In een krappe arbeidsmarkt is het lastig goede mensen vinden. Maar zijn het niet vaak werkgevers zelf die hun vacatures onmogelijk maken? Tijd voor wat tegengas van de recruiter, stelt Saskia van Dam.
Dat er voor recruiters in de huidige markt uitdagingen liggen is duidelijk. Maar sommige problemen zijn helemaal niet afhankelijk van de krappe arbeidsmarkt, maar liggen eerder aan de onhaalbare eisen die veel werkgevers stellen. Logisch misschien dat menig recruiter daar toch mee aan de slag gaat, in een wereld waarin recruiters willen laten zien dat alle problemen zijn op te lossen. Maar toch tijd om eens nader te kijken hoe we ook van die onmogelijke vacature wél een succes kunnen maken.
Wie voldoet er aan zo’n beschrijving?
Als Contentspecialist Arbeidsmarktcommunicatie zie ik ze ook bij ons wekelijks voorbij komen: vacatures waarmee ik aanvankelijk met veel enthousiasme aan de slag ga. Totdat ik bij het kopje ‘eisen’ aankom, en daar een schier oneindige opsomming aan gewenste kwaliteiten, opleidingen, ervaringen en eigenschappen aantref. Er is toch geen mens die voldoet aan de omschrijving: ‘uitstekende beheersing van het Nederlands en Duits, een WO-opleiding, een PDL-diploma, expert in Excel, klantgericht, resultaatgericht, goed in samenwerken, gedisciplineerd, kwaliteitsgerichtheid, sterke analytische vaardigheden en integer’?
Je kunt wel bezig blijven…
Het zijn van die vacatures waar je eindeloos campagnes (en geld) tegenaan kunt gooien, waar je de mooiste vacatureteksten over kunt schrijven, en waar je de leukste en grappigste video’s voor kunt maken en waar je voor kunt blijven sourcen. Maar eigenlijk weet je bij voorbaat het resultaat van al die inspanningen al. Aan betaalde clicks, tijdsbesteding en frustratie bij opdrachtgever én recruiter geen gebrek. Aan (passende) sollicitanten nog steeds wel.
Tijd om eens wat breder te kijken
Hoe kunnen we dan van deze onmogelijke vacatures wél een succes maken? Volgens mij ligt de oplossing in: terug naar af. Als werkgever is het onrealistisch om in deze – maar eigenlijk in elke – markt te geloven dat jouw ideaalplaatje daarbuiten ergens rondloopt. Laten we daarom eens verder denken dan dat.
‘Het is onrealistisch om te geloven dat jouw ideaalplaatje daarbuiten ergens rondloopt’
Is het niet mogelijk om intern een kandidaat op te leiden, zodat er wél kennis verkregen wordt over dat programma dat zo hard nodig is voor de werkzaamheden in je organisatie? Dat is soms sneller dan wachten op het ideaalplaatje. Of kun je niet 2 parttimers aannemen, in plaats van 1 fulltimer? Vaak meteen een mooie oplossing voor vakanties en ziekte, en ze kunnen elkaar nog aanvullen ook. En misschien zijn er intern wel mensen die bepaalde taken op zich kunnen nemen? Waardoor er minder van een nieuwe collega gevraagd wordt en er ineens wel een ‘werfbare’ vacature ontstaat.
Laten we realistische doelen stellen
Grote kans dat een van onze recruiters of accountmanagers bij de aanvraag voor een vacature het gesprek met de opdrachtgever aangaat over zulke mogelijkheden, om zo een haalbare vacature te creëren. Ontlopen recruiters (en arbeidsmarktspecialisten en marketeers) hiermee hun taak om de juiste kandidaten te vinden? Nee, dat denk ik niet.
‘Ontlopen recruiters hiermee hun taak om de juiste kandidaten te vinden? Nee, dat denk ik niet’
Ik denk dat we door realistische doelen te stellen organisaties écht vooruit kunnen helpen en kandidaten kunnen vinden die passen binnen een organisatie en kunnen bijdragen aan de toekomst van een bedrijf. Deze markt vereist nu eenmaal net iets meer flexibiliteit, creativiteit en haalbare doelen. Dus zeg eens eerlijk: wat is er voor jouw vacature mogelijk, om hem minder onmogelijk te maken?
Over de auteur
Saskia van Dam is Contentspecialist Arbeidsmarktcommunicatie bij Strictly People.
