Nederland scoort steeds iets beter op loontransparantie (maar Oostenrijk ligt nog ver voor)

Uit onderzoek van de site Fantastic.jobs van Amsterdammer Remco Strijdonk blijkt dat er niemand in de wereld in vacatures zo transparant is over het salaris als de Oostenrijkers. Met maar liefst 86% van de vacatures die salarisinformatie bevat, laat Oostenrijk niet alleen andere Europese landen ver achter zich, maar ook andere wereldeconomieën als de Verenigde Staten (54%) en Canada (42%). Nederland doet aardig mee, met 34% (slechts ietsjes achter #4, het Verenigd Koninkrijk, met 38%), maar bij de Oostenrijkers komen ‘we’ dus nog niet in de buurt.

Strijdonk baseert zich op een analyse van 4 miljoen vacatures, van meer dan 100.000 werkenbij-sites. Hij voerde de analyse uit over vacatures tussen januari en maart dit jaar. Het blijkt dat met name landen als Zweden (met pas 3% vacatures mét salarisinformatie) nog wel een inhaalslag te maken hebben, maar ook bijvoorbeeld Frankrijk (18%), Duitsland (15%), Spanje, Italië (beide 9%) en – vooral: België. Hier staat pas in 8% van de vacatures informatie over salaris vermeld. Daarmee scoren deze (grote) Europese landen bijvoorbeeld nog minder transparantie dan landen als Indonesië (25%), Australië (20%) en Nieuw-Zeeland (18%).

Nog veel werk te doen

De analyse van Strijdonk sluit aan bij die van Jobdigger, dat recent op dit onderwerp ook de peilstok in de internationale vacaturemarkt stak. Ook bij hen blijkt Oostenrijk – met enige afstand – de Europese koploper, gevolgd door Nederland, en dan – in de achterhoede – Frankrijk en Duitsland, met België als de hekkensluiter van de 5 onderzochte landen. Met name bij onze Zuiderburen lijkt dus nog veel werk te doen voor 7 juni 2026, als de Europese Richtlijn voor loontransparantie in werking treedt, al is het ook dan nog niet verplicht om al in de vacature salarisinformatie op te nemen.

Opvallend is dat in Oostenrijk nu al het aantal vacatures met salarisinformatie hoog is, maar dat er hier ook een duidelijk opwaartse lijn te zien is, wat bij de andere onderzochte landen veel minder het geval lijkt. Dat heeft onder meer te maken met de wetgeving in Oostenrijk, zo blijkt, omdat elk bedrijf er wettelijk verplicht is om het salarisbereik – of op zijn minst het minimumsalaris voor de specifieke sector – in vacatures te vermelden. 

‘In tijden van krapte kunnen werkgevers het zich minder goed permitteren om in een vacature geen salaris(indicatie) te zetten.’

Jobdigger stelt dat ook de afnemende krapte op de arbeidsmarkt er iets mee te maken kan hebben dat de groei niet doorzet. ‘In tijden van krapte kunnen werkgevers en bemiddelaars het zich minder goed permitteren om in een vacature geen salaris(indicatie) te zetten. Kandidaten haken immers mogelijk eerder af als een vacature zulke informatie niet bevat.’

Opleidingsniveau maakt uit

Na Oostenrijk blijkt Nederland in Europa dus koploper in het vermelden van het salaris in vacatures. Is er dan ook verschil in salarisvermeldingen tussen de verschillende opleidingsniveaus? Jobdigger bekeek hiervoor de meest gevraagde opleidingen in Nederland (universiteit, hbo, mbo en vmbo). Daaruit blijkt dat met name in vmbo-vacatures veel minder dan gemiddeld informatie is terug te vinden over het te verwachten salaris. Terwijl juist déze doelgroep dit soort informatie wel zeer belangrijk vindt in de zoektocht naar een baan.

Volgens Strijdonk laten de gegevens in elk geval wel een ‘groeiende wereldwijde beweging richting salaristransparantie’ zien, ‘zij het met aanzienlijke regionale verschillen’. Ook merkt hij op dat landen en staten met specifieke wetgeving op dit gebied gemiddeld beter scoren, al is dat voor de hoge positie van Oostenrijk nog niet echt een verklaring: ook daar moet de Europese richtlijn immers nog worden omgezet in wetgeving. Maar kijkend naar de VS, dan zie je bijvoorbeeld wel dat staten mét zulke regelgeving gemiddeld (flink) beter scoren dan staten zonder. 

Geen salarisverleden vragen

De Europese Richtlijn voor loontransparantie verplicht werkgevers per 7 juni 2026 een gelijke beloning te bieden voor gelijk werk of werk van gelijke waarde. Ook mogen kandidaten in een sollicitatiegesprek niet meer worden gevraagd om hun salarisverleden. Werkgevers moeten daarnaast voor de sollicitatiegesprekken het salaris (of de salarisbanden) delen met kandidaten. Dat kan dus óf in de vacaturetekst zijn, óf voor aanvang van de gesprekken. Grote werkgevers (>250 werknemers) moeten hier bovendien elk jaar over rapporteren, kleinere werkgevers (>100 werknemers) elke 3 jaar.

Opvallend is dat Indeed overigens met licht andere cijfers komt. In hun analyse over 6 landen scoort het VK het hoogst, zoals ook in de eerder genoemde onderzoeken (Oostenrijk zat hier niet bij). Maar Frankrijk doet het bij de vacatures van Indeed gemiddeld beter dan Nederland, dat overigens nog altijd relatief wel bijna drie keer zoveel vacatures met salaris(indicaties) telt als ons grootste buurland, Duitsland. Uit cijfers van Indeed blijkt voorts dat vacatures met een salarisvermelding gemiddeld 45% méér sollicitaties ontvangen, een gemiddeld 34% lagere cost-per-apply hebben en gemiddeld 19% meer positieve uitkomsten.

Méér sollicitanten (?)

Uit recent onderzoek van Nationale Vacaturebank en onderzoeksbureau Q&A onder 1.000 werkzoekenden blijkt dat bijna 60% zegt sneller te solliciteren op een vacature als een salarisindicatie wordt gegeven. Die roep om transparantie is vooral sterk onder jonge sollicitanten. In de groep 18 tot 29 jaar zegt zelfs 84% eerder te reageren op vacatures mét salarisinformatie. ‘Wil je jong personeel aantrekken? Dan kun je eigenlijk niet eromheen om in de vacature een salarisindicatie te geven’, aldus Sharita Boon, directeur van Nationale Vacaturebank. ‘Transparantie zorgt voor tevredenheid, snellere procedures en voorkomt teleurstelling achteraf.’

‘Wil je jong personeel aantrekken? Dan kun je eigenlijk niet eromheen om in de vacature een salarisindicatie te geven.’

Uit grootschalig onderzoek op Werkzoeken.nl op basis van zo’n 400.000 vacatures blijkt ook duidelijk dat vacatures mét salarisvermelding een hogere conversie hebben. Dit vacatureplatform houdt het op gemiddeld 25,7% méér sollicitanten bij vacatures met salarisvermelding, met onderwijs als uitschieter, met maar liefst 285%. Heel opvallend: in de horeca, engineering, agrarische sector en detailhandel verláágt salarisvermelding hier juist (licht) de conversie. Wat overigens vooral iets lijkt te zeggen over de gemiddelde salarisniveaus in die sectoren, en dus ook over het belang van eerlijkheid vooraf.

Lees ook

 

Zo leer je jouw hiring managers verantwoordelijkheid nemen in het recruitmentproces

De afgelopen jaren zagen HR-professional Dorien Waasdorp en Heleen Stoevelaar, oprichter van The Referral Company, een duidelijke behoefte ontstaan in het werkveld: hiring managers zijn ontzettend belangrijk in het wervingsproces, maar worden daarin zelden (goed) opgeleid of begeleid. ‘Veel managers zijn zich nauwelijks bewust van hun rol in de candidate experience‘, aldus Stoevelaar. ‘Recruiters regelen alles aan de voorkant, maar als het gesprek niet goed verloopt of de terugkoppeling weken duurt, haakt een kandidaat alsnog af.’

‘Zet ons samen in het theater, en we maken er een leuke avond van.’

Daarom ontwikkelden de twee recent samen twee opleidingsprogramma’s speciaal voor hiring managers: één ‘inspiratie-uurtje’ en één 4 uur durende workshop, waarin ze vacaturehouders alles uitleggen over wat bij hun taak komt kijken. Door jarenlang samen trainingen te verzorgen, is het duo perfect op elkaar afgestemd. ‘Zet ons samen in het theater, en we maken er een leuke avond van’, lacht Waasdorp. Die chemie werkt aanstekelijk, volgens haar. ‘Deelnemers voelen dat we elkaar aanvullen en kunnen daardoor makkelijker leren. We weten precies wanneer de ander een verhaal of grap moet inbrengen.’

Empoweren van hiring managers

Tijdens eerdere leiderschapstrainingen zagen de twee vaak hoe één ogenschijnlijk eenvoudige interventie al grote impact kan maken. ‘Je plant een zaadje dat blijft groeien. Het gaat om bewustwording’, zegt Waasdorp (rechts op de foto). ‘We laten hiring managers zien waarom hun rol zo belangrijk is en geven ze handvatten om het echt anders te doen. De recruiter voelt zich vervolgens niet meer alleen in het proces. Daarmee heb je veel meer een samenspel.’

‘De recruiter voelt zich dankzij deze training niet meer zo alleen in het proces.’

