In Ierland heeft elk zichzelf respecterend dorp een Gaelic Football-club. Dat is op zich logisch: de sport, die het midden houdt tussen voetbal en rugby, komt er tenslotte vandaan. Wat niet logisch is, is dat Eindhoven óók een Gaelic Football-club huisvest. En om het nog bonter te maken: die club werd ooit opgericht door Xelvin, een detacheerder voor technici.
‘Als we ervoor willen zorgen dat die werknemers zich hier thuis voelen, moeten we het hen naar de zin maken.’
‘Eigenlijk is het een fantastisch verhaal’, aldus Alrik Lamberink, Xelvins Program Manager op gebied van International Recruitment. ‘Op ons kantoor in Eindhoven werven we al lange tijd internationaal. En omdat er in Ierland op gegeven moment veel technici zonder baan kwamen te zitten, zijn wij die mensen toen naar Eindhoven gaan halen. We wisten natuurlijk ook: als we ervoor willen zorgen dat die werknemers zich hier thuis voelen, moeten we het hen naar de zin maken. We hoorden van bijna elke Ier die we spraken dat ze het Gaelic Football in Nederland misten. Hier een club voor die sport oprichten was dus een logische stap.’
Krapte reden om internationaal te gaan
Het project met de Ieren bleek zo’n succes dat Xelvin nu in heel Nederland internationale werknemers detacheert. Alhoewel…, geeft Lamberink toe: ‘De belangrijkste reden dat we kennismigranten aanbieden, is omdat de vraag vanuit de markt zo groot is. Werkgevers hebben lang de boot afgehouden: ze waren bang dat expats hun bedrijfscultuur zouden veranderen. Of ze vertrouwden simpelweg niet erop dat werknemers uit het buitenland goed werk konden leveren. Maar nu hebben ze zó weinig mensen, dat ze projecten niet meer afkrijgen, en dat resulteert in boetes. Tegen wil en dank nemen ze nu dus tóch internationaal talent aan.’
Werkgevers hebben lang de boot afgehouden: ze waren bang dat expats hun bedrijfscultuur zouden veranderen.’
Het verhaal van Lamberink klinkt misschien wat negatief, erkent hij. Maar zo is nu eenmaal de realiteit, verzekert de International Recruitment-manager ons. ‘Er is slechts een handvol Nederlandse bedrijven dat meteen het voordeel van expats zag’, verzucht hij. ‘Maar weet je wat het mooie is? Bedrijven die in eerste instantie kennismigranten in huis haalden omdat ze geen andere keus hadden, zijn al die voordelen na verloop van tijd wél gaan zien. Nu zijn nu stuk voor stuk om – ze zwéren bij internationaal talent!’
Waslijst aan voordelen
Dat is trouwens echt niet alleen omdat ze de krapte verlichten, vervolgt hij. ‘Werken met expats heeft namelijk een waslijst aan andere voordelen. Welke precies? Dat ligt aan de regio waar je mensen vandaan haalt. Bij Xelvin werken we de laatste tijd veel met Zuid-Afrikanen – die zijn gewend om veel harder te werken dan Nederlanders, ze hebben een can do–attitude.’
‘Zuid-Afrikanen zijn gewend om veel harder te werken dan Nederlanders, ze hebben een can do–attitude.’
‘Laatst hoorde ik een fantastisch verhaal van een klant om dat te illustreren: één van zijn technici uit Zuid-Afrika had nachtdienst, maar het lukte hem in de vroege uurtjes niet om een probleem op te lossen. Hij belde toen dus maar z’n collega en landgenoot – laatstgenoemde kwam meteen naar hem toe rijden en samen klaarden ze de klus. Dit soort verhalen horen we heel veel. Ze willen collega’s helpen en voelen zich verantwoordelijk voor het de hele klus, niet alleen hun eigen stukje.’
Pikken snel taal op
Dat Xelvin zich nu vooral op technici uit Zuid-Afrika richt, heeft dus veel met hun werkcultuur en arbeidsethos te maken, vervolgt Lamberink. Én, zo voegt hij meteen toe: ‘Zuid-Afrikanen pikken lekker snel het Nederlands op! Vanuit huis doen ze tenslotte alles in het Afrikaans – een taal die van het Nederlands afstamt en nog altijd veel op haar moedertaal lijkt.’
Hebben de Zuid-Afrikanen dan helemaal geen extra aandacht nodig? En kan Xelvin ze net als Nederlandse technici ‘gewoon’ bij een werkgever onderbrengen, en daarna de boel de boel laten? ‘Zo simpel is het ook weer niet’, beseft hij. ‘Net als met de Ierse technici in Eindhoven, is het belangrijk dat ook de Zuid-Afrikanen zich hier thuis voelen – alleen zo kunnen ze impact maken bij hun bedrijf. Daarom organiseren we hier braais voor ze – dat is de Zuid-Afrikaanse versie van een barbecue. En we zorgen dat we mensen altijd met in elk geval één landgenoot onderbrengen. Zo kunnen ze steun vinden bij elkaar.’
Gewoon ervoor gaan
Het moge duidelijk zijn: wat Lamberink betreft is buitenlands talent hét antwoord op arbeidsmarktkrapte. ‘Overweeg je expats aan te nemen? Dan geef je jezelf simpelweg weer keus’, vertelt hij. ‘Je kunt erdoor kiezen tussen iemand met ervaring op het ene gebied, of toch juist op het andere. Op de Nederlandse arbeidsmarkt bestaat die mogelijkheid al lang niet meer: je mag blij zijn als er één cv voorbijkomt dat ongeveer past bij je zoekprofiel.’
‘Ook wij hadden consultants die niet overtuigd waren van de toegevoegde waarde van kennismigranten.’
Wil jij als organisatie ook weer kunnen kiezen? Dan moet je stoppen met vergaderen over de potentiële impact van expats, en het gewoon gaan doen, besluit hij. ‘Dat is precies wat wij hebben gedaan. En geloof mij: ook wij hadden consultants die niet overtuigd waren van de toegevoegde waarde van kennismigranten. Maar we hebben tóch de sprong in het diepe gewaagd, en kijk eens wat het ons heeft opgeleverd! We verzorgen nu het hele proces voor internationale detachering: van sollicitatiegesprekken in Kaapstad, tot kennismigranten op je werkvloer met een visum en een BSN. Dat is wat mij betreft iets om trots op te zijn!’
Meer weten?
Op 14 februari vindt het allereerste Congres over de Internationalisering van de Arbeidsmarkt ooit plaats in Nederland. Op die dag ook profiteren van de inzichten van Alrik Lamberink en andere experts? Klik dan hier voor meer informatie, of om je meteen in te schrijven.
Tim Looije werkt via 
Yves van den Berk is zelf niet op zoek naar een nieuwe baan, maar wil wel graag een lans breken voor Maud Creemers en haar bureau 
HNR (het bureau van Franklin den Bleker, foto) verdient volgens 
De dag begon met een seminar van Mathijs Bouman, columnist bij het Financieele Dagblad en redacteur bij Nieuwsuur. Hij geeft aan dat we al jaren wachten op een recessie, een soort ‘
Eva Boschman werkt bij Strictly People. Samen met onder meer Saskia van der Aa blogt ze regelmatig op Werf& over evenementen die ze bezoekt.