Mensen selecteren op hun drijfveren? Kijk dan eens naar het SCARF-model

De tijd dat een kandidaat alleen werd beoordeeld op diens vaardigheden en competenties ligt alweer eventjes achter ons. Tegenwoordig is minstens even belangrijk of je wel enthousiast voor de functie bent, en hoe je drijfveren eruitzien. Als je maar gemotiveerd bent, dan komt de rest min of meer vanzelf, zo is dan de heersende gedachte.

Als je maar gemotiveerd bent, dan komt de rest min of meer vanzelf, zo is vaak de gedachte.

Maar hoe stel je die drijfveren vast? En hoe maak je daarvan gebruik in werving en selectie? Marketingdeskundige Rudmer van der Meulen besloot zich een paar jaar geleden erin te verdiepen. Hij wilde meer te weten komen over wat merken voor mensen betekenen en hoe daarbij gevoelens ontstaan. Zo kwam hij in aanraking met het werk van de Amerikaanse wetenschapper, dr. David Rock.

Wat stuurt ons gedrag?

drijfveren scarf whitepaper david rockSamen met hersenonderzoekers bestudeerde Rock jarenlang hoe ons brein werkt, en naar wat onze motivatie en gedrag stuurt. Daarover schreef hij in 2008 een veel gelezen artikel in het NeuroLeadership Journal, waarbij hij onder stelde dat elk mens naar zekerheid verlangt, en dat we daarom samenleven in groepen, omdat dat onze overlevingskans vergroot.

Twee reacties: benaderen of vermijden

Ook schreef Rock dat mensen grofweg twee soorten reacties op een bepaalde situatie kennen. De eerste gaat over situaties die onze zekerheid vergroten. Dan ontstaat een zogenoemde ‘approach-‘ of ‘maximizing reward-respons, waarbij dopamine wordt afgegeven, en onze cognitieve prestaties verbeteren met tot wel 30%. We willen dan graag nieuwe uitdagingen aangaan, klanten helpen en goed samenwerken met collega’s.

Een situatie die zorgt voor onzekerheid leidt ertoe dat je automatisch ‘op de rem trapt’.

Maar er is ook een andere vorm van reactie, op situaties die juist inspelen op onze onzekerheid. Wat dan ontstaat noemde Rock een avoid-respons, oftewel: minimizing threat. In dat geval zorgt ons brein er min of meer voor dat je ‘op de rem trapt’, zoals Van der Meulen het noemt: er wordt cortisol afgegeven in het brein, een stressveroorzaker, en ook onttrekt ons limbische systeem dan energie aan onze cognitieve prestaties. ‘Dit overlevingsmechanisme helpt ons om in een fractie van een seconde onderscheid te maken tussen wat ‘goed’ (approach) en ‘slecht’ (avoid) voor ons is.’

De mens wil zekerheid

De mens is volgens deze theorie genegen om vooral zekerheid te zoeken. En dan zijn er 5 fundamentele drijfveren die zekerheid creëren in een sociale context: Status, Certainty, Autonomy, Relatedness en Fairness, kortweg het acroniem SCARF. Of, in het Nederlands: Status, Securiteit, Autonomie, Verbondenheid en Eerlijkheid, SSAVE. ‘De theorie en de inzichten waarop de theorie is gebaseerd zijn redelijk nieuw, maar worden wel onderschreven door Harvard en Oxford University’, aldus Van der Meulen.

Samen met Gijs van Blokland is Van der Meulen recent gestart met Scarfforce, een bureau om de drijfveren van mensen in kaart te brengen. Dat is ook handig voor recruiters, zegt hij. ‘Inzicht in de drijfveren van kandidaten helpt je als recruiter om iemand echt snel en goed te leren kennen. Je leert waar die persoon – veelal onbewust – naar verlangt in zijn werk en werkrelaties. Als bijvoorbeeld zijn sterkste drijfveer verbondenheid is, dan is het voor hem belangrijk dat hij voldoende kan samenwerken met anderen en dat hij mensen om zich heen heeft met wie hij een team kan vormen. Als de situatie op het werk hem voorziet in deze behoefte, dan zal hij zeker 30% beter presteren, meer bereid zijn om nieuwe uitdagingen aan te gaan, beter samen te werken met anderen en succesvoller te zijn.’

‘Werk is een sociaal systeem’

Want dat is de belangrijkste boodschap, zegt hij. ‘Van oudsher beschouwen we werk als een zuiver economische transactie, waarin we arbeid verrichten in ruil voor een financiële compensatie. Maar recente hersenstudies tonen aan dat onze hersenen de werkplek in de eerste plaats ervaren als een sociaal systeem. En ook binnen deze leefgroep zijn we – onbewust bezig – om zekerheid te creëren omtrent onze sociale status.’

‘Zoals Yuval Noah Harari mooi beschrijft in zijn boek ‘Sapiens‘ is het voor de mens erg belangrijk om ‘erbij te horen’. Miljoenen jaren is de mens van zijn of haar groep afhankelijk geweest om te overleven. In je eentje kon je immers niet overleven. Daarom wil ieder van ons nog steeds erbij horen, gezien worden, gehoord worden, serieus genomen worden, betekenis hebben en ertoe doen. Diep in ons zit nog steeds een mechanisme dat ervoor zorgt dat de mens zich aanpast aan de groep waarbij hij zich prettig voelt.’

Zekerheid bespaart energie

En zo is het dus ook met werk. Ons brein is een sociaal orgaan, en op het werk doen we ons best om daarmee zekerheid te creëren, legt Van der Meulen uit. ‘Zekerheid omtrent onze sociale status binnen onze leefgroep (verbondenheid) vermindert de noodzaak voor ons brein om alert te zijn en bespaart energie (zuurstof en glucose).’

‘Zekerheid omtrent onze sociale status in onze leefgroep vermindert de noodzaak voor ons brein om alert te zijn.’

Met een drijfverentest kun je inschatten wat iemand nodig heeft om zich gelukkig te voelen en optimaal te kunnen presteren en om te voorspellen welke functie, werkzaamheden en cultuur hem gelukkig zullen maken, zegt hij. ‘Met deze kennis kun je als recruiter de keuzes die je veelal op je onderbuikgevoel neemt, onderbouwen met concrete en betrouwbare inzichten, zodat je sneller een betere match kunt maken en de kans op een mismatch kunt minimaliseren.’