Die uitkomst vormt het duo deels al voorafgaand aan de incompany training. ‘We vinden het belangrijk een grondige intake af te nemen met onze klanten. Zo stemmen we de training perfect af op de specifieke behoeften van de organisatie. Concrete voorbeelden die passen bij de belevingswereld van de deelnemers helpt om ze daadwerkelijk aan te spreken’, legt Stoevelaar uit.

Bewustwording -> ander gedrag

Tijdens de training van 4 uur nemen beide trainers de hiring managers mee door de gehele candidate journey. Waarom moet je snel een aanbod doen? Hoe houd je in de tussentijd contact met een kandidaat die pas over 3 maanden start? In de korte sessie van een uur zetten ze vooral aan tot reflectie, vaak met humor en herkenbare voorbeelden. ‘Vreemde ogen dwingen’, zegt Stoevelaar. ‘Recruiters kunnen problemen niet altijd zelf aankaarten, maar wij wel.’

‘Recruiters kunnen problemen niet altijd zelf aankaarten, wij wel.’

De mix van humor, senioriteit en scherpte maakt de aanpak uniek, zeggen beiden. Stoevelaar: ‘We zeggen dingen waar anderen omheen draaien. Als je een kandidaat 3 keer laat wachten omdat jouw agenda belangrijker is, dan krijg je straks niemand meer. Dat zeggen we hardop, met flair, zodat het landt zonder weerstand. Dat kunnen we doen, omdat we zelf senior zijn. Ik met mijn inhoudelijke recruitment-achtergrond en Dorien met haar HR-achtergrond.’ Ook onderwerpen als bias komen aan bod: ‘Een manager die een kandidaat afwijst omdat hij de lift nam in plaats van de trap, bijvoorbeeld. Of omdat iemand geen hockeyverleden heeft. Met zulke voorbeelden houden we hiring managers genadeloos een spiegel voor.’

Betere samenwerking 

Belangrijk resultaat van de trainingen is dat recruiters zich meer gesteund voelen, vult Waasdorp haar collega aan. ‘De samenwerking wordt gelijkwaardiger. De recruiter is niet langer de assistent, maar wordt zo echt de businesspartner van de hiring manager. Door deze trainingen leggen we dat fundament. Het opent een gesprek tussen beiden.’ En dat de workshops volledig incompany en maatwerk zijn, helpt daarbij natuurlijk ook, zegt Stoevelaar. ‘We spreken de taal van de organisatie. Dat maakt dat de boodschap beter binnenkomt.’

Meer weten?

Enthousiast geworden? Lees er hier alles over.

Training voor hiring managers

Stanislaw Wasowicz (Scotty): ‘Dankzij A.I is het straks echt klaar met al die bullshit jobs’

Dat A.I. veel gaat betekenen in de wereld van recruitment? Dat is natuurlijk geen nieuws te noemen. We staan zelfs pas aan de vooravond van wat er allemaal mogelijk is, stelt Stanislaw ‘Stan’ Wasowicz in een podcast, opgenomen tijdens het recente Werf& Live. ‘Je krijgt een transformatie waarbij straks een heel kleine groep mensen net zoveel plaatsingen kan doen als nu nog een hele grote groep bij elkaar. Bijna alle activiteiten als bellen, mailen, appen, sourcen, cross-sellen, zal A.I. overnemen. En dat past ook bij mijn persoonlijke missie om ervoor te zorgen dat we allemaal niet meer hoeven te werken.’

‘Het is mijn persoonlijke missie om ervoor te zorgen dat we allemaal niet meer hoeven te werken.’

Wasowicz presenteerde op het evenement zelf een case die ‘zijn’ Scotty Technologie heeft opgezet samen met uitzendbureau Actief Werkt!, en daar de naam Abby heeft meegekregen. De digitale assistent daar ondersteunt nu de recruiters en intercedenten bij het matchen van talenten op de juiste vacatures, beantwoordt volledig automatisch veelgestelde vragen ​en biedt kandidaten direct ondersteuning.​ Daarnaast verzamelt en analyseert Abby data om de dienstverlening continu te verbeteren, en wil ze ervoor dat zorgen dat het bureau (nóg) beter kan inspelen op behoeften, ‘zonder het persoonlijke contact uit het oog te verliezen’.

‘Alles wat een recruiter doet’

Abby doet eigenlijk ‘alles wat een recruiter doet’, maar dan vooral in de eerste fasen van het contact. ‘Daardoor kunnen de menselijke recruiters zich concentreren op enkel de kandidaten die ze ook daadwerkelijk kunnen plaatsen.’ De digitale assistent kan ‘praten zoals wij nu ook met elkaar praten’, aldus Wasowicz. ‘Via telefonie, via whatsapp, noem maar op. Daarom werkt het ook als zelfselectie: sommige mensen kunnen op basis van de antwoorden besluiten dat ze de baan of werkgever uiteindelijk toch niet zo leuk vinden. En het gaat wel die kant op dat ze dan in hetzelfde gesprek ook andere banen krijgen voorgesteld.’

‘Een van de meest ambitieuze dingen die we gaan zien is de A.I.-first vestiging.’

Sterker nog, de ontwikkeling gaat nog wel iets verder, schetst Wasowicz in de podcast. ‘Een van de meest ambitieuze dingen die we op termijn gaan zien is de A.I.-first vestiging. Waarbij de A.I. niet de medewerker ondersteunt, maar de medewerker de A.I.’ Wat er dan nog precies voor taken voor die medewerker overblijven? ‘Nou, de A.I. gaat bijvoorbeeld niet met je lunchen. Of even mee naar de klant, of dat soort werk.’ Volgens Wasowicz blijven zo juist de leuke dingen in het werk straks over. ‘Ik zie wel een wereld voor me waarin we ons hierdoor veel meer kunnen gaan ontwikkelen, sociaal, mentaal, fysiek, intellectueel.’

Wat gaan we dan doen?

Door A.I. gaat de waarde van kennis snel naar 0, zegt hij. En dat geldt door robotisering eigenlijk ook voor fysiek mensenwerk. ‘Dan ga je echt naar een wereld waarin werk tot het verleden behoort. Maar dan kunnen we als mensheid nog steeds heel interessante dingen doen. Ik denk niet dat mensen zullen stoppen met denken of uitdagen of zien of beleven omdat A.I. bestaat. We zijn ook niet gestopt met schaken toen we erachter kwamen dat we het niet meer konden winnen van schaakcomputers. Sterker: we zijn door de mogelijkheden van A.I. zelfs meer gaan schaken dan ooit.’

‘We zijn ook niet gestopt met schaken toen we erachter kwamen dat we het niet meer konden winnen van schaakcomputers.’

Wasowicz ziet echt een brave new world voor zich dankzij de nieuwe technologische mogelijkheden. ‘We kunnen met z’n allen meer gaan doen waar echt onze passie ligt, wat we echt willen en waar we echt gelukkig van worden. Ik denk dan aan zaken als elkaar zien, familie zien, vrienden zien, de wereld zien, elkaar beter leren begrijpen. Ik denk dat het ook heel positief kan uitpakken tegen al die polarisaties. Als mensen niet de hele dag achter hun paycheck aan hoeven te rennen, maar juist met veel meer, veel interessanter dingen bezig kunnen gaan.’

‘Liever praten met A.I.’

Wat hij zelf ook een heel interessante ontwikkeling vindt: veel mensen praten liever met kunstmatige intelligentie dan met mensen. Ze vinden het vaak niet alleen makkelijker, maar ook plezieriger. Dat is ook te merken in de wereld van recruitment, zegt hij. ‘In ruim 89% van alle gevallen geven de mensen die met Abby praten bijvoorbeeld 4 of 5 sterren, waarbij 64% zelfs voor de hoogste score gaat. Ik denk dat veel mensen ook intrinsiek doorhebben dat A.I. geen waardeoordeel heeft. En let wel; in deze case zien we dat ruim 40% van de gesprekken via voice gaat, en dus al minder via bijvoorbeeld whatsapp of andere tekstkanalen.’

‘Ik denk dat veel mensen intrinsiek doorhebben dat A.I. geen waardeoordeel heeft.’

Wasowicz wijst bijvoorbeeld op een partij als Tavus, die nu al A.I.-gesprekken een visuele, menselijke ervaring kan meegeven. ‘Moet je je voorstellen wat dat betekent voor jouw support desk, consulting, sales, maar ook weer recruitment. We gaan naar een wereld toe waarin die A.I. jou niet alleen maar hoort en met je kan praten, maar je ook echt ziet. En nu al zie je in Nature bijvoorbeeld publicaties waarin staat dat die A.I. ook betere situational judgement heeft dan de mens. En ook meer empathie laat zien. Het enige spannende vind ik dan nog wat er gebeurt met kandidaten die ook steeds meer A.I. gebruiken.’

A.I. straks verplicht?

Het hele werkveld van recruitment is zó high risk, dat Wasowicz trouwens verwacht dat A.I. steeds meer een voorwaarde wordt in selectiebeslissingen, in plaats van iets dat je zoveel mogelijk buiten de deur moet zien te houden. ‘Ik voorspel dat zo meteen recruiters en hiring managers misschien zelfs geen beslissing meer mogen maken, zeker in bepaalde bedrijfstakken zoals de publieke sector, over wie ze mogen aannemen zónder A.I. in te zetten. Dat je alleen daarmee kunt aantonen dat een kandidaat echt onafhankelijk en bias free wordt gescreend en geworven.’

‘Ik voorspel dat hiring managers straks geen beslissing meer mogen maken zónder A.I. in te zetten.’

