Veel kandidaten zijn de afgelopen jaren het vertrouwen in recruiters verloren. Hoe dat vertrouwen weer terug te winnen? Door je meer in je vak te verdiepen, stelt Annelies Graafland.
‘Recruiters worden geleefd en uitgewoond‘, schreef Geert-Jan Waasdorp recent op deze site. Ze zouden steeds meer een soort veredelde callcentermedewerkers worden. Waarna Koen Roozen er nog eens dunnetjes overheen ging met zijn stelling dat recruiters nu eigenlijk alleen maar vacatures vervullen, en nauwelijks leiderschap vertonen.
Juist nú
Toen ik dat las, dacht ik: o ja? Recruiters en intercedenten worden geleefd en uitgewoond? Vervullen alleen vacatures? Staan niet op? Geen leiderschap? Alleen als zij dit zelf toelaten! Want volgens mij is het juist nu hét moment om als recruiter en intercedent jezelf te laten zien. Het podium te kiezen en jezelf neer te zetten als sparringpartner vanuit inhoudelijke kennis en ervaring.
Juist nu is het als recruiter hét moment om het podium te kiezen
De schwung kwijtgeraakt
Met een groot deel van de opmerkingen van Geert-Jan en Koen ben ik het overigens roerend eens. In de afgelopen crisisjaren is recruitment bij veel organisaties zijn schwung kwijtgeraakt. De recessie is voor veel van mijn collega’s een mokerslag geweest en veel van hen zijn uiteindelijk hun heil gaan zoeken in aanverwante beroepsgroepen waar het gras groener lijkt.
Geen KPI-machines
Ik ben het er ook mee eens dat een recruiter die volledig inputgestuurd werkt, is te vergelijken met een callcentermedewerker. Alleen zijn het nu banen die hij verkoopt in plaats van krantenabonnementen. Maar aan de andere komt kom ik gelukkig ook nog genoeg échte recruiters tegen, mensen met passie, dynamiek, inzicht, intuïtie en empathie. Zelfs zij laten zich niet vermurwen tot KPI-machine.
https://www.youtube.com/watch?v=FI02G1ATbG0
Vacatures met sneeuwstormen weg
De afgelopen 5 jaar waren voor recruiters zoals de hel van ‘63 voor schaatsers was. De recessie zorgde voor een totaal andere kijk op de arbeidsmarkt. Vacatures bliezen met sneeuwstormen weg. Hiring freezes zorgden voor strandende wervingscampagnes. De arbeidsmarkt sloeg om. Kostenbesparing was het toverwoord. Het vet werd weggesneden.
Zoveel mogelijk tijdelijke contracten
Met oude functieprofielen en verouderde recruitmentmethoden probeerden de overgebleven recruiters en intercedenten vacatures te vervullen met schapen met vijf, zes en soms wel zeven poten. Tegen lage salarissen en met zoveel mogelijk tijdelijke contracten. Mensen die beschikbaar waren, daar zat een luchtje aan. ‘Waarschijnlijk ontslagen’. Kandidaten die vanuit een andere baan een overstap wilde maken hoefden niet veel meer te verwachten dan een gelijkwaardige overstap.
De kandidaat heeft de macht overgenomen
Ondertussen wist de kandidaat steeds beter zelf zijn weg te vinden in de arbeidsmarkt. Vroeger had je als recruiter nog de waarheid en de macht om een kandidaat te overtuigen. Je was sowieso de poort die je langs moest om een organisatie überhaupt te mogen betreden.
Vroeger was je als recruiter de poort waar je sowieso langs moest om een organisatie te mogen betreden
Maar dat is nu veranderd. De kandidaat heeft de macht overgenomen. Heeft zijn eigen marktonderzoek gedaan. Wordt gevoed via sociale media en gaat zelf op zoek naar de ‘waarheid’. De kandidaat weet precies welke functie hij wil uitvoeren en zelfs tegen welk salaris.
Twee kanten van de tafel
Iedere recruiter heeft daardoor nu te maken met twee krachtenvelden. Aan de ene kant is er de (interne) klant die nog steeds voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten. Aan de andere kant van de tafel zit de kandidaat die kritisch luistert naar wat jij te bieden hebt en alles in twijfel trekt. Constructief kijken naar een gemeenschappelijk doel is voor beide partijen moeilijk.
Kandidaten zijn geen fan
Wat betekent dat voor de recruiter? Kandidaten, die nu ineens weer gewild zijn, zijn geen fan van hen. Tijdens de crisis kregen zij afwijzing op afwijzing: ‘Wij hebben een beter passende kandidaat gevonden’ of ‘Helaas is deze vacature niet langer vacant’. Het vertrouwen in de recruiter is bij hen daardoor behoorlijk verdwenen.
Afgerekend op het aantal hires
Aan de andere kant moeten recruiters hun klanten uitleggen dat ze verwend zijn geraakt. De schapen met vijf poten zijn ineens een stuk minder makkelijk te vinden. Tegelijk word je nog steeds wel afgerekend op het aantal hires, het aantal kandidaten of gewoonweg op het op orde houden van je funnel.
Hoe geleefd en uitgewoond je als recruiter ook bent, het is aan jou om dit tij te keren.
Recruiter, verdiep je!
Hoe te ontsnappen uit die spagaat van onverenigbare eisenpakketten? Simpel: door vakmanschap te tonen. Oftewel: recruiter, verdiep je! Specialiseer jezelf op online recruitment, employer branding, of search en sourcing, en houd je vak in de gaten via gespecialiseerde websites. Leer van je peers. Of volg een volwassen opleiding. Want hoe geleefd en uitgewoond je ook bent, het is aan jou om dit tij te keren. Verdiep je in je vak en laat je zien als vakspecialist. Dan kun je ook in jouw organisatie nog steeds écht het verschil maken. Daar ben ik van overtuigd.
Dit blog is geschreven door Annelies Graafland, Senior Sourcing Specialist bij het Centraal Recruitment Center van Randstad Nederland.
Lees eerdere blogs van haar:
- Waarom geen wervingsproces zonder de huidige medewerker kan
- De 4 magische momenten die van elke Candidate Experience een belevenis maken
- Waarom start-ups de strijd om talent winnen van de corporates
Zelf ook bloggen?
Werf& is altijd op zoek naar mensen die een mooi verhaal over recruitment te vertellen hebben. Een nieuwe trend delen, of gewoon je onvrede of verwondering over een ontwikkeling kwijt? Laat het gerust weten!