Wel zaak om daarmee al rekening te houden in de intake-fase, zegt hij. ‘Het is natuurlijk goed om vooraf met de vacaturehouder te inventariseren waar je naar zoekt; aan welke drijfveren geeft de vacature (functie) en de rol die hij of zij moet gaan vervullen invulling? En wat zouden idealiter de drijfveren (interne doelen) en waarden (persoonlijke spelregels) van de kandidaat moeten zijn? Hoe groter de overeenkomst, hoe beter de match.’

Wat schreeuwt het hardst om bevrediging?

Niet iedereen heeft namelijk dezelfde drijfveren (lees: dezelfde strategie om zekerheid te creëren). ‘De combinatie van je DNA, ervaringen en de context bepaalt welke behoeften het hardst bij jou om bevrediging schreeuwen en welke van deze 5 drijfveren overheersen.’

scarf schermen drijfveren

Van der Meulen heeft de afgelopen 3 jaar samen met waardenexperts en psychologen gewerkt aan een test die de 5 drijfveren in kaart brengt aan de hand van 27 ‘tijdloze en universele waarden’. Elk van die waarden is geoperationaliseerd in 4 geijkte beelden. Vervolgens is een ‘intuïtieve associatiescan’ ontwikkeld. Daarbij krijgen respondenten de waarden voorgelegd en mogen ze swipen welke waarden ze wel of niet belangrijk vinden, en welke het meest, en welke het minst. ‘Door de geijkte beelden, tijdsdruk en gamification-technieken kun je hierbij nauwelijks sociaal wenselijke antwoorden geven.’

Binnen 7 minuten inzicht in drijfveren

Zo ontstaat een scan die makkelijk, snel (binnen 7 minuten) en laagdrempelig inzicht geeft in iemands drijfveren en onderliggende (werk)waarden en diens emotionele behoeften en verlangens die – veelal onbewust – onze motivatie en gedrag sturen op de werkvloer. ‘De scan kan recruiters helpen om kandidaten te prescreenen en een betere voorselectie te maken’, aldus Van der Meulen. ‘Maar je kunt zo ook beter voorbereid gesprekken ingaan en gesprekken gerichter voeren.’

scarf drijfveren

Daarnaast zorgt het volgens hem ook voor een betere candidate experience. ‘Je kunt hen immers beter helpen als je weet waar ze diep van binnen naar verlangen en hen helpen om hun zelfinzicht te vergroten.’ In die zin helpt de scan ook om ‘waardevolle input mee te geven voor de ontwikkeling van een persoonlijk ontwikkelingsplan, zodra de kandidaat is geplaatst’, zegt hij. En, ook niet onbelangrijk: je kunt jezelf als recruiter natuurlijk ook ermee onderscheiden. Volgens Van der Meulen is de scan meer dan 95% betrouwbaar. ‘De test is internationaal gevalideerd, op basis van empirisch onderzoek in 8 landen onder zo’n 4.500 personen.

Drijfveren o zo belangrijk

En dat drijfveren belangrijk zijn, hoeft volgens hem eigenlijk nauwelijks betoog. ‘Het is zowel voor de werkgever, als voor de werknemer belangrijk dat de werknemer lekker in zijn vel zit en gemotiveerd is om zijn werk te doen. Onderzoek toont aan dat medewerkers die zich goed voelen, productiever zijn en beter renderen. Zij zijn beter in het oplossen van problemen, nemen meer initiatief en zijn eerder bereid om collega’s en klanten te helpen en goed samen te werken met hun leidinggevende. Daarbij zijn zij 30% productiever, 3 keer zo creatief, bereiken met gemak tot 40% meer efficiency en realiseren tot wel 37% meer verkopen. Ook melden zij zich minder vaak ziek en blijven ze langer bij dezelfde werkgever.’

Onderzoek door Gallup laat zien dat in Nederland slechts 9% enthousiast is over zijn baan.

Onderzoek door Gallup laat zien dat in Nederland slechts 9% enthousiast is over zijn baan en 88% van alle professionals niet bevlogen in zijn of haar werk. Nog eens 77% van alle Nederlandse medewerkers geeft zelfs aan ‘niet gelukkig’ te zijn in zijn of haar werk. ‘Om medewerkers te motiveren, wordt vaak het traditionele als-dan-beloningssysteem gehanteerd, een bonus of loonsverhoging bij een bepaalde prestatie. Maar zulke beloningen kunnen intrinsieke motivatie juist doen wegebben en zelfs onethisch gedrag in de hand werken. We kunnen daarom juist beter proberen te begrijpen hoe een goed gevoel en de motivatie bij de mens ontstaat’, aldus Van der Meulen. En daar dus ook onze kandidaten op selecteren.

scarf scherm drijfveren

De motor achter je emoties

‘Het is belangrijk om te beseffen dat een ander jou niet kan motiveren’, benadrukt hij. ‘Een ander kan alleen een omgeving creëren en de juiste voorwaarden scheppen, waarbinnen jij jezelf kunt motiveren. Mensen doen de dingen namelijk voor hun eigen redenen, niet voor die van een ander. Ieder van ons ziet de wereld om ons heen door de bril van onze eigen behoeften en wordt van binnenuit gedreven om hier invulling aan te geven. Onze drijfveren vertegenwoordigen onze diep verankerde overtuigingen ten aanzien van ‘goed’ (zekerheid) en ‘slecht’ (onzekerheid), en vormen de regels op basis waarvan we besluiten om iets wel of niet te doen. Ze beïnvloeden elke beslissing die we nemen en keuze die we maken. En bepalen zelfs hoe we tot deze keuze komen.’

‘Mensen doen de dingen voor hun eigen redenen, niet voor die van een ander.’

