dienst en dus volledig verzekerd. Iedere Youbahner heeft dezelfde rechten als ‘echte’ werknemers. Bij ons bouwt de Youbahner vakantiedagen op, ontvangt vakantiegeld en wij dragen zorg voor alle premies.’

‘Jongeren bouwen met hun klussen via dit platform ook meteen een skillspaspoort op.’

‘Maar er zit een werkelijk verschil tussen iemand die één klus wil oppakken en iemand die 40 uur in de week werkt. De behoeften verschillen aanzienlijk. Platformwerkers werken gemiddeld 16 tot 18 uur in de week. Dit past beter in hun levensfase, zoals studenten. Maar even los van de platformwerkers en kijkend naar mensen die werken via een uitzendbureau, gaat verantwoordelijk nemen ook over doorgroeimogelijkheden. Jongeren die werken via een flexibel uitzendplatform kunnen door regelmatig klussen af te wisselen ervaring op doen in verschillende branches. Door allerlei klussen op te pakken, verzamelen zij skills in hun profiel en bouwen ze een skillspaspoort op. Zodra ze op zoek gaan naar hun eerste fulltimebaan, kunnen zij dit inzetten om hun competenties aan te tonen.’

Meer weten?

Meer weten over de toekomst van bureaurecruiters? Op 5 april 2022 vindt het Werf& Evenement voor Bureaurecruiters plaats. Hier gaan tal van sprekers in op de ontwikkelingen in de wereld van de bureaurecruiter, gericht op de toekomst, met het oog op de kandidaat. Schrijf je dus nu in!

Bureaurecruitment Live

Lees ook

Deel dit artikel:

Peter Boerman

Hoofdredacteurbij Werf&
Hij heeft eigenlijk nog nooit een vacature uitgezet. En meer sollicitatiegesprekken gevoerd als kandidaat dan als recruiter of werkgever. Toch schrijft Peter Boerman alweer een jaar of 10 over weinig anders dan over de wondere wereld van werving en selectie, in al zijn facetten.
Bekijk volledig profiel

Premium partners Bekijk alle partners