Deze week mocht ik deelnemen aan de online discussiesessie voor het maken van de recruitercode. Het doel is om een code op te stellen door en voor vakgenoten, die een kader biedt voor iedereen die zich bezighoudt met recruitment, waarbij de bedoeling is dat degene die volgens de code werkt bekwaam en integer is. Nu weet ik dat recruitment een markt is van cowboys & angels. Als je het bruut stelt wordt er in deze branche grof geld verdiend door met mensen te handelen.
Als je het bruut stelt wordt in deze branche grof geld verdiend door met mensen te handelen.
Breng je het genuanceerder, dan zorgt recruitment voor een optimale inzet van talent. Er zijn duizenden mensen actief in deze relatief jonge sector waarin vrijwel geen officiële opleidingen bestaan en ook geen registratie plaatsvindt. Laat staan dat er iets is als permanente educatie, dan wel kwaliteitscontrole. Het kan wel eens aanvoelen als een wildwestverhaal.
De code voorkomt cowboys niet
Het beeld dat mensen van recruiters hebben ligt meestal ook ergens tussen cowboys aan de ene kant en engelen aan de andere kant. Gaat een recruitercode dit beeld veranderen? En misschien belangrijker: gaan de cowboys zich straks meer als engelen gedragen? Waarbij we dan voor het gemak even de aanname doen dat de cowboys de slechte recruiters zijn; onbekwaam en niet integer.
Gaan de cowboys zich straks meer als engelen gedragen?
In mijn carrière heb ik heel wat cowboys en angels voorbij zien komen. Denk aan: het zonder toestemming van de kandidaat doorzetten van een LinkedIn-profiel naar een onbekende relatie, met als bijlage de algemene voorwaarden, direct gevolgd door een factuur. Dat kun je agressief noemen. Dat dit gebeurt, geeft aan dat er dus bedrijven zijn die hieraan behoefte hebben of die hiermee akkoord gaan. Een code gaat dit niet voorkomen, ben ik bang.
Waarom is de code toch zinvol?
Waarom geloof ik dan toch dat een code zinvol is? Omdat ieder initiatief om het vakgebied van recruiter te professionaliseren mijn zegen heeft. De code zou wat mij betreft van iedere recruiter input moeten krijgen. Een code beschrijft gedrag. Gedrag leidt tot voorbeelden en dat leidt tot navolging en verbeteringen. Recruitment is een sector waarin veel geld omgaat. Maar laten we eerlijk zijn: het is ook een sector die (nog) niet door iedereen als professioneel wordt gezien.
Laten we eerlijk zijn: recruitment is een sector die (nog) niet iedereen als professioneel ziet.
In 1990 kwam George Michael met een nieuw album om zijn imago te verbeteren. Op dat album staat het liedje Cowboys and Angels. De naam van het album? Listen without prejudice.
Over de auteur
Wim van den Nobelen is Recruiter Finance bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Regelmatig vind je hier op woensdag een blog, onderzoek of artikel van hem.
Lees ook:
Lees alles van Wim