Je eigen drijfveren doorgronden noemt hij dan ook ‘de basis voor meer geluk en succes op je werk. Het maakt je bewust van wat de motor is achter jouw emoties, geluksgevoel, motivaties en gedragingen, leert je wat je nodig hebt om je goed te voelen en optimaal te kunnen presteren in je werk en stelt je in staat om gericht te handelen en een situatie op het werk te creëren die invulling geeft aan jouw interne drijfveren.’ En tja, als je als recruiter erin slaagt dat voor je kandidaten te creëren, wat zou je dan nog meer willen?

Meer weten?

Werf& mag zijn lezers een gratis scan cadeau doen die inzichtelijk maakt welke van deze 5 drijfveren bij de lezer zelf overheersen en een rapportage die daar toelichting bij geeft. Klik hier om de scan te doen met de activatiecode: Zomer2019!Werf. Of lees eerst de whitepaper.

Lees ook:

Hoe Bidfood werd overladen met kandidaten voor hun vacatures als chauffeur

Bas Lievens is Social Media Marketeer bij Bidfood. Hij beheert er alle socialmediakanalen. Bas laat hele authentieke filmpjes van de chauffeurs van Bidfood maken, maar hij is geen HR-medewerker: “Ik ben onderdeel van een team van 25 e-commerce mensen. Samen zijn we verantwoordelijk voor e-commerce en marketing.’

‘We hebben bij Bidfood heel leuke chauffeurs, die trekken weer nieuwe chauffeurs aan’

‘Het is mijn missie om de verhalen van mijn collega’s te delen. Dat Bidfood groot is en wat we doen, weet iedereen in de markt wel. Maar de toffe medewerkers die ons succes mogelijk maken, zijn niet altijd zichtbaar. Dus geven we hen een podium, zodat ze wél gezien worden. En natuurlijk …enthousiasmeren we op die manier andere chauffeurs om bij dit mooie bedrijf te komen werken.’

De case van Bidfood is één van de cases die auteur Edwin Vlems laat zien in zijn presentatie over ‘inbound recruitment’ op het Festival Recruitment in de zon op 27 augustus.

Hoe worden die chauffeursfilmpjes gemaakt?

‘Ik werk nu al twee jaar samen met Jurrian, een videograaf die dit soort verhalen heel goed naar beeld vertaalt. Hij maakt er echt mini-documentaires van. Jurrian gaat ook bewust alleen op pad, om de chauffeur niet te overstemmen. Hij gaat een dag met een chauffeur mee in de wagen en laat daarna een compleet verhaal zien. Niet alleen van zijn functie, maar ook van hem als persoon.

De video’s zijn het vervolg op een grote campagne die we intern hebben opgezet. We vroegen onze collega’s om de ‘leukste chauffeur van Bidfood’ voor te dragen voor een hoofdrol in hun eigen video. We wilden de vier leukste in beeld brengen. De campagne sloeg intern goed aan, dan heb je meteen al een mooie basis gelegd voor je naar buiten gaat communiceren.’

Hoe vonden de collega’s de video’s?

‘De chauffeurs vonden het erg leuk, we hebben ook veel leuke chauffeurs. Ze hebben een goede verstandhouding met hun klanten, ze zijn soms wat timide maar vinden het stiekem ook leuk om in de picture te staan. Ze werken ook keihard, je merkt dat ze het waarderen als je dat opmerkt. We hebben hier mooie mensen, die het verdienen om gezien te worden.

We stimuleren collega’s ook om content te delen. Helaas ken ik niet alle collega’s van transport, maar mij kennen ze inmiddels wel van de video’s. Op het moment dat een campagne live gaat, vraag ik of collega’s het willen delen. Maar dat doen ze vanzelf ook wel, ze zijn immers trots op hun collega-chauffeurs.’

En werken de video’s ook?

‘Er komen erg veel chauffeurs op af, en de campagne is nog niet eens afgelopen. Er is een groot chauffeurstekort in Nederland, dus we zijn erg blij met de respons. Onze collega’s van HR waren blij, maar ook geschrokken van al die aanmeldingen. Gelukkig werken we erg goed met ze samen, en hebben regelmatig overleg. Dat is de enige manier om zoveel mogelijk nieuwe collega’s te vinden.

‘Overleg met collega’s van HR is belangrijk om zoveel mogelijk nieuwe collega’s te vinden’

Eerder dit jaar hebben we een nieuwe vacaturesite gelanceerd. Daarvoor hebben we eerst gekeken naar de journey die een chauffeur maakt als hij een nieuwe baan zoekt. Van daaruit maken we de conversie naar een online sollicitatie zo eenvoudig mogelijk. In het verleden moesten chauffeurs de sollicitatie online invullen, om de conversie te verhogen hebben we dat proces versimpeld en nu gaat het eenvoudig via e-mail en telefoon: ze worden binnen twee dagen gebeld door onze HR-afdeling. Het is dus belangrijk dat HR voldoende capaciteit heeft.’

Hoe is de samenwerking tussen HR en Marketing?

‘De samenwerking tussen HR en Marketing is essentieel. Beide partijen zijn volledig betrokken bij de aanpak, iedereen mocht meedenken en daardoor wordt de campagne breed gedragen. We hebben ook langere versies van de video’s op YouTube gezet, en ook flink A/B-getest om te kijken wat werkt. We hebben er met alle afdelingen aan gewerkt, ik ben zelf vooral bezig geweest met de content en targeting.

HR en Marketing staan bij Bidfood heel dicht bij elkaar, in dit project hoorde het ook bij mijn rol om ze te verbinden. Het is belangrijk dat er betrokkenheid en draagvlak is, ik geef daarom bijvoorbeeld regelmatig presentaties over de inzet van persoonlijke social media. Ik zorg ook dat collega’s op een centrale plek bij de content kunnen. Dat wordt gewaardeerd, zeker als je ze betrekt. We beginnen binnenkort een campagne voor het aantrekken van magazijnmedewerkers. Daar heb ik echt wel zin in.’

Meer weten over het aantrekken van potentiële werknemers zonder ze te benaderen?

Edwin Vlems laat je zien hoe je middels ‘thought leadership’ en het delen van kennis op websites en social media als magneet kunt werken op je toekomstige collega’s op 27 augustus tijdens het festival Recruitment in de Zon in Weelde in Rotterdam. Geïnteresseerd in de workshop die hij dan verzorgt of andere workshops? Schrijf je nú in! 

