Matthijs van Nieuwkerk was te duur en dus werd ik het, aldus Peter ter Horst in zijn openingswoord. Als presentator van de talkshow tijdens het vakevent wist hij zijn tafelgasten het vuur aan de schenen te leggen. Tafeldame Marion de Vries zat aan zijn linkerhand om de discussies als vakdeskundige bij te staan. In de eerste discussie aan tafel: Claudia Reekers van Technische Unie en Sacha Woudt van Baak Change.
Claudia Reekers, adviseur arbeidsmarktcommunicatie van Technische Unie, vertelt in het eerste gesprek hoe zij oudere werknemers werven. In tegenstelling tot veel andere werkgevers die alleen maar voor goedkopere jongeren gaan.
Marion de Vries gelooft niet dat werkgevers zullen veranderen en zich blijven richten op jongeren. Peter constateert dat werkgevers ook geen beleid hebben. Claudia Reekers vindt niet dat zij een goed voorbeeld zijn. Managers willen ouderen daar zij voor continuïteit gaan en dus minder jobhopperig zijn als de jongere generaties.
Marion de Vries gelooft eerder in levensloop dan in generaties. Mensen bepalen hun eigen leven meer dan vroeger. Door laat kinderen te krijgen en eerst carrière te maken. En op hun 45e nog te gaan studeren. Sacha voegt daaraan toe om vooral te kijken naar kwaliteiten, ongeacht de leeftijd. Iemand tussen 62 en 67 heeft veel levenservaring die hij/zij organisatie in kunnen brengen. Zijn deze ouderen dan niet verzuurd en onflexibel gooit Peter ter Horst de knuppel in het hoenderhok? Moeten recruiters in de praktijk niet vooral eenzelfde soort mensen de organisatie in brengen?
De zaal bevestigt toch wel dat vacaturehouders (lijnmanagers) eerst moeten veranderen. Recruiters zitten te weinig aan tafel wordt er vanuit de zaal geroepen. Niet iedereen beaamt dat. Draagvlak opbouwen en de ‘need of urgency’ aangeven is de helft van het probleem opgelost. Maar op de vraag aan de zaal of het nu echt een probleem is bij organisaties zijn er maar weinig handen die omhoog gaan. Niet alleen werkgevers moeten veranderen maar ook mensen. Ook in 2010 blijven we waarschijnlijk ‘dezelfde mensen’ werven…
