Kandidaten gaan vaak de mist in tijdens een sollicitatiegesprek. Maar ook bij een recruiter gaat het niet altijd van een leien dakje. Deze 8 blunders kun je maar beter voorkomen.
In deze tijden van schaarste en kandidaten die het voor het kiezen hebben, is de Candidate Experience belangrijker dan ooit. En het sollicitatiegesprek dat een kandidaat krijgt, is daarbij het middelpunt. Als het daar misgaat, gaat de hele sollicitatie mis. Toch laten recruiters in dit gesprek nog de meest basale steken vallen. We zetten 8 van die te voorkomen missers op een rij.
#1. Je bent slecht georganiseerd
De kandidaat is keurig op tijd, hij meldt zich in de lobby. Maar dan? Wachten, wachten, wachten, zonder te horen waarom… Sorry, sorry, mompel je nog even snel, als je hem eindelijk ophaalt. En o ja, dan ben je ook nog vergeten de goede zaal te reserveren. Zul je altijd zien. Nou, dan maar even in de koffiehoek… Wat, denk je, zal de kandidaat daarvan denken? ‘Als het nu al zo gaat, hoe zou dat in een échte werksituatie gaan…?’
#2. Je beantwoordt cruciale vragen niet
Kandidaten weten dat ze jou vragen moeten stellen die hun ambitie, interesses en vaardigheden nog eens extra benadrukken. Ze weten best dat ze niet moeten focussen op het salaris en de arbeidsvoorwaarden. Maar die willen ze wél weten. Als je de kandidaat nog geen tipje van de sluier laat zien, wordt hij of zij er meestal niet geruster op. Je kunt dus maar beter ook de vragen proberen te beantwoorden die níet gesteld worden.
#3. Je vraagt wat je al had kunnen lezen
‘Ah, wie hebben we hier? Paul? Goeiemorgen, Paul. Vertel eens, waar heb jij gestudeerd?’ ‘Dat staat op mijn CV, mevrouw…’
‘Pijnlijk: vragen naar informatie die op iemands CV staat…’
Een pijnlijke situatie? Natuurlijk, maar hij komt in de praktijk echt voor. In menig sollicitatiegesprek gaat kostbare tijd verloren aan het mondeling uitwisselen van informatie die daarvoor ook al schriftelijk was uitgewisseld. Niet alleen inefficiënt, voor de kandidaat ook een kwelling. Hij of zij heeft zich voorbereid, is zenuwachtig, wil graag over zijn ambitie en drijfveren vertellen. In plaats daarvan laat je hem verworden tot de zoveelste kandidaat over wie je op voorhand niets lijkt te weten… Zijn eigen interesse voor jouw functie daalt waarschijnlijk net zo hard…
#4. Je legt het doel van het gesprek niet uit
Daar zit je kandidaat dan, met al zijn voorbereiding. Alle vragen heeft hij verwacht, en overal had hij van tevoren een spitsvondig antwoord op bedacht. Maar alles wat jij vraagt is waarom hij weg wil in zijn huidige baan, en wat hij zo leuk vindt aan een team en jouw bedrijf…
Het was handig geweest als je vooraf verteld had dat het eerste interview bedoeld was om elkaar te leren kennen, en het tweede diepgravender zou zijn. De kandidaat had zich dan waarschijnlijk niet veel anders voorbereid. Maar hij had in elk geval niet het gevoel gehad zijn kostbare tijd verloren te hebben…
#5. Je vraagt wat al gezegd is
Vragen naar wat al geschreven is, is erg. Minstens even erg: nogmaals vragen naar wat al gezegd is. ‘Klopt het echt dat…’ Ja, anders zou ik het toch niet gezegd hebben?
Ook niet goed: elke keer een nieuwe collega erbij halen, en dan de kandidaat zijn levensverhaal in een notendop laten herhalen. Waarom, zal de kandidaat zich afvragen. Laat hem één keer het verhaal vertellen, kennismaken met de rest van het bedrijf komt echt nog wel een keertje…
#6. Je geeft niets weg
Natuurlijk, een kandidaat is (nog) geen collega. En dus hoef je echt niet alle bedrijfsgeheimen over tafel te gooien. Maar een sollicitatiegesprek is een kennismaking van twee kanten.