‘Discriminatie op de arbeidsmarkt is in Nederland erger dan in VS’

Discriminatie op de arbeidsmarkt is een hot topic. Niet alleen in Nederland, maar ook in andere landen. Maar hoe erg is het nu eigenlijk, in internationaal perspectief? Waar vindt de meeste discriminatie plaats?

In welke landen vindt de meeste discriminatie op de arbeidsmarkt plaats?

Om antwoord op die vraag te krijgen, bekeken Amerikaanse onderzoekers recent naar de data van in totaal 97 verschillende studies, waarvoor meer dan 200.000 sollicitaties werden gedaan in 9 westerse landen. Ze beperkten zich tot deze landen, omdat daarvandaan de meest betrouwbare cijfers voorhanden waren. Het ging met name om onderzoek naar zogeheten callback rates onder autochtone groepen en groepen die in die landen tot een minderheid behoren.

Frankrijk springt negatief eruit

Uit het meta-onderzoek blijkt dat vooral Frankrijk in negatieve zin eruitspringt. De gemiddelde ‘discriminatieratio’ is hier 43 procent hoger dan die in de VS. Ook in Zweden bleek veel discriminatie op de arbeidsmarkt voor te komen, met een ratio van 30 procent hoger dan de VS. Die ratio betekent dat sollicitanten behorend tot een minderheid in deze landen gemiddeld 70 tot 94 procent méér sollicitaties dan een autochtoon moeten versturen naar potentiële werkgevers alvorens te worden uitgenodigd.

Duitsland komt als ‘beste uit de test’, maar ook hier komt discriminatie op de arbeidsmarkt voor.

Uit het onderzoek blijkt dat ook Nederland het gemiddeld iets slechter doet dan de VS. Net als overigens België, Groot-Brittannië, Noorwegen en Canada. De verschillen zijn echter nauwelijks significant, aldus de onderzoekers. Wel een significant verschil is er te zien met Duitsland, dat als ‘beste uit de test’ komt. Niet dat discriminatie op de arbeidsmarkt hier afwezig is. Ook in Duitsland moet een sollicitant uit een minderheid nog altijd 25 tot 40 procent méér brieven schrijven alvorens een uitnodiging te mogen ontvangen.

Wetgeving helpt (een beetje)

Volgens Lincoln Quillian, hoofdauteur van het onderzoek, dankt de VS de relatief goede score onder meer aan de daar geldende wetgeving. ‘Er is geen enkel ander land dat op dezelfde manier als de VS van grote werkgevers vereist dat ze bijhouden hoe de raciale en etnische samenstelling van hun populatie eruitziet.’

‘Meer informatie over een sollicitant geeft een werkgever minder ruimte voor zijn eigen stereotypes.’

De goede score van Duitsland is mogelijk te danken aan de vele informatie die hier wordt gewisseld in het sollicitatieproces. In Duitsland is het bijvoorbeeld niet gek dat sollicitanten hun schoolresultaten delen. Quillian: ‘Dat kan helpen om de neiging weg te nemen te denken dat sollicitanten van minderheden minder goed of minder gekwalificeerd zouden zijn.’ In Frankrijk is het juist verboden om een sollicitant te vragen naar diens afkomst. Maar dat helpt dus niet, denkt Quillian. ‘Meer informatie over een sollicitant geeft een werkgever blijkbaar minder ruimte voor diens eigen stereotypes.’

Precair moment

Het Amerikaanse onderzoek komt voor Nederland op een precair moment. Ook hier blijkt discriminatie op de arbeidsmarkt namelijk nog steeds welig te tieren. Bovendien heeft het ministerie van SZW recent nieuwe wetgeving aangekondigd. Hoe die er precies uitziet, moet na de zomer duidelijk worden. Maar mogelijk lijkt die wetgeving wel wat op de Amerikaanse. Ook hier krijgen werkgevers en uitzendbureaus waarschijnlijk de verplichting om op te schrijven hoe ze in hun werving-en-selectiebeleid aandacht aan dit onderwerp besteden. Het Amerikaanse meta-onderzoek lijkt er in elk geval op te duiden dat dit (een beetje) zou kunnen helpen…

Lees ook:

Verandering van baan is een life event

Hello summer! Dit is weer de tijd van plezier maken, vakantie, relaxen, ontstressen en je werk even heerlijk achter je laten… Even helemaal niets! En die mate van rust en afstand tot je dagelijkse leventje kan voor veel mensen leiden tot reflectie en inzichten. Natuurlijk gaan mensen dan ook nadenken over hun werk, bewust of onbewust. Zo zijn er onderzoeken waaruit blijkt dat mensen na de zomer meer openstaan voor een baanswitch, dus het jachtseizoen van recruiters is straks weer geopend.. Voordat dat zover is, wil ik jullie als wervers en werkgevers ook een momentje van bezinning meegeven voor deze zomer. En dat is deze zin:

‘Verandering van baan is een life event’

 

Life events zijn gebeurtenissen in je leven die positief of negatief het gevoel van geluk en tevredenheid beïnvloeden. Dit kunnen momenten zijn die we bewust inplannen, maar ook ervaringen die je overkomen. Bedenk in ieder geval dat het momenten zijn die invloed hebben op je dagelijks leven. Een aantal voorbeelden: een huis kopen, trouwen, ziekte, een overlijden in naaste kring, een geboorte en wat dacht je van werk? Werk is één van de grootste wekelijkse activiteiten en welke impact heeft het wel niet als daar iets in veranderd..

En met die verandering in iemands leven zijn wij dagelijks bezig en die keuzes proberen we te beïnvloeden als recruiters. Maar hoe bewust zijn we ons hiervan en hoe vaak staan we daar bij stil? In ieder geval nu even bij het lezen van deze blog, dus mijn doel is al grotendeels bereikt.