Als hij die voorspelling deelt met andere recruiters, merkt hij vaak dat de hakken in het zand gaan. ‘Dan zeggen ze: ja maar Stan, belachelijk, ik kan toch gewoon zelf die beslissing maken? Maar dan is mijn antwoord altijd: wat als jij op die manier, gedurende een carrière van een paar jaar, continu de geschikte persoon krijgt, met wie je fantastisch samenwerkt, die altijd zijn of haar werk goed doet? Op een gegeven moment ben je dan blij, mooi, ik hoef niet meer na te denken over recruitment. En dan gebeurt het gewoon. En in heel veel takken van sport, niet alleen in recruitment, ook in natuurlijk elke andere sector.’

485.000 rollen te vervangen

Uit onderzoek blijkt dat 485.000 functies in Nederland binnen nu en 3 jaar zijn te vervangen door A.I., zegt Wasowicz. ‘Dan schrik ik natuurlijk ook. Dan heb je het over een koopkracht van ongeveer 4 miljard euro. Als A.I. al die mensen nu al vervangt, heb je dus ook qua belastinginkomsten, als land en als overheid, een groot probleem. Maar om ze dan maar in een nutteloze baan te houden? Dat wil je ook niet. En er zijn nog zoveel mensen nodig in de zorg, de infrastructuur, bij Defensie, in het onderwijs. Er zijn echt nog genoeg sectoren waar je een nuttige baan kunt hebben. Daar hoop ik een klein steentje aan bij te dragen.’

‘Ik denk niet dat wij ons als mensheid gaan vervelen.’

Gaat A.I. mijn baan vervangen? Het is volgens Wasowicz dan ook de verkeerde vraag. ‘De vraag moet zijn: wil je werk dat je leven zin geeft? Dankzij A.I. is het volgens mij straks klaar met al die bullshit jobs. Maar dat vind ik helemaal niet erg. Dat vind ik niet erg als belastingbetaler, niet erg als ondernemer, en ook niet erg als burger. En ik wil ook helemaal niet dat mijn kind wordt opgeleid voor een compleet nutteloze bullshit job. Ik denk ook niet dat wij ons als mensheid gaan vervelen. We gaan ons weer aanpassen, dat is tenslotte iets dat we als mensen altijd het beste weten te doen.’

Beluister de hele podcast

Meer weten over de visie van Stanislaw Wasowicz? Luister hier de hele podcast: 

Lees ook:

Met Scotty staat Stanislaw Wasowicz aan de frontlinie van de opkomst van A.I. in recruitment. Maar zijn dromen gaan nog wel verder dan dat, vertelt hij in een recente podcast. 'Ik wil niet dat mijn kind wordt opgeleid voor een nutteloze bullshit job.' 

 

Personeelstekorten bijna verdwenen in de sectorprognoses

‘Personeelstekort?’ Nog maar 4 keer genoemd. ‘Krapte op de arbeidsmarkt’? Maar 2 keer. En ‘schaarste’? Zelfs helemaal niet meer. Kijk je in de recent verschenen sectorprognoses van ABN Amro, dan valt al snel op hoe de arbeidsmarkt de afgelopen paar jaar veranderd is. Waar we ons in 2022 nog massaal druk leken te maken om een structurele schaarste, en tekorten die nooit meer zouden verdwijnen, ziet de wereld er in 2025 ineens heel anders uit. Nu zijn het handelsoorlogen en internationale en nationale politieke onrust die zorgen voor de grootste onzekerheid en hoofdbrekens.

‘We verwachten dat de investeringen in de Europese defensie groeimogelijkheden opleveren.’

Door onder meer Amerikaanse invoerheffingen stellen bedrijven nu investeringsbeslissingen uit, zo meldt het rapport. Al zijn er ook economisch positieve signalen te ontwaren. ‘We verwachten dat de Duitse investeringsagenda en investeringen in de Europese defensie groeimogelijkheden opleveren’, vertelt bijvoorbeeld Melanie Murk, sectoreconoom Agrarisch en Food bij de bank. Ook verwachten de economen verdere groei in onder meer de sector Technologie, Media & Telecom, dankzij verdergaande digitalisering, cloud-migraties en A.I.-innovaties.

Herstel voor de bouw 

Speelt krapte op de arbeidsmarkt dan helemaal geen rol meer? Nou, in twee sectoren blijft het probleem volgens de economen van de bank zeker bestaan. De eerste is de bouw. Deze sector klimt moment een uit een dal, aldus sectoreconoom Albert Jan Swart, onder meer dankzij ‘de val van het kabinet-Schoof, die vooralsnog positief lijkt uit te pakken voor de bouwsector. Ten eerste is hiermee de bevriezing van sociale huren van de baan. Ten tweede boekte het kabinet-Schoof geen vooruitgang wat betreft de stikstofproblematiek, ondanks het instellen van een werkgroep met 12 bewindspersonen.’

Door gunstige ontwikkelingen herstelt de vraag in deze sector zich behoorlijk. Maar dus wel met een keerzijde, aldus Swart. ‘Het personeelstekort keert terug als belangrijke belemmering voor de bouwsector. Alle segmenten hebben hiermee te maken, van de woningbouw tot de utiliteitsbouw, en van het grondverzet tot de installatiebranche. De krapte op de arbeidsmarkt kan de komende jaren leiden tot een verdere stijging van de bouwkosten. Het is te hopen dat een volgend kabinet investeert in passend onderwijs, zodat de bouw de productiviteit kan verbeteren door middel van robotisering en verdere digitalisering.’

En zorg werft door

Ook in de zorg is de krapte op de arbeidsmarkt bepaald nog niet verdwenen van de agenda. ‘In het laatste kwartaal van 2024 stonden bijna 60.000 vacatures van zorgaanbieders open, net iets meer dan eind 2023’, aldus sectoreconoom David Bolscher. De meeste vacatures staan uit bij aanbieders van gehandicaptenzorg, geestelijke gezondheidszorg en verpleging, verzorging en thuiszorg (VVT). ‘Zorgaanbieders kampen met een tekort aan personeel omdat de zorgvraag stijgt, terwijl steeds meer zorgverleners met pensioen gaan en er ook meer ziek thuis zitten. Het ziekteverzuim staat met 7,3% bijna net zo hoog als de 7,4% eind vorig jaar.’

De zorgtop die onlangs door toenmalig minister Fleur Agema werd gehouden om nieuwe oplossingen te verzinnen om de arbeidsmarkttekorten af te wenden? Volgens Bolscher had het allemaal niet bijster veel om het lijf. ‘Dit akkoord loopt vanwege de val van het kabinet vertraging op en wordt mogelijk niet meer door alle betrokken partijen ondertekend. De vraag is of het überhaupt tot verlichting van het personeelstekort leidt’, zegt hij. ‘Scherpe keuzes en breed beleid op gezondheid en preventie’ zijn volgens hem dan ook dringen nodig om de zorg ‘ook in de toekomst toegankelijk te houden’.

Maar verder? 

Maar verder? Verder schittert de arbeidsmarkt eigenlijk door afwezigheid in de nieuwe sectorprognoses. Ja, bij de zakelijke dienstverlening, de grootste (en behoorlijk conjunctuurgevoelige) sector van Nederland, staat nog terloops een opmerking over ‘structurele personeelskrapte’, net als bij de sector Food. En bij de Industrie worden de kansen van de toenemende investeringen in Defensie genoemd als kans, ‘mits voldoende personeel beschikbaar is’. Maar dat is het dan ook wel. Gaat het in andere sectoren over ’tekorten’, dan worden vooral handelstekorten of tekorten aan bepaalde schaarse grondstoffen bedoeld.

De arbeidsmarkt schittert eigenlijk door afwezigheid in de nieuwe sectorprognoses.

Het is natuurlijk geen harde wetenschap, maar zo’n economische analyse zegt wel íets over de prioriteiten van Nederlandse ondernemers en werkgevers. En die ligt duidelijk niet meer allereerst bij de arbeidsmarkt, zo maken de bankiers wel duidelijk. Met de werkloosheid mag het allemaal nog erg meevallen, en ook werk vinden en behouden blijft volgens werkzoekenden nog altijd redelijk makkelijk; de paniek bij werkgevers van een paar jaar geleden lijkt wel aardig verdwenen. De nationale en internationale politieke situatie vraagt nu meer aandacht. En dat heeft blijkbaar meteen effect op het aantal vacatures in veel sectoren.

Lees ook

Van pensioen wil de 80-jarige Vallabh Wisselo bij Kracht Recruitment nog niks weten 

Als je hem googlet, vind je geen LinkedIn-profiel, alleen een review op Caravantrekker.nl, over zijn ervaring met een Honda Jazz 1.4 i-VTEC (99 pk/73, Kw bouwperiode: januari 2009 – juli 2015) en een Sprite Super 370 EK van 895 kilo. Ook tussen de foto’s op de ‘Ons Team’-pagina’s met (overwegend jonge) medewerkers van Kracht Recruitment zul je Vallabh Wisselo tevergeefs zoeken. Maar aan die relatieve onvindbaarheid zal waarschijnlijk spoedig een eind komen, want ‘zijn verhaal verdient het om verteld en gevierd te worden’, aldus Wieger Willems, directeur van het Arnhemse recruitmentbureau. 

‘Waar de meeste mensen op die leeftijd allang genieten van hun pensioen zijn, blijft Vallabh met energie zijn werk doen.’

