Op 7 oktober is Digitaal-Werven. We spraken uitgebreid met keynote speaker Roos van Vugt in aanloop naar dit event. Vijf jaar geleden was ze verantwoordelijk voor de baanbrekende ‘werkenbijdeloitte’ website. Deze website zette de nieuwe standaard als het gaat om corporate recruitmentsites.
In het gesprek met Roos kwamen veel elementen aan bod. Vandaag één van de vragen die mij het meest boeit, en die mij veel gevraagd wordt als ik het over corporate recruitmentsites heb. Hoe heb je er budget voor gekregen? Hoe heb je de handen op elkaar gekregen voor dit project?
Budget
Roos geeft aan dat ze ‘gewoon’ een business case gemaakt heeft. Voor de goede orde, dat is geen rocket science zo laat ze weten. Ze is geen held in wiskunde en al zeker geen cijferfreak. Daar waar Deloitte als accountantsorganisatie natuurlijk vol met cijferfetisjisten zit. Het is echter ook niet heel ingewikkeld legt ze uit. Je kijkt naar de kosten die je nu hebt. Met een slechte website gaat dan een groot deel van het budget naar W&S bureaus, (studenten)events en arbeidsmarktcommunicatie. Je doet natuurlijk een aantal aannames, zoals extra traffic die je krijgt vanwege een goede SEO en extra conversie vanwege de betere ervaring. Bij Deloitte zijn de meeste medewerkers ook nog eens ‘declarabel’. Een lang openstaande vacature raakt dus de business. Dus de rekensom werd makkelijker omdat je ook kon aangeven wat de bruto marge op een nieuwe medewerker was.
Dat geldt overigens bij de meeste organisaties verwacht Roos. Een groot probleem is dat budget vaak anders ondergebracht is. Zo worden bureau-fees vaak betaald uit de ‘lijn’, terwijl de site uit het recruitmentbudget komt. Je moet zoiets wel bedrijfsbreed aanvliegen. Als de business case echter solide is, moet dat geen probleem zijn.
Recruitmentsysteem
Een groot probleem bij Deloitte was dat men wereldwijd met een recruitmentsysteem werkte dat zeer kandidaat-onvriendelijk is. Ook hier heeft Roos destijds, verandering in gebracht. Wederom moet je de taal van de business spreken, dus een business case opstellen. Het aantal extra hires door de site alleen is lastig in te schatten en nog moeilijker te verkoper. Dat een degelijke ervaring helpt is zeker, maar hoeveel mensen haken af?
De te behalen winst lag in dit geval geval in de administratieve lasten. Veel van deze grote internationale systemen vragen de recruiter vooral om administratie te doen. Daar hebben recruiters vaak geen tijd voor en al helemaal geen zin in. De business case in dit geval was dus het aantal uur dat recruiters bespaarde met het andere systeem. Dat werd vertaald naar het aantal hires dat je in die uren zou moeten kunnen maken als je die besteed aan bijvoorbeeld sourcing. Dat is dan weer terug te herleiden naar de kosten per hire en de opbrengsten van een nieuwe accountant in bruto marge.
Nog een tip
Maak een business case. Dat is dus de essentie hoe Roos het budget heeft gekregen voor de site van Deloitte. Die business case moet natuurlijk solide zijn, niet op drijfzand gebaseerd, maar dat is in de meeste gevallen best goed mogelijk.
Een andere tip die Roos meegeeft om dingen binnen de organisatie geregeld te krijgen: geef anderen de credits. Zelfs als het jouw idee is. Laat het hen weer verder verkopen binnen je organisatie. Veel van de goede acties kwamen via Roos en het bureau de organisatie binnen. Door de partner(s) er echter de credits voor te laten claimen was het niet ‘een idee van recruitment’, maar een idee van ‘het management’, uitgevoerd door recruitment.
Wil je meer tips van Roos van Vugt? Meer lessen die ze geleerd heeft bij het opzetten van WerkenbijDeloitte? Kom dan op 7 oktober naar Digitaal-Werven. Daar geeft Roos de keynote: WerkenbijDeloitte: 5 jaar in retrospect.