Als recruiter creëer je vraagtekens bij mensen

Met al onze mooie wervingsuitingen, video’s, werkenbij-sites en social campagnes proberen we vraagtekens bij iemand te creëren. ‘Zit ik nog wel goed in mijn huidige baan of is deze baan toch ook wel interessant?’ Maar vervolgens is die stap voor iemand om te solliciteren, het thuis bespreekbaar maken en op sollicitatiegesprek te gaan veel groter dan waar wij bij stil staan. Voor ons recruiters zijn sollicitatiegesprekken en kandidaten feliciteren of afwijzen dagelijkse kost. In mijn tijd toen ik nog werkte als intercedent belde ik soms mensen met gemak op om te vertellen dat hun (tijdelijke) werk per direct ophield. Dat was voor mij een belletje, maar voor de kandidaat een life event.

Voor mij is het een belletje, voor de kandidaat een life event

De impact van die nieuwe baan

Verplaats je dus continu in de kandidaat. Want stel dat je met succes heb gesolliciteerd op een andere baan, dan begint het event pas echt. Mijn huidige baan opzeggen, die opzegtermijn doorkomen en wat dacht je van het afscheid nemen van je collega’s? Het verlaten, maar weten niet wat je ervoor terugkrijgt. En dan die eerste werkdag, de ontmoetingen, aftasten of je past bij deze bedrijfscultuur en die klik met de manager… Allemaal spannend en dan hebben we het nog helemaal niet over de inhoudelijke verwachtingen van de nieuwe baan.

Neem zulke dingen mee als je de volgende keer een vacaturetekst schrijft, een inmail stuurt, een kandidaat afwijst of iemand ontmoet op zijn of haar eerste werkdag. Jij kan namelijk dagelijks het verschil maken voor mensen die starten aan een nieuw life event. Happy summer everyone!

Relaxed aan het werk gaan na de vakantie?

Tijdens het festival Recruitment in de Zon op 27 augustus in Weelde in Rotterdam kom je helemaal tot rust tijdens de workshop yoga en meditatie van Ellen van Dieren. Of doe mee aan een van de vele andere workshops. Schrijf je nú in! 

Werknemers voelen voor het eerst de omslag op de arbeidsmarkt

Naast de toename van het aantal actieve baanzoekers zien we nog een aantal opvallende ontwikkelingen op de Nederlandse arbeidsmarkt. De groei van de sourcingsdruk (percentage mensen dat het laatste kwartaal voor een nieuwe baan benaderd is), de belangrijkste voorspeller van schaarste op de arbeidsmarkt, stagneert. Bij de zeer schaarse beroepen is deze sourcingsdruk nog steeds hoog, maar bij andere functies neemt dit af. Daarnaast zijn mensen in het afgelopen kwartaal minder intensief benaderd door recruiters en het aantal mensen dat niet benaderd is, is in Q2 gestegen.

Het actieve aanbod op de arbeidsmarkt stijgt

De arbeidsmarktactiviteit steeg van 11,1% in het eerste kwartaal van 2019 naar 11,9% in het tweede kwartaal van 2019. Dit betekent dat er 61.000 extra actieve baanzoekers zijn op de arbeidsmarkt, waardoor de concurrentie tussen kandidaten groter is. In plaats van afwachten en benaderd worden, moeten sollicitanten vaker zelf op zoek gaan naar een nieuwe baan. De luxe positie van afwachten, werkt misschien nog wel voor de zeer schaarse beroepen (engineering & IT), maar niet voor de categorie die daar net onder valt (finance, marketing, sales). Zij moeten nu zelf weer meer hun best doen om een baan te vinden.

Minder vaste contracten

Daarnaast zijn werkgevers minder geneigd om een vast contract te geven. In het tweede kwartaal van 2019 zijn er minder vaste contracten uitgegeven dan in het kwartaal daarvoor. Het aantal tijdelijke contracten is juist toegenomen. Wel zijn de vooruitzichten op een vast contract voor een flex-medewerker nog steeds gunstig.

‘De onderhandelingspositie van sollicitanten wordt langzamerhand minder goed. Voor het tweede kwartaal op rij zien we dat de afkoeling op de arbeidsmarkt doorzet. Het aantal actieve baanzoekers stijgt en het aantal tijdelijke contracten neemt toe. Ondanks dat de groei vertraagt, blijft het aantal vacatures historisch hoog en daarmee ook krapte op de arbeidsmarkt. Sollicitanten zullen nog niet in slaapzakken voor de deur liggen en werkgevers kunnen voorlopig dus nog niet achterover gaan leunen’, aldus Gijs de Haas van Dorsser, Managing Director Intelligence Group.

De indicatoren voor een omkeer van de economie en de arbeidsmarkt liggen in lijn van andere waarnemingen, zoals de aantrekkende werkloosheid, de vertraging in de groei van het aantal vacatures en het dalende aantal uitzenduren. Voor 2019 verwachten we een daling van het aantal vacatures ten opzichte van 2018. Dit in lijn met de afkoelende economie. Daarmee ligt het aantal vacatures ongeveer op het niveau van 2016/2017. In de jaren erna zal het aantal vacatures licht afnemen, maar blijft het absolute aantal vacatures (bijna 1 miljoen per jaar) historisch gezien hoog.

Omkeer Nederlandse economie

Eind vorig jaar gaven verschillende indicatoren al aan dat de economie kon omslaan, waaronder een daling van het aantal uitzenduren, een verminderd consumentenvertrouwen en een daling in het aantal verwachte nieuwe medewerkers. De groeiprognose van het CPB voor de economie in 2019 was eind vorig jaar nog positief met 2,6%, maar werd dit jaar flink naar beneden bijgesteld naar 1,7%. De prognose in ons eigen model komt nu op 1,5% voor 2019. Bij de huidige ontwikkelingen neemt de groei in 2020 bovendien verder af.

Dit zijn de laatste cijfers van de indicatoren voor de afkoeling van de economie:

– Het consumentenvertrouwen neemt af (van +23 in juli 2018 tot +2 in juli 2019).

– Het producentenvertrouwen vertoont een dalende trend (van +6,3 in juli 2018 tot +3,9 in juli 2019).

– Het aantal uitzenduren krimpt al sinds eind 2018 (-6,3% in de periode 2019-06 tegenover +1,0% in 2018-06).