Wat wil namelijk het geval? Vallabh Wisselo viert vandaag, op 16 juni 2025, niet alleen zijn 80ste verjaardag (hij heeft de oorlog dus nét niet meer meegemaakt), hij is ook nog eens 12,5 jaar in dienst binnen de financiële administratie van de naar eigen zeggen ‘dynamische en snelgroeiende organisatie waarin werkplezier, professionaliteit, kwaliteit en resultaat hand in hand gaan’. En dat mag wel wat aandacht krijgen, vindt Willems. Want ‘waar de meeste mensen op die leeftijd allang genieten van hun welverdiend pensioen zijn, blijft Vallabh met energie en vakmanschap zijn werk doen binnen het vriendenteam van Kracht.’

Nooit ziek

Zijn aanwezigheid is niet alleen ‘van waarde voor de dagelijkse operatie’, zoals Willems het uitlegt, ‘maar ook voor het overdragen van kennis en het versterken van teamcultuur binnen de organisatie. Zijn inzet is heel inspirerend voor de jongere generatie.’ Wisselo is er al bij vanaf het eerste uur van Kracht Recruitment, vertelt de directeur. ‘Toen het bedrijf nog in de kinderschoenen stond, bood hij al direct zijn hulp aan. De jonge organisatie had grote ambities én dringend behoefte aan iemand met financiële ervaring. Vallabh, met een indrukwekkende carrière in de reiswereld en later de uitvaartbranche achter zich, aarzelde geen moment.’

Geen poespas, geen uitstelgedrag, maar volledige focus op de taak.’

Sindsdien is hij volgens Willems niet meer weg te denken uit het team.Wat Vallabh zo bijzonder maakt, is zijn klassieke werkethiek: geen poespas, geen uitstelgedrag, maar volledige focus op de taak. Hij is nooit ziek, komt altijd opdagen en springt zonder aarzeling bij waar nodig. Zijn collega’s prijzen hem om zijn betrouwbaarheid en stille kracht. Binnen ons jonge, energieke team voelt hij zich ook zichtbaar thuis. Ondanks het generatieverschil draagt Vallabh moeiteloos bij aan de teamspirit. Hij laat zien dat werken op latere leeftijd niet alleen kan, maar juist ook heel inspirerend is.’

Steeds minder een uitzondering

Ondanks het feit dat de 80-jarige Vallabh Wisselo binnen de jonge wereld van recruitment zonder meer een uitzondering is, is hij dat op de totale arbeidsmarkt steeds minder. In 2018 bleek al dat het aantal 80-plussers met een baan op ongeveer 2.700 lag, van wie zo’n 700 met een fulltime baan, en dat dat er steeds meer worden. In 2003 waren nog slechts zo’n 9.000 mensen van boven de 75 nog aan het werk, in 2023 waren dat er al 30.000. Dat betekent dat destijds 2,2% van de bevolking van 75 jaar of ouder nog betaald werk verrichtte.

We benutten nog onvoldoende het potentieel van ouderen

Uit onderzoek van PwC blijkt ook dat het steeds beter gaat met de arbeidsparticipatie van ouderen in Nederland. De vlag kan echter nog niet uit. Als we Nederland vergelijken met andere OESO-landen, is er nog heel wat ruimte voor verbetering, aldus PwC-experts Nicolien Borggreve en Bastiaan Starink. In landen als IJsland, Nieuw-Zeeland en Japan ligt de arbeidsparticipatie van werknemers van 65 jaar en ouder bijvoorbeeld nog ongeveer twee keer zo hoog als in Nederland. Wel ziet bijvoorbeeld het SCP, dat regelmatig de percepties van werkgevers peilt, het sentiment over oudere werknemers langzaam ten positieve verschuiven.

Lees ook

A.I.-recruiters vallen door de mand: uitkomst eigenlijk elke keer weer anders

Hij waarschuwt er al jaren voor. A.I. kan prachtige oplossingen bieden voor veel taken in recruitment, maar je moet er nóóit te veel op vertrouwen, zegt automatiseringsspecialist Martyn Redstone. En dat geldt bijvoorbeeld helemaal als je LLM’s vraagt om kandidaten te rangschikken. Hij heeft het dan bijvoorbeeld over ‘rank roulette‘: de nummer 2 van vandaag kan morgen zomaar de nummer 5 of nog lager zijn, en zo is de uitkomst elke keer anders. En misschien nog erger: A.I.-recruiters zijn het zelden met elkaar eens. In slechts 14% van de gevallen komen hun aanbevelingen min of meer overeen.

LLM-screeners versterken de inconsistentie die selectie toch al teistert, in plaats van die te verhelpen’,

LLM-screeners versterken de inconsistentie die de werving en selectie van personeel toch al teistert, in plaats van die te verhelpen’, concludeert Redstone dan ook. ‘Totdat die volatiliteit is getemd, zijn alle beweringen over de “eerlijkheid” die zulke systemen met zich mee zouden brengen niet meer dan marketingrook.’ A.I. is eigenlijk een soort ‘overmoedige stagiair’, zegt hij ook: ‘snel en soepel, maar schokkend inconsistent’ in zijn beoordelingen. Daarbij ‘verdwijnen’ goede kandidaten soms ook gewoon, en gebruiken de A.I.-systemen ook opvallend vaak dezelfde redeneringspunten in hun beoordeling.

Vloeiend, maar onbetrouwbaar

Om tot zijn conclusie te komen, voedde Redstone een dikke 100 Engelstalige cv’s aan systemen als ChatGPT-4o, Gemini 2.0 Flash, en Grok 3. Hij gebruikte één prompt (van 270 woorden), en één functieomschrijving, voor een HR Business Partner. En de resultaten liegen er niet om, zegt hij. ‘Twee A.I. recruiters verschillen 4 van de 5 keer van oordeel. Zo’n 55% van de cv’s komt nóóit op de shortlist terecht, wat op een behoorlijke blind spot duidt. En de data laten ook zien dat de meeste systemen een cv maar minimaal begrijpen: dezelfde rationale komt in 96% van de gevallen terug.’

De A.I.-LLM-modellen verschilden niet alleen onderling van elkaar, ook of je de ene of de andere dag de gegevens invoerde bleek een groot verschil te maken. Wie de ene dag als nummer 10 uit het model naar voren kwam, kon een dag later ineens de topfavoriet van het systeem zijn geworden. ‘LLM’s verzinnen argumenten die misschien goed klinken, maar niet overeenkomen met de interne berekeningen. LLM-onderbouwingen voor het rangschikken van cv’s kunnen dus vloeiende, maar onbetrouwbare bewijzen zijn’, concludeert Redstone, ook in analogie van Anthropic

Micro-circuits zijn de schuldigen

De oorzaak vindt de onderzoeker onder meer in het feit dat de A.I.-algoritmes echte taken laten afhandelen door vele kleine ‘micro-circuits’. Als je die opschaalt, vergroot je daarmee de fragmentatie – en dus de volatiliteit: welk micro-circuit ‘wint’ kan een cv-beslissing omkeren. Ook leren LLM’s stijl na te bootsen, tests te imiteren of overdreven voorzichtig te weigeren om straffen te vermijden. Hierdoor kan een cv-screeningbot optimaliseren voor ‘elke plausibele top 10’ in plaats van elk cv nauwkeurig te beoordelen.

De verschillen tussen én binnen de systemen zijn te groot om de rankings te rechtvaardigen.

Daar kun je dus maar beter héél voorzichtig mee zijn, waarschuwt Redstone. Misschien kan A.I. wel snel cv’s scannen, en daarmee menselijke recruiters van dienst zijn, maar de verschillen tussen én binnen de systemen zijn te groot om de rankings te rechtvaardigen. Dat kan behoorlijke juridische risico’s opleveren, zegt hij. Omdat de systemen kandidaten op niet transparante wijze diskwalificeren, ben je waarschijnlijk in strijd met de EU AI Act en de AVG. De nauwkeurigheid die leveranciers beloven, missen dan ook de realiteit, aldus de A.I.-expert. ‘Gebruik zulke systemen hooguit als copiloot, nooit als poortwachter.’

Is A.I. nutteloos?

Is A.I. dan helemaal nutteloos als je snel veel kandidaten wil beoordelen? Nee, zo is het ook weer niet, stelt Redstone. Maar je moet volgens hem wel ‘vangrails’ installeren, en menselijke recruiters nog steeds een rol geven om in elk geval de uitkomsten nog eens te controleren. Want ook mensen verschillen nogal van elkaar als ze gevraagd worden kandidaten te vergelijken. ‘Maar uit studies blijkt dat de zogeheten interbeoordelaars-overeenkomst dan ongeveer het dubbele is van de overlap die ik onder LLM’s heb waargenomen. Het volledig vervangen van recruiters zou de betrouwbaarheid dus verlagen, niet verhogen.’

‘De maatstaf die ertoe doet, is of ze hetzelfde cv elke dag op dezelfde manier beoordelen.’

Volgens Redstone is het zodoende ook niet meer dan terecht dat regelgevers dit soort technologie als ‘high risk‘ hebben gelabeld. ‘De technologie is aantoonbaar onbetrouwbaar; streng toezicht is dan ook gerechtvaardigd‘, zegt hij. De modellen moeten zich volgens hem in de toekomst minder focussen op nauwkeurigheid, maar vooral ook op consistentie. ‘De maatstaf die ertoe doet, is of ze hetzelfde cv elke dag op dezelfde manier beoordelen. En de onderbouwing ervan bewijzen. Totdat ze aan die norm voldoen, blijven LLM’s niet meer dan briljante, maar overmoedige stagiairs. Laat ze opstellen, uitpluizen en samenvatten, maar laat hen nooit de aanbiedingsbrief ondertekenen zonder menselijke controle.’