‘Als je niets van jezelf toont, heeft de kandidaat weinig zin om voor je te werken’
Het kan niet zo zijn dat een kandidaat zijn hele doopceel licht, zich helemaal blootgeeft, terwijl jij helemaal niets vertelt. En dan gaat het dus niet alleen om informatie over je bedrijf, over het werk of over het team, maar ook om feedback over hoe de kandidaat het gedaan heeft in het gesprek. Als je niets van jezelf en je eigen emotie toont, zal de kandidaat meestal weinig zin hebben om voor je te gaan werken. Ook al probeerde je misschien alleen maar je kaarten tegen de borst te houden.
#7. Je loopt (behoorlijk ver) uit de tijd
Als je een gesprek van een uur plant, is het niet de bedoeling daar anderhalf uur van te maken. De kandidaat heeft meestal een andere baan, en dat weet je. Of in elk geval: andere verantwoordelijkheden. Wil je echt meer horen dan je redelijkerwijs in een uur kunt horen, plan dan een langer gesprek. Of een vervolgafspraak.
‘Als je een gesprek van een uur plant, maak daar dan geen anderhalf uur van’
Het is niet netjes om kortaf over te komen en een gesprek af te raffelen. Het is wel netjes als je laat zien dat je reëel kunt plannen. Dat geeft de kandidaat ook vertrouwen dat het in het werk net zo zal gaan. En het brengt de kandidaat niet in het lastige parket dat de volgende afspraak voor hem eigenlijk alweer staat te wachten, terwijl jij nog aan de laatste vraag wilt beginnen.
#8. Je weet te weinig van de functie
Een klassieker voor veel interne recruiters: wel het selectiegesprek mogen doen, maar eigenlijk niet precies weten wat er van de kandidaat verwacht wordt. Als de vacaturehouder er niet bij is, zorg dan dat je in elk geval wel alle vragen kunt beantwoorden die de kandidaat maar kan verzinnen.
Als je vragen niet kunt beantwoorden, loopt de kandidaat met die vragen weer naar buiten. En – onnodig te zeggen: dat zal zijn enthousiasme niet vergroten. Eerder de twijfels doen toenemen.
Conclusie
Ja, er kunnen allerlei andere redenen zijn waarom een kandidaat afhaakt, en er zijn ook allerlei andere oorzaken van een slechte Candidate Experience tijdens het sollicitatiegesprek. Misschien was er persoonlijk geen klik, hadden jullie beiden gewoon andere verwachtingen van elkaar, of was de sfeer in het pand voor de kandidaat gewoon een afknapper.
Zorg dat je minstens even goed voorbereid bent als de kandidaat
Maar dat zijn allemaal dingen waar je misschien niet eens zoveel aan kunt doen. En in sommige gevallen is het zelfs maar goed ook: als je niet bij elkaar past, kun je dat maar beter zo snel mogelijk vaststellen. Maar in alle andere gevallen; zorg dat je minstens even goed voorbereid bent als de kandidaat. Het kan het verschil maken tussen een ambassadeur of een kandidaat die je – tegen je zin – nooit meer terugziet.
Meer van zulke verhalen?
Lees elke week de Nieuwsbrief van Werf& en blijf op de hoogte van alles wat er gebeurt op het gebied van arbeidsmarktcommunicatie en recruitment! Doe het nu, het is gratis en je mist nooit meer iets!
Klopt, maar er is wel iets aan het veranderen. Het station ‘Mobile first’ zijn we inmiddels gepasseerd. Alles is nu mobiel. Solliciteren zou mobiel zo makkelijk moeten zijn als sinterklaasboodschappen bestellen op bol.com.
Verjongen is nodig
Concurrentievoordeel bewezen
NS-personeel: ‘enthousiast en trots’