– De beurskoers (AEX) kent een grillig verloopt, maar vertoont als enige van de vijf indicatoren wel een positieve trend. Met name het afgelopen half jaar is de koers gestegen.

– De vacature-indicator van het CBS vertoont al 16 maanden op rij een daling. Met name de deelindicator voor de industrie kent een spectaculaire daling.

Bekijk hier de cijfers van het tweede kwartaal van 2019.

De resultaten zijn gebaseerd op het Arbeidsmarkt GedragsOnderzoek (AGO) dat Intelligence Group al sinds 2003 elk kwartaal uitvoert. Elk kwartaal wordt een representatieve steekproef uit de beroepsbevolking gevraagd naar allerlei aspecten rondom werk en arbeidsmarkt. De cijfers van dit artikel zijn gebaseerd op de cijfers van Q2 2019.

82% van de HR-professionals gebruikt genderneutraal taalgebruik in bedrijfscommunicatie

Zo gebruikt 2 op de 3 HR professionals en recruiters in Nederland anoniem solliciteren (denk aan het niet tonen van naam en foto) als onderdeel van hun recruitmentstrategie. Genderneutraal taalgebruik wordt door 82% gehandhaafd.

3 van de 4 respondenten vindt het belangrijk dat er een juiste man-vrouwverhouding is en stemmen zij daar ook hun strategie op af. 64% heeft anoniem solliciteren vast onderdeel gemaakt van het wervingsproces, zoals het weglaten van een profielfoto (55%) en het verwijderen van de naam van de sollicitant (47%).

62% van de respondenten maakt nog steeds zelf een inschatting of een vacature interessanter is voor een man of een vrouw

Genderneutraliteit

Toch zijn er nog wat verbeterpunten mogelijk. 62% maakt namelijk nog steeds zelf een inschatting of een vacature interessanter is voor een man of vrouw. Gelukkig worden de vacatureteksten van bijna de helft van de HR professionals (47%) altijd intern nagekeken op taalgebruik wanneer het gaat om genderneutraliteit. Bovendien gebruikt 82% van de respondenten alleen genderneutrale termen in de bedrijfscommunicatie, zodat er geen onbewuste vooroordelen qua woordkeuze gebruikt worden. Bijna de helft (42%) heeft hiervoor ook een interne cursus gevolgd.

Campagne van de week: nieuwe leerkrachten in Noord mogen een maand lang gratis uit eten

Amsterdam-Noord was jarenlang een beetje een vergeten plek in de hoofdstad, maar is de laatste jaren helemaal hot, hip & happening. Steeds meer jonge gezinnen strijken er dan ook neer. Maar dat leidt ook tot problemen. Want waar alle leerkrachten te vinden voor het basisonderwijs aan al die kinderen?

‘Voor, hoofd en na, natuurlijk – we doen niet kinderachtig’

Innoord, verantwoordelijk voor het onderwijs aan ruim 4.000 kinderen in het stadsdeel, heeft daarvoor een slimme manier gevonden. Het zet de vele horeca in het gebied in om meesters en juffen te lokken. Word je aangenomen als leerkracht, dan mag jij (of degene die jou heeft voorgesteld) een maand lang één keer per week uit eten met wie je wil. In een van die hippe tenten: Hangar, The Rolling Rock Kitchen, Eye, de Tolhuistuin, De Ceuvel, Stork, café ’t Sluisje of FC Hyena. ‘Voor, hoofd en na, natuurlijk – we doen niet kinderachtig’, aldus Innoord.

‘De Werkplek Van Je Leven’

‘De Werkplek Van Je Leven’ heet de site die het mogelijk moet maken. En dat is niet voor niets, aldus de initiatiefnemers: ‘Amsterdam-Noord biedt een keur aan levendige plekken waar je in culturele, culinaire, muzikale en museale zin je hart op kunt halen. Winkeltjes, markten, theehuisjes en soeptentjes wisselen met ambitieuze expositiezalen, een Silicon Valley-start-up-mentaliteit, techy hipster projecten en kunst met een grote K. Kans van 10 tegen 1 dat je je snel thuis voelt in deze inclusieve samenleving waaraan wij als schoolbestuur ook actief deelnemen.’

Het schoolbestuur heeft ook min of meer bekende mensen in de wijk bereid gevonden de campagne te ondersteunen.

Het schoolbestuur heeft ook min of meer bekende mensen in de wijk bereid gevonden de campagne te ondersteunen. Zoals Anna Schoemakers, directeur van Greenpeace Nederland, en Noord-bewoner, die vertelt over de voordelen van het leven, werken en basisonderwijs aldaar:

Extra betaald partnerverlof

Innoord gooit overigens niet alleen gratis diners en de locatie in de strijd om de schaarse leerkracht. Zo wist de stichting ‘met een beetje schipperen en creatief budgetteren’ ook al vanaf begin 2018, vooruitlopend op landelijke ontwikkelingen, extra betaald partnerverlof in te voeren. ‘En dat hebben we dit jaar weten op te rekken. Zo krijg je bij ons inmiddels twee weken partnerverlof (vijf dagen extra!). En mocht je vanaf juli volgend jaar gebruik gaan maken van het aanvullende verlof, wordt je salaris aangevuld tot 100%.’

Maar er is nog meer. ‘Zo vergoeden we voor alle medewerkers (leerkrachten, onderwijsondersteunend personeel en directie) extra reiskosten boven de cao-regeling (de subsidie van de gemeente Amsterdam betreft alleen de leerkrachten). En dan bieden we ook nog een collectieve arbeidsongeschiktheidsverzekering, én vinden wij het heel normaal om onze leraren in opleiding gewoon netjes te betalen.’

Meer dan 400 vrijdenkers en creatieve geesten

Innoord is het bestuur van alle 16 openbare basisscholen (inclusief een school voor speciaal basisonderwijs) in Amsterdam-Noord. De stichting heeft meer dan 400 medewerkers in dienst, van wie er zo’n 15 op het stafbureau werken. De stichting is een plek voor ‘vrijdenkers, creatieve geesten en mensen met lef’, zeggen ze zelf. Maar ‘tegelijkertijd koesteren we ook de mensen die het geheel een gezonde dosis realisme willen meegeven.’