Lees ook

Geef jouw voorkeur voor event AI & Talent 2025

"*" geeft vereiste velden aan

Privacy*
Nieuwsbrief
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Vanaf vandaag hoef je dus officieel nooit meer iemand af te wijzen

Wat als een kandidaat niet past bij jouw vacature, maar wel bij die van een ander? Die gedachte vormt de basis van The Talentpool Community, een initiatief dat volgens projectleider Sandor Lokenberg de recruitmentmarkt op z’n kop kan zetten, en dat vanaf vandaag, 16 juni, officieel live is. ‘Waarom iemand afwijzen als je ook een andere droombaan kunt bieden?’, zo vat Lokenberg de basisgedachte van het initiatief samen, dat vanochtend ook nog eens in een speciaal webinar wordt toegelicht.

‘Waarom iemand afwijzen als je ook een andere droombaan kunt bieden?’

Het initiatief heeft al heel wat maanden aan voorbereiding achter de rug, en mag dan ook al op een behoorlijk indrukwekkende lijst van ruim 200 deelnemers rekenen, van Coolblue tot het Ministerie van OC&W, van DHL tot NS, van CSU tot Landal en Facilicom, en van Schiphol tot VDL, om maar wat namen te noemen, en ook een indruk te krijgen wat voor mogelijke overstappen kandidaten straks aangeboden kunnen krijgen. De deelnemende bedrijven zijn tot nu toe goed voor gemiddeld zo’n 2 miljoen afwijzingen per jaar. ‘We schrijven hiermee dan ook echt een nieuw verhaal op de arbeidsmarkt’, stelt Lokenberg.

Wederkerigheid centraal

Centraal in het initiatief staat het principe van wederkerigheid. Werkgevers kunnen alleen kandidaten in The Talentpool Community benaderen als ze zelf ook kandidaten ervoor hebben aangedragen. Elk aangemeld profiel levert een credit op, en elke poging om een kandidaat te benaderen kost er één. Zo moet het systeem zichzelf in stand houden en een dynamische gemeenschap opleveren, dat kandidaten én werkgevers ook echt wat te bieden heeft. ‘Je moet brengen om te kunnen halen’, aldus Lokenberg. ‘Alleen dan bouw je een community die voor iedereen werkt.’

Privacy staat hoog in het vaandel bij The Talentpool Community. Cv’s bijvoorbeeld rechtstreeks doorsturen? Dat is niet aan de orde. In plaats daarvan ontvangt een afgewezen kandidaat een unieke link waarmee hij of zij zélf kan beslissen of hij of zij zich wil aanmelden bij het platform. Daarna bepaalt de kandidaat ook of hij/zij door andere organisaties gevonden wil worden. ‘De kandidaat is zo altijd in control’, onderstreept Lokenberg. ‘We werken volgens de strengste ethische normen. Recruiters zien aanvankelijk alleen anonieme profielen. Pas als de kandidaat op een contactverzoek ingaat, worden persoonsgegevens gedeeld.’

Van afwijzen naar dóórverwijzen

Het platform wil een antwoord bieden op diverse knelpunten in de arbeidsmarkt van nu. Zo werken afwijzingen vaak demotiverend, en haken sommige werkzoekenden na een flink aantal afwijzingen helemaal af met solliciteren. Ook zijn veel talenten helemaal niet zichtbaar op platformen als LinkedIn. Lokenberg: ‘Wij willen juist die mensen vinden die nu onzichtbaar zijn. En we willen dat recruiters structureel gaan meedenken over alternatieve kansen.’

De technologie achter het platform is deels eigen ontwikkeling, deels gebaseerd op samenwerkingen. Zo maakt The Talentpool Community onder andere gebruik van technologieën van TheMatchbox, die zorgt voor het ‘verskillen’ van zowel profielen als vacatures, en dat niet alleen op basis van harde eisen, maar ook op context. ‘We kijken niet alleen naar het cv van de kandidaat, maar ook naar de inhoud van de vacaturetekst’, stelt Lokenberg. ‘Daarmee maken we betere, skills-based matches.’

Voor groot en klein

Hoewel de grote namen die meedoen natuurlijk opvallen, staat het initiatief voor elke organisatie open, benadrukt de projectleider. Er is geen minimale omvang vereist. ‘Of je nu tienduizenden mensen afwijst per jaar of slechts een handjevol, je kunt meedoen. En elke bijdrage telt.’ Bedrijven die nu instappen, kunnen dat doen voor 99 euro per maand, maandelijks opzegbaar. ‘Competitief ten opzichte van andere oplossingen op dit gebied’, aldus Lokenberg. ‘We willen namelijk bewust een lage drempel creëren om zoveel mogelijk partijen mee te krijgen.’ Voor kandidaten is The Talentpool Community uiteraard volledig kosteloos.

Uniek aan The Talentpool Community is verder dat matches kunnen ontstaan over sectoren en regio’s heen, stelt Lokenberg. ‘In bestaande initiatieven zit je vaak vast binnen een branche of regio. Bij ons krijgt een kandidaat die niet past bij werkgever A in de zorg, misschien een kans bij werkgever B in de logistiek.’ Voor dit jaar ligt de focus op groei. Daarnaast staat op de roadmap onder meer een functionaliteit waarmee zichtbaar wordt of een kandidaat al in gesprek is bij een andere werkgever. Niet met wie, maar dát iemand al verder is in het proces. ‘Dat helpt werkgevers om slimmer met hun credits om te gaan.’

Lees ook

Sollicitanten die voor jou wervende content gaan maken: zo pakt Starbucks dat aan

Sollicitanten die voor jou reclame gaan maken, en zich als influencer en ambassadeur voor jouw merk gaan inzetten nog zonder dat ze ook maar iets van een contract hebben? In deze wereld lijkt het niet eens meer zo far-fetched. En laat het maar aan een Amerikaans (koffie)merk als Starbucks over om daar slim op in te spelen, en een heuse vacature te gebruiken om zo nog wat extra aandacht op TikTok te genereren. Geheel gratis, allemaal gemaakt en online gezet door de kandidaat.

Het moet gezegd: de bijbehorende vacature ziet er ook echt aantrekkelijk uit. Je krijgt de kans – volledig betaald – de hele wereld rond te reizen, langs allerlei Starbucks-locaties, en daarvoor een beloning tegemoet zien van zo’n 80.100 tot 136.000 dollar, voor 12 maanden werk. Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is eigenlijk overal koffie drinken, en – vooral: de ervaring daarvan te delen op TikTok en andere sociale media. Of, zoals de vacature zelf zegt: ‘Dit is meer dan een baan; het is een kans om jezelf onder te dompelen in de wereld van koffie, nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe plekken te ontdekken.’ En dan nog (flink) betaald ook.

Openbare sollicitatie

Klinkt aanlokkelijk? Dan is de sollicitatieprocedure bewust eenvoudig gemaakt. Er zijn eigenlijk maar twee dingen die je hoeft te doen. Het eerste is: een formulier invullen op de Starbucks Career website (let wel: sluitingsdatum is 14 juni, en de procedure is alleen toegankelijk voor Amerikaans ingezetenen). Maar het tweede is waarschijnlijk het allerbelangrijkste. De koffieverkoper vraagt je namelijk een video op TikTok te zetten, met daarbij de hashtag #StarbucksGlobalCoffeeCreator, waarin je vertelt waarom jij – een ‘koffieverslaafde, chronisch online wereldreiziger’ – de juiste persoon bent voor de baan. Een soort openbare sollicitatie dus.

@starbucks We’re hiring content creators to travel the world. Think coffee adventures across 5 continents and stores in 80+ countries. Want to apply? 1. Create a video on TikTok using #StarbucksGlobalCoffeeCreator ♬ original sound – Starbucks

Weinig verrassend misschien, maar daar waren de afgelopen weken enkele honderden (wannabe) influencers best toe bereid. Zoals deze:

@tatiannaareizaga Looking forward to learning coffee & culture – one sip at a time ✨ let’s take this global!! @Starbucks 🤍☕️🌎 #StarbucksGlobalCoffeeCreator ♬ original sound – tatianna ✨

Of wat te denken van deze:

@mandastrong #StarbucksGlobalCoffeeCreator ♬ Got To Be Real (Αs performed by Cheryl Lynn) – Pop Music Workshop

Of deze:

@danaritta Long story short, I’m a marketing graduate from the beautiful city of San Fernando in Los Angeles, California. I’m a proud Starbucks partner, a barista trainer, a sustainable creator, and a storyteller rooted in my culture and my community. Thank you @Starbucks for this incredible opportunity. Coffee isn’t just a drink it’s part of who I am. I’m 24, bags packed, and ready to create across the globe. 🌍☕️ #StarbucksGlobalCoffeeCreator #StarbucksPartner #MarketingGrad #LatinaCreator #BilingualCreator #SustainableLiving #CoffeeCulture #BaristaLife #ContentCreator #CafeConPan #SanFernandoValley #StarbucksStoryteller #TravelWithMe #GlobalBarista #UpcycledJewelry #CreativeMarketing #LatinxInMedia ♬ original sound – DANARA

Van hier tot Tokio

Allemaal mooie gratis reclame voor het koffiebedrijf natuurlijk, dat zo het fenomeen user generated content naar een next level heeft weten te brengen. Zeker ook omdat de actie ook vanuit traditionele media op behoorlijk wat belangstelling kan rekenen. Zo slaat Starbucks eigenlijk drie vliegen in één klap: het heeft de aandacht weer eens op zich gevestigd (met een vacature), laat anderen daarvoor min of meer al het werk doen, en hoeft daar bovendien nauwelijks voor te betalen (behalve het jaarsalaris dan van die twee influencers die straks daadwerkelijk de wereld rondgaan).

Het zal ons dan ook niet verbazen als hiermee een nieuwe trend gezet is. Maar wat het zegt over de arbeidsmarkt van tegenwoordig? Lastig te zeggen. Het komt Starbucks in elk geval waarschijnlijk wel gelegen, nadat het eerder dit jaar bekend maakte afscheid te moeten nemen van zo’n 1.100 medewerkers op het hoofdkantoor. Een beetje mooie reisplaatjes van over de hele wereld – van Costa Rica tot Dubai en van Milaan tot Tokio – zijn dan meestal een aardige afleiding bij zulk nieuws. Nu dan ook al benieuwd hoe ze op al die plekken de naam van de uiteindelijk gelukkige influencer wéér verkeerd op de koffiebeker weten te schrijven…

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Sammi Tannor Cohen (@sammicohentalks)

Lees ook

Hoe de arbeidsmarkt weer terugkeert in de winkelstraat

Ben je op zoek naar een baan, dan was de lokale winkelstraat de laatste jaren steeds minder the place to be, behalve als je zelf in de retail aan de slag wilde. De fysieke vestigingen van uitzendbureaus verdwenen echter steeds meer uit het straatbeeld, en het leek alsof de arbeidsbemiddeling zich geheel naar de online wereld had verplaatst. Maar zie, net zoals het reisbureau zijn comeback schijnt te maken, net als de platenzaak, beide dankzij Gen Z, blijkt er ook weer een groeiende behoefte aan fysiek contact als het om de banenjacht gaat.

Net als het reisbureau en de platenzaak maakt nu ook de arbeidsmarkt zijn comeback in de winkelstraat.

Duidelijk voorbeeld daarvan is te zien in Zuid-Holland. Daar verscheen afgelopen jaar de ene na de andere ‘Ontdekdezorg & welzijn-shop’, bedoeld om iedereen op een laagdrempelige manier kennis te laten maken met beroepen in – je raadt het al – zorg en welzijn, niet toevallig de sectoren waar de tekorten sterk zijn, en alleen maar groter lijken te worden. Leiden (foto boven) had begin dit jaar de officiële primeur, maar daarna volgden bijvoorbeeld ook nog vestigingen in Lisse en Alphen aan den Rijn. Aan locaties in onder andere Den Haag en Zoetermeer wordt nog gewerkt.

De opening in Leiden, in januari 2025

Tussen de restaurantjes

‘Tussen de restaurantjes en winkels, lekker laagdrempelig’, noemt ActiVite-bestuursvoorzitter Anne Veldhof de Leidse locatie van het initiatief, waar winkelend publiek letterlijk zo kan binnenstappen, en naar buiten kan komen met een nieuw baanadvies in de zorg of welzijn. Althans: met een aanmelding voor een oriëntatietraject van 10 weken. ‘Wat we hier vooral willen doen is mensen beter voorbereiden op een baan in de zorg, en kijken wat echt bij je past’, voegt Hanne Wiegman toe, de directeur van ZWconnect, een samenwerkingsorganisatie van zorg- en welzijnsinstellingen in de regio Haaglanden, en aanjager van het initiatief.

De winkels (waarvan de vestigingen in Lisse en Alphen overigens in de plaatselijke bibliotheek te vinden zijn) zijn het zoveelste voorbeeld dat duidelijk maakt dat zorgorganisaties inmiddels het voordeel van samenwerken wel hebben ontdekt. Waar bijvoorbeeld 15 Haagse ouderenzorg-organisaties vorig jaar nog met één gezamenlijke arbeidsmarktcampagne startten en een gezamenlijk arbeidsmarktplatform van 5 Utrechtse ziekenhuizen recent een Werf& Award in de wacht wist te slepen, zijn de ‘Ontdekdezorg & welzijn‘-shops natuurlijk ook nooit door één individuele werkgever te realiseren.

In de winkel worden deze mensen niet alleen geïnformeerd, maar ook gemotiveerd. Dankzij persoonlijke gesprekken, praktijkverhalen en de mogelijkheid om snel te schakelen met werkgevers, moet de drempel om de zorg in te gaan flink omlaag gaan. Ook vinden er regelmatig workshops plaats over bijvoorbeeld werken in de ouderenzorg, omgaan met dementie of het combineren van werk en privé. Niet alleen zorgorganisaties en onderwijsinstellingen doen trouwens mee, ook de Arbeidsmarktregio Zuid-Holland Centraal, Werkgevers Servicepunt Holland Rijnland en verzekeraar Zorg en Zekerheid zijn betrokken.

Noodzaak is hoog

Het initiatief doet in de verte een beetje denken aan de pop-up-shops die in de hoogtijdagen van de krapte overal letterlijk leken op te poppen. In 2021 hadden we ook al eens zo’n pop-up store voor de zorg (foto hieronder), vlakbij station Utrecht, een gezamenlijk initiatief van 85 organisaties die waren aangesloten bij de Utrechtse Werktafel, UWV, Utrechtzorg en zorg- en welzijnsorganisaties.

De fysieke winkels in Zuid-Holland lijken in elk geval iets structureler van opzet. En dat past overigens ook bij de noodzaak, want de tekorten in de sector lijken ook behoorlijk structureel. Als er niets verandert, dreigt een tekort van maar liefst 31.500 zorg- en welzijnsmedewerkers in alleen al deze regio in 2034, volgens een rapport van ABF Research, uitgevoerd in opdracht van RegioPlus. En daarom proberen ze in de regio Haaglanden dus juist wél te veranderen, aldus projectleider Mary Weller, die uitlegt dat de winkels niet alleen bedoeld zijn voor mensen met een zorgachtergrond, maar juist ook voor zij-instromers.

En die blijken er behoorlijk veel, voegt ze ook toe. De eerste paar maanden van de opening van de winkel in Leiden wist het team bijvoorbeeld al 265 kandidaten in te schrijven voor een opleiding of werkleertraject. ‘De eersten zijn zelfs al begonnen met hun baan’, meldt Weller. Nog geen 30.000 natuurlijk, maar het begin is in elk geval wel gemaakt.

Lees ook

Kun je echt aan iemands gezicht de Big Five aflezen? (En wat betekent dat voor recruiters?)

Het onderzoek verscheen al begin dit jaar, maar kreeg recent ineens wat meer aandacht, onder meer via Hung Lee. Hoe dan ook; intrigerend is het zeker wel, de studie van 4 vooraanstaande universiteiten die zou aantonen dat je met A.I. alleen al uit iemands gezicht en gelaatstrekken zou kunnen afleiden of hij of zij later succesvol zou kunnen worden. ‘Ik denk dat persoonlijkheid van invloed is op carrièreresultaten, en voor zover we persoonlijkheid uit een foto kunnen afleiden, kunnen we hun carrièreresultaten voorspellen’, aldus Kelly Shue, medeauteur van de studie en hoogleraar financiën aan de Yale School of Management.

‘Ik maak me zorgen dat dit op een manier gebruikt kan worden die – om het zachtjes uit te drukken – veel mensen ongelukkig kan maken.’

Wel haast ze zich erbij te melden dat er ‘verontrustende morele implicaties’ zijn verbonden aan het gebruik van A.I.-modellen om zo persoonlijkheden of kenmerken als de Big Five te bepalen. ‘Ik maak me zorgen dat dit op een manier gebruikt kan worden die – om het zachtjes uit te drukken – veel mensen ongelukkig kan maken. Ik denk dat ons onderzoek het gebruik van [de technologie] kan stimuleren, hoewel we zorgvuldig zijn in de manier waarop we het hebben opgeschreven, omdat we niet pleiten voor implementatie.’ 

97.000 foto’s

Eerst maar even naar het onderzoek zelf. Shue keek met haar mede-onderzoekers onder meer naar foto’s van bijna 97.000 afgestudeerden op LinkedIn. Daar lieten ze A.I. op los, om te kijken of ze daaruit de Big Five-persoonlijkheidskenmerken konden aflezen. Vervolgens vergeleken ze deze persoonlijkheidskenmerken met de werkervaring en opleidingsgeschiedenis van de afgestudeerden in de laatste 20 jaar om de correlatie tussen persoonlijkheid en succes te bepalen. En die link bleek behoorlijk sterk. Sterker dan bijvoorbeeld die met gemeten aantrekkelijkheid of cognitieve vaardigheden zoals opleidingsniveau, gemiddelde cijfers of testscores.

Zelfs na correctie voor deze factoren blijft de zogeheten ‘Photo Big 5‘ een significante voorspeller van arbeidsmarktresultaten.‌ Oftewel: toon me een foto, en A.I. kan al met enige zekerheid voorspellen hoe succesvol je zult worden. Dat is handig voor recruiters, toch, zou je zeggen? Maar zover is het toch nog niet, aldus Shue. Al zegt ze ook dat we onze ogen er niet voor moeten sluiten. Kandidaten krijgen nu ook al persoonlijkheidstests voorgelegd (zoals van Pymetrics, tegenwoordig Harver), en worden ook nu al op basis daarvan afgewezen. ‘Dat gebeurt nu alleen nog niet op basis van foto’s van iemands gezicht’, zegt ze. 