Eerder al opvallend

De stichting wist eerder dit jaar ook al behoorlijk op te vallen. Zo was er in juni een paginagrote advertentie in de Volkskrant waar de scholenkoepel ermee flirtte dat de kans groot is dat je in het stadsdeel een aantrekkelijke partner tegen het lijf kunt lopen. ‘Wij zitten in een uniek stadsdeel en dat willen we op een ludieke manier laten zien’, verklaarde bestuurssecretaris Jelle Mulder van Innoord destijds tegen het Onderwijsblad.

noord advertentie

Aan het einde van de advertentie wordt de lezer met een QR-code verwezen naar een landingspagina, waar vacatures staan voor groepsleerkrachten op diverse scholen van Innoord.

Carrièretijgers die het jagen moe zijn

In maart dit jaar baarde de scholenstichting al helemaal opzien. Toen wist het te verrassen met ‘jaloersmakende longcopy’, aldus MarketingTribune. Er kwam destijds voor de vacante directeursfunctie namelijk geen advertentie in ‘onderwijskrant’ de Volkskrant, maar juist in het Financieele Dagblad. Helemaal gericht op ‘carrièretijgers die het jagen moe zijn’, liever zingeving in hun werk zoeken (‘maar dan zonder goeroes’), en liever met de e-bike naar het werk komen dan met ‘een halfbakken Porsche die geen geluid maakt’.

In maart dit jaar wist de scholenstichting nog te verrassen met ‘jaloersmakende longcopy’.

‘Vandaag weer eens een ‘old skool’ 1/1 pagina long copy in het FD’, meldde Herbert van Hoogdalem toen. Hij was betrokken bij de verrassende vacature, waarvoor Jeroen Leinders van het relatief nieuwe bureau XoXo hoofdverantwoordelijk was. Innoord bood de FD-lezers een ‘maatschappelijk relevantere uitdaging’, aldus de makers van de advertentiecampagne. ‘Die (carrièretijgers) krijgen de kans om elke dag een heel ander soort aandeelhouder tevreden te stellen, 4.000 om precies te zijn. Vierduizend kinderen die nog een maakbare toekomst hebben. En die jij wellicht het advies kunt geven om voor hun hart te kiezen. Eerder dan jij dat zelf deed.’

Lees ook:

Inge Vuik (Intelligence Group): ‘Kleine veranderingen in de candidate experience kunnen al grote, positieve gevolgen hebben’

Wat zijn misvattingen over candidate experience?

‘Het verbeteren van de candidate experience wordt vaak in grote veranderingen gezocht, terwijl een kleine verandering al grote positieve gevolgen kan hebben. Een persoonlijk bericht in plaats van een gestandaardiseerd bericht zorgt bijvoorbeeld al voor een hele andere beleving bij de kandidaat en hoeft niet eens veel tijd te kosten.

Daarnaast is het belangrijk dat er niet één standaard sollicitatieproces is maar dat het sollicitatieproces wordt aangepast op de verwachtingen van de gewenste doelgroep; het proces kan er voor het werven van een IT-functie heel anders uit moeten zien dan voor het werven van een sales-consultant. Juist door het proces aan te passen en te personaliseren, zorg je voor een positieve beleving en kun je impact maken als recruiter en organisatie.’

Wat zijn voorbeelden van bedrijven die al goed bezig zijn met het verrassen van talent?

‘Het verrassen van talent kan op verschillende manieren plaatsvinden. Bijvoorbeeld door transparant te zijn over de lengte en stappen van het sollicitatieproces: iets waar o.a. Bol.com heel transparant in is. Fysieke verrassingen kunnen het ook goed doen, denk bijvoorbeeld aan de samples die je als sollicitant krijgt bij Rituals. Maar ook door het proces zo soepel mogelijk te laten verlopen voor de kandidaat kun je zorgen voor positieve ervaring. Waarom geven we kandidaten bijvoorbeeld niet de vrijheid om zelf het sollicitatiegesprek in te laten plannen in de agenda van de recruiters, op een voor hun geschikt moment? Helaas zien we nog steeds dat de agenda van de recruiters leidend is en dat de sollicitant zijn of haar agenda daarop moet aanpassen.

Waarom geven we kandidaten niet de vrijheid om zelf het sollicitatiegesprek in te plannen?

Het Reinier de Graaf Gasthuis (winnaar publieksprijs Werf&-award 2018) is een organisatie waar de sollicitant echt centraal staat: zo bieden ze kinderopvang aan tijdens de sollicitatiegesprekken en geven ze passende feedback aan de afgewezen kandidaten via het sollicitantenspreekuur. Van het begin tot einde verdient het sollicitatieproces aandacht: een kandidaat die nu niet volledig geschikt is voor de functie, kan later zomaar wel ineens nodig zijn.’

Je geeft hier een workshop over tijdens het festival Recruitment in de zon. Waarom moeten mensen jouw workshop?

‘In de workshop die ik geef, gaan we gezamenlijk op zoek naar grote en kleine veranderingen die kunnen worden aangebracht in het wervingsproces om de candidate experience te verbeteren. Juist omdat we de interactie met elkaar opzoeken, kun je direct leren van je vakcollega’s. Daarnaast is deze workshop vervolgens ook binnen de eigen organisatie te organiseren: breng eens met elkaar in kaart hoe het wervingsproces er op dit moment uitziet en waar jullie als organisatie en team verbeteringen kunnen aanbrengen. En misschien nog wel belangrijker: hoe kun je de verwachtingen van de kandidaten overtreffen? Elke sollicitant is een ambassadeur van de organisatie: elke ervaring, zowel positief als negatief, wordt direct met de omgeving gedeeld. Het is dan ook meer dan ooit belangrijk dat de sollicitant een goed en positief beeld heeft van de organisatie.’

Hoe kunnen data ondersteunen in de candidate experience?

‘Door processen meetbaar te maken, kun je duidelijk zien waar je in het wervingsproces met kleine aanpassingen al een grote positieve verandering kunt aanbrengen in de candidate experience. Helaas zien we nog vaak dat organisaties een enorme hoeveelheid aan eigen data verzamelen maar van deze schat aan informatie geen gebruik van maken.

Bij Intelligence Group vertalen we grote hoeveelheden data naar inzichten en praktische handvatten voor werknemers en werkgevers. Door tevens inzicht te geven in de verwachtingen van de doelgroepen aangaande sollicitatieprocessen, weet je als werkgever precies waar je aandacht aan moet geven. Verwacht een kandidaat bijvoorbeeld binnen achttien dagen en twee sollicitatierondes klaar te zijn met het sollicitatieproces (een aanbod te krijgen), dan kan een treuzelende vacaturehouder funest zijn voor de candidate journey en dus ook voor een positieve uitkomst in de strijd om talent. Echter, het managen van verwachtingen, zowel intern naar de vacaturehouder als extern naar de kandidaat, is misschien wel het meest cruciale.’

Wat is jouw tip om beter om te gaan met vacaturehouders?

‘Wat we vaak terugzien is dat vacaturehouders het liefst morgen al de vacature opgevuld zien en dat de nieuwe werknemer volledig moet passen in het profiel wat op dat moment nodig is. Juist door vacaturehouders bewust te maken van de moeilijkheid van het te werven profiel, maar ook door te focussen op vaardigheden (en kennis) die op langere termijn nodig zijn binnen de organisatie, creëer je begrip.

‘Met hulp van verkregen inzichten kunnen recruiters advies uitbrengen voor een beter passende wervingsstrategie’

We horen bij Intelligence Group met grote regelmaat dat onze onafhankelijke data wordt gebruikt om de vacaturehouder eindelijk te kunnen laten inzien dat de doelgroep bijvoorbeeld momenteel schaars is en/of dat de wervingsstrategie niet aansluit bij de doelgroep. Omdat we ook kunnen voorspellen hoe deze schaarste zich gaat ontwikkelen, creëren de inzichten ook meer bewustzijn bij de vacaturehouders. Met behulp van de verkregen inzichten in de doelgroep, kunnen de recruiters advies uitbrengen voor een beter passende wervingsstrategie óf bijvoorbeeld voor een alternatieve doelgroep die eenvoudiger te werven is (en waarbij er ook rekening wordt gehouden met de toekomst). Juist al deze onafhankelijk inzichten ondersteunen de recruiter en zorgen ervoor dat de recruiter een gelijkwaardige gesprekspartner kan worden.’

Meer weten over het inspelen op de verwachtingen van kandidaten?

Inge Vuik vertelt je hoe je dat moet doen én hun verwachtingen kunt overtreffen op 27 augustus tijdens het festival Recruitment in de Zon in Weelde in Rotterdam. Samen met nog heel veel anderen. Geïnteresseerd in de workshop die ze dan verzorgt? Schrijf je nú in! 

People Masterminds: een arbeidsovereenkomst op 1 pagina?

Met de verfrissende woorden Dare. Embrace. Amaze. kickstarten Kristel Moedt en Eveliese Luiting hun platform Peoplemasterminds.com. De dames zijn live met een podcastserie over een  vernieuwende HR aanpak en delen verhalen van inspirators die het anders durven doen. Kristel en Eveliese zijn van mening dat een sterke mens- en cultuur gerichte strategie de sleutel is voor succesvolle groei voor iedere organisatie.

Ticket of trust

Hun eerste podcast heeft als onderwerp een arbeidsovereenkomst op 1 pagina. De dames interviewen vernieuwende arbeidsrechtadvocaat Daniel Maats die deze contractvorm al in de praktijk heeft toegepast. Hij legt uit wat dit “ticket of trust” betekent en in welke cultuur het functioneert. Daniel licht toe dat dit de spagaat is tussen angst en vertrouwen en laat ons inzien dat al veel geregeld is via het bestaande arbeidsrecht. Is jouw organisatie klaar voor een fris, zelfverzekerd contract in plaats van een stoffig, lang en juridisch zwaar document?

Veel is al geregeld via het bestaande arbeidsrecht

De volgende podcast staat gepland voor medio augustus en gaat over onbeperkte vakantiedagen.

De aanval op de ‘cultural fit’ is geopend: is het wel zo’n goed selectiecriterium?

Pas je als kandidaat bij een bedrijfscultuur? Oftewel: is er wel een ‘klik’ met de kandidaat? Volgens onderzoek zou het tot wel 80 procent van de bad hires verklaren: als mensen niet passen bij de cultuur, dan zou teleurstelling vrijwel gegarandeerd zijn. En daarom, zeggen sommigen, moet je cultural fit misschien wel tot het belangrijkste selectiecriterium maken. In elk geval belangrijker dan vaardigheden alleen: ‘één rockster aannemen maakt nog geen winnend team’. Mensen die passen bij de bedrijfscultuur zouden niet alleen productiever zijn, ze zouden ook nog eens minder snel vertrekken.

‘Eén rockster aannemen maakt nog geen winnend team’.

Klinkt aannemelijk? Er blijkt ook een andere kant van de medaille. En die lijkt de laatste tijd steeds meer aandacht te krijgen. Selectie op cultural fit is in die ogen de dood in de pot: een recept voor het aannemen van klonen, voor gebrek aan diversiteit en voor onduidelijke succescriteria.

Kritiek van Kevin Wheeler

Zo schrijft recruitmentgoeroe Kevin Wheeler over het gebrek aan gedegen onderzoek over dit onderwerp. ‘Het is meestal anekdotisch, en kent nauwelijks harde data. De definities zijn vaag en inconsistent. Hoe is de cultuur gedefinieerd? Welke waarden worden getoetst bij kandidaten?’

‘Ik ben bezorgd dat recruiters een veel te simpele definitie van de bedrijfscultuur gebruiken.’

Volgens Wheeler is een begrip als bedrijfscultuur – en dus ook cultural fit – veel te complex om te gebruiken in een interview of een assessment, en is hiermee nauwelijks hard te maken welke kandidaten geschikt zijn of niet. ‘Ik ben bezorgd dat recruiters een veel te simpele definitie van de bedrijfscultuur gebruiken, om zo hun eigen vooroordelen bevestigd te krijgen. Er zijn tal van stereotypes die