Van Openheid tot Neuroticisme

De Big Five staat voor Openheid, Zorgvuldigheid, Extraversie, Vriendelijkheid en Neuroticisme. Het wordt vaak gezien als eigenlijk de enige wetenschappelijk verantwoorde manier om de persoonlijkheid van kandidaten in kaart te brengen. Shue bevestigt dat ook. ‘Neuroticisme is bijvoorbeeld een zeer belangrijk persoonlijkheidskenmerk’, zegt ze.In veel van onze analyses lijkt het een aanzienlijke voorspellende waarde te hebben voor de arbeidsmarkt, vaak in negatieve zin.’ Dus niet gek dat bedrijven daarop willen screenen, zegt ze ook. 

‘Qua voorspellen van succes is een foto vergelijkbaar met bijvoorbeeld opleiding of een cijferlijst.’

Als een foto persoonlijkheid kan onthullen, kan dit net zo belangrijk zijn als andere factoren op een cv, benadrukt ze ook. ‘De reden dat wij denken dat het belangrijk is, is dat bedrijven bij hun eerste sollicitaties vooral kijken naar opleiding, of soms naar gemiddelde cijfers en gestandaardiseerde testresultaten. Wat wij met dit onderzoek dus zeggen is dat onze persoonlijkheidsmetingen zich in dezelfde buurt bevinden als die andere metingen of variabelen wat betreft de mate waarin ze carrièresucces voorspellen.’

Politieke voorkeur

Meerdere foto’s van dezelfde personen leverden redelijk consistente resultaten op qua persoonlijkheid. Dus in die zin lijkt de test wel betrouwbaar te zijn. Het nieuwe onderzoek sluit ook aan bij eerdere recente onderzoeken, die bijvoorbeeld concluderen dat ook politieke voorkeur redelijk correct is af te lezen in een gezicht, in elk geval beter dan toeval, of via een persoonlijkheidsvragenlijst met 100 items. Het afleiden van informatie uit gezichtskenmerken is sowieso een gebied waarop A.I. bijzonder goed lijkt te presteren. Beter bijvoorbeeld dan als je verschillende mensen vraagt om foto’s te beoordelen. 

‘Persoonlijkheid is nog steeds een sterke voorspeller van salaris en promoties.’

Toch waarschuwt Shue voor de mogelijke implicaties van dit onderzoek. ‘In wezen worden mensen gescreend op kenmerken die ze niet kunnen controleren en die niet makkelijk te veranderen zijn’, legt ze uit. Wel wil ze met haar collega’s nog gaan onderzoeken of bepaalde persoonlijkheidstypen zich aangetrokken voelen tot specifieke sectoren of dat die typen een grotere kans op succes hebben binnen bepaalde sectoren. Zelfs binnen een bepaalde sector hebben ze namelijk al ontdekt dat ‘persoonlijkheid nog steeds een sterke voorspeller is van salaris, promoties en salarisverhogingen.’

Beetje beïnvloedbaar

Kunnen kandidaten hier trouwens zelf nog wat aan doen? Een klein beetje, zo blijkt. Onderzoek uit 2015, gepubliceerd in Personality and Social Psychology Bulletin, toonde bijvoorbeeld aan dat ‘gezichtsuitdrukkingen die betrouwbaarheid overbrengen, veranderlijk kunnen zijn, terwijl gezichtsuitdrukkingen die competentie en bekwaamheid overbrengen dat aanzienlijk minder zijn’, aldus onderzoeker Jonathan Freeman. ‘De resultaten suggereren dat je tot op zekere hoogte beïnvloeden kunt hoe betrouwbaar anderen je vinden op een gezichtsfoto, maar de perceptie van je competentie of bekwaamheid is aanzienlijk minder veranderbaar.’

‘De perceptie van je competentie of bekwaamheid is weinig veranderbaar.’

Maar de belangrijkste vraag blijft: moeten recruiters hier nou blij van worden, of toch eerder bang? Gaat een simpele A.I.-scan van het gezicht van een kandidaat de waarde van hun eventuele persoonlijke contact vervangen? Gaat het hen uiteindelijk misschien juist helpen om betere matches te maken, en zo juist de best passende kandidaten aan te nemen? Of gaat het hier toch om een moderne variant van frenologie, de allang verworpen pseudowetenschap die beweert dat je de vorm van de schedel kunt gebruiken om de persoonlijkheid en karaktertrekken van een individu te bepalen? Laten we zeggen: de toekomst zal het uitwijzen…

Meer weten?

De gegevens van het onderzoek van Shue zijn afkomstig van arbeidsmarktonderzoeker Revelio Labs, dat zich ten doel heeft gesteld ’s werelds eerste universele HR-database te vormen. In september spreken ze hierover tijdens The Global Talent & Strategy Intelligence Conference in het EYE in Amsterdam. 

Global Talent & Strategy Intelligence Conference

Lees ook

Hoe zit het nou echt met Gen Z? (Wat is het generatie- en wat gewoon het leeftijds- en tijdgeesteffect?)

Hoe zit het nou echt met Gen Z? De nieuwste generatie is klaar om de arbeidsmarkt te bestormen, maar krijgt daar te maken met heel wat (voor)oordelen. Ze zouden te veeleisend zijn, niet gewend (of niet van plan) lange dagen te maken, en de balans tussen werk en privé altijd te laten prevaleren. ‘Sneeuwvlokjes’ en ‘parttime prinsessen’ zijn slechts enkele van de minder vleiende termen die over ze de ronde doen. Maar kloppen die vooroordelen ook? En hoe kun je van de samenwerking met Gen Z wél een succes maken? 7 recente onderzoeken en inzichten nader bekeken.

#1. Nauwelijks generatie-effect

Eerst maar eens naar de meest stellige uitspraak. En die komt van UvA-hoogleraar Ruben van Gaalen. De socioloog en demograaf stelt dat er nauwelijks sprake is van een generatie-effect, oftewel: van een kenmerk dat voor de hele generatie geldt. Dat jongvolwassenen tegenwoordig minder werkmotivatie zouden hebben? Volgens hem zijn zowel het leeftijdseffect als het periode-effect bepalender. Oftewel: jongeren vinden werk altijd al minder belangrijk, ook de jongeren van vroeger. En bovendien zijn álle mensen van álle leeftijden in de loop van de tijd werk gemiddeld wat minder belangrijk gaan vinden, zo blijkt uit recent onderzoek.

‘Kritiek op jongeren is van alle tijden, en werd altijd al ingegeven door nostalgie’, aldus de onderzoeker. Maar don’t blame dus Gen Z, schetste bijvoorbeeld ook Sophie van Gool al eerder. ‘Natuurlijk gedragen jongeren zich anders dan ouderen. Maar oude mensen waren in een ver verleden ook jong, ongemotiveerd en snel afgeleid.’ En wat Van Gaalen ook mooi laat zien: doordat we gemiddeld steeds ouder worden, wordt de nieuwe generatie steeds meer de uitzondering. Niet zo gek dat daar dus ook steeds meer de aandacht op gelegd wordt.

#2. Jongeren worden onderbenut

Wat wél waar is over Generatie Z: ze willen juist gemiddeld méér uren maken dan de generaties boven hen nu willen. De oudere generaties (met name Gen X en de Boomers) werken het minst fulltime. Bovendien is bij hen de daling van het aantal fulltimers het sterkste en ze zouden liever nóg minder willen werken. Qua contracturen werkten in 2019 nog 55% van de 50-plussers 36 uur of meer (fulltime). In 2024 is dit gedaald tot 48%, blijkt uit onderzoek van Intelligence Group.

Bij 30-minners is een heel ander beeld te zien. Zij zijn het die het liefst fulltime willen werken, maar qua contracturen vaak achterblijven. Van de 30-minners heeft 53% een fulltime contract van 36 uur of meer, maar 65% zegt er wel eentje te willen hebben. Een onderbenutting van bijna een kwart van deze generatie die daarmee én ontzegd wordt om ervaring op te doen, en te veel ongewild in parttime banen zit.

#3. Gewild: sfeer en kansen

Wat óók waar is over Generatie Z (al is het de vraag of ze daarmee echt afwijken van generaties vóór hen): ze zijn gevoelig voor werksfeer, willen regie en flexibiliteit over en in werktijden en ontwikkelmogelijkheden. En dat geldt eigenlijk over alle niveaus van opleidingen heen. ‘Een vaste aanstelling is minder belangrijk dan toekomstperspectief. Werkgevers die kansen bieden om te leren en door te groeien, zijn aantrekkelijker dan werkgevers die enkel stabiliteit bieden’, aldus de onderzoekers van de Intelligence Group.

#4. Gen Z best tevreden met eigen imago

Maar liefst 75% van Gen X vindt dat gen Z’ers maar een belabberde werkmentaliteit hebben, blijkt uit recent onderzoek van ORMIT. Balen Gen Z’ers hiervan? Nee, nauwelijks, blijkt uit hetzelfde onderzoek. Want ondanks dit negatieve vooroordeel zegt 66% van deze jongere generatie tevreden te zijn met het imago dat over hen bestaat. Ook al herkent 60% van de gen Z’ers zich hier niet (volledig) in. Gen Z denkt ook vaker dat de kloof tussen generaties op de werkvloer groeit (70% tegenover 57% gemiddeld voor alle ondervraagden).

‘Het succes van een team staat of valt met goed leiderschap’, aldus Ingrid van Tienen, director bij Ormit Talent. ‘Generatiemanagement kan hierbij helpen door bewust om te gaan met zowel de verschillen als de overeenkomsten tussen generaties op de werkvloer. Dit bevordert samenwerking, communicatie en overdracht van kennis tussen jongere en oudere medewerkers. Toch is dit slechts één aspect van effectief leiderschap. Een leider moet een veilige basis bieden én ontwikkeling stimuleren. Dit is niet generatie-afhankelijk – elke generatie heeft hier behoefte aan. Te veel focus op de generatieverschillen kan de kloof juist vergroten.’

#5. Weinig zitvlees (en minder mijlpalen)

Uit het World of Work for Generation Z-onderzoek van ManpowerGroup blijkt dat maar liefst 47% van de Gen Z’ers overweegt om binnen 6 maanden van baan te wisselen. Schrikbarend veel? Een lusteloze generatie van jobhoppers? Ach, ook dat valt wel mee. Want ook dit is waarschijnlijk meer een leeftijds- dan een generatie-effect. Oftewel: jongeren wisselen al járen vaker van baan dan ouderen. In de periode 2004-2018 wisselde de groep van 25- tot 45-jarige werkenden ook al 2 keer zo vaak van baan als hun 45+-collega’s, aldus het CBS. De jongste groep werkenden, van 15 tot 25 jaar, wisselt zelfs nóg vaker van baan. Niets geks dus.

Jongeren wisselen altijd al vaker van baan dan ouderen.

‘Jongere werkenden zijn vaak hongeriger en benieuwder naar nieuwe ervaringen op het gebied van werk dan hun oudere collega’s. Wat hen er vaker toe aanzet om van baan te wisselen’, aldus Rutger van den Berg, onderzoeker bij YoungWorks. De krapte op de arbeidsmarkt helpt daar natuurlijk ook nog eens bij: dat maakt een overstap makkelijker. Waarin deze generatie wél verschilt van eerdere is dat ze mijlpalen uitstellen. Krijgen later kinderen, gaan later op zichzelf wonen. Veel jongvolwassenen gedragen zich als zogenoemde ‘emerging adults’. En krijgen dus ook pas later een vaste baan, waarin ze langer werkzaam blijven.

#6. Purpose dan? Die toch wel? 

En het verhaal over purpose dan, dat klopt toch wel? Generatie Z is toch massaal op zoek naar zingeving? Generatie Zingeving, toch? Nou, ook dat zit in werkelijkheid wel wat anders, blijkt uit onderzoek van emeritus UvA-hoogleraar Paul de Beer. ‘Inderdaad verschillen jongeren en ouderen in hun waarden ten aanzien van werk’, stelt hij. ‘Maar veel van die verschillen zijn geen (blijvende) verschillen tussen generaties. Het gaat meestal om verschillen tussen levensfasen. Met andere woorden, als jongeren ouder worden, gaan hun waarden en opvattingen meer lijken op die van de huidige ouderen.’

#7. Wél veel stress

Of het een generatie-effect is, of een leeftijds- of tijdgeest-effect is lastig met zekerheid te stellen. Maar het is wel een constante in vrijwel alle onderzoeken die over Gen Z verschijnen: ze hebben stress. En niet zo’n beetje ook. Uit de recente Gen Z Survey van Deloitte blijkt bijvoorbeeld dat 1 op de 3 Gen Z’ers (NL: 32%) zich vaak angstig of gestrest voelt. Een kwart geeft aan dat hun baan hieraan bijdraagt. Belangrijke stressfactoren zijn gebrek aan erkenning en werkveranderingen (NL Gen Z: 40%). Bijna 4 op de 10 respondenten (NL Gen Z: 38%) noemt lange werkdagen als een stressfactor.

Ook uit eerder Health on demandonderzoek van bijvoorbeeld Mercer bleek Gen Z al uitschieter op het gebied van stress op het werk. Ruim de helft (52%) van de werknemers behorend tot Generatie Z (geboren vanaf 1997) bleek toen stress te ervaren op het werk. Bij Millennials (geboren tussen 1981 en 1996) ging het om 46%, bij Generatie X (tussen 1965 en 1980) ook om 46% en bij babyboomers (vóór 1964) om 41%. De resultaten van dat onderzoek lagen weer in lijn met die van een eerdere enquête van PwC, waaruit ook al bleek dat jongeren meer werkdruk ervaren dan hun oudere collega’s.

Kortom: een écht andere generatie lijkt Gen Z nauwelijks te zijn. Eerder gewoon een nieuwe generatie jongeren, die echter wel opgroeit in een bijzondere tijdgeest. Wie daar als werkgever een beetje rekening mee houdt, en af en toe probeert terug te denken aan hoe het was toen hij of zij zélf nog jong was, kan aan deze generatie dan ook nog veel plezier beleven. En hopelijk zelfs nog wel eens iets van ze leren…

Lees ook

In Europa groeide de (freelance) vraag naar A.I.-vaardigheden vorig jaar met liefst 230%

Als het om ICT gaat, is het de laatste jaren alom A.I. wat de klok slaat. En weinig verrassend zie je dat nu ook steeds meer terug op de arbeidsmarkt. Uit het recent verschenen Malt Tech Trends-rapport blijkt dat de Europese vraag naar A.I.-projecten sinds 2023 steeg met maar liefst 230%, terwijl het aanbod van freelance A.I.-experts in die tijd met slechts 31% groeide. ‘Deze mismatch creëert een groeiende kloof tussen vraag en aanbod’, aldus Malik Azzouzi, general manager Benelux bij het internationale Freelance Management Systeem, en volgende week een van de sprekers op het aanstaande Skills Event van Werf&.

‘Je hoeft geen code-expert meer te zijn om innovatieve oplossingen te bouwen.’

Fullstack developer Maxime Marsal, gespecialiseerd in A.I. en automatisering, bevestigt dat. ‘A.I. zorgt ervoor dat de markt razendsnel verandert’, zegt hij. ‘Bedrijven hebben moeite om het tempo bij te houden, waardoor hun behoeften vaak achterlopen op wat technisch mogelijk is. Voor freelancers breekt hierdoor een nieuw tijdperk aan: je hoeft geen code-expert meer te zijn om innovatieve oplossingen te bouwen. Je beschrijft wat je wil, de A.I. schrijft de code, en jij past het direct aan. Dat noemen we vibe coding – en dit is pas het begin.’

Geen losse handjes

Wat Malt’s Azzouzi verder opvalt aan het nieuwe rapport is de vraag naar senior profielen in de Nederlandse markt. Bedrijven willen ‘geen losse handjes’, zegt hij, maar ‘ervaren denkers die kunnen meebouwen aan lange, complexe trajecten. Dat zie je terug in het groeiend aantal langdurige projecten.’ Opvallend is dat ruim een derde van de projecten langer dan een maand duurt, met een looptijd van gemiddeld 3 maanden – ‘een teken van de strategische rol die tech-freelancers vervullen.’

In de hele ICT mag de klad er misschien een beetje inzitten, maar dat geldt zeker niet voor één specifiek onderdeel: A.I. Alles wat met kunstmatige intelligentie te maken heeft is hot, en de vraag naar freelancers op dit terrein groeide vorig jaar met liefst 230%.

‘Bedrijven willen geen losse handjes, maar ervaren denkers.’

Niet alleen naar A.I.-specialisten merkt Malt overigens veel vraag, er is ook een sterk groeiende behoefte aan mobile developers (+302%), data-analisten (+107%) en cloud-engineers (+72%). De vraag naar professionals met meer dan 15 jaar ervaring steeg met 82%, onderstreept door populaire certificeringen als Microsoft Azure, Scrum en JavaScript. Tegelijk blijken Europese bedrijven ook steeds vaker te kiezen voor Europese cloudproviders zoals Scaleway (+100%), en groeit cybersecurity als basisvoorwaarde: het aantal hiermee gerelateerde projecten steeg met 35%, vooral gericht op audit, compliance en risicobeheer.

LLM en OpenAI

Maar Generatieve A.I. en low-code-oplossingen spannen dus de kroon. De vraag naar vaardigheden op het gebied van LLM’s (+400%) en OpenAI (+413%) vervijfvoudigde, terwijl platforms als n8n (+126%), Make (+118%) en FlutterFlow (+274%) ook een sterke stijging in vraag laten zien. Om meer controle over data te krijgen en aan regelgeving te voldoen, zien ook open-source tools zoals Metabase (+35%) en Mistral (x8) een flinke groei, zo blijkt uit het rapport dat zich vooral focust op technische expertise in domeinen zoals development, cloud computing, cybersecurity, data en A.I.

In de hele ICT mag de klad er misschien een beetje inzitten, maar dat geldt zeker niet voor één specifiek onderdeel: A.I. Alles wat met kunstmatige intelligentie te maken heeft is hot, en de vraag naar freelancers op dit terrein groeide vorig jaar met liefst 230%.

Voor dit onderzoek zijn alle vaardigheden en jobcategorieën op Malt onder de loep genomen, van 2023 tot 2024, in alle landen waar het bedrijf actief is (Frankrijk, Duitsland, Spanje, het VK, België, Nederland, de VAE en Scandinavië). Er is alleen naar technische expertise gekeken – dus puur naar de opdrachten en profielen die binnen de vooraf bepaalde technische categorieën vallen. In 2024 waren er op Malt meer dan 100.000 tech-freelancers actief, op een totaal van 850.000 freelancers. Uit tech-opdrachten zijn vervolgens ook 5.000 verplichte vaardigheden (sinds 2021) verzameld, en is gekeken hoe die in de loop van de tijd veranderden.

Het hele rapport?

Het hele rapport lezen? Dat kan hier:

Malt Tech Trends 2025

Meer weten?

Malik Azzouzi is op 19 juni een van de sprekers tijdens het Skills Based Hiring Event van Werf&

Blijf op de hoogte en meld je aan voor onze nieuwsbrief

"*" geeft vereiste velden aan

Privacyverklaring*
Nieuwsbrief*
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Lees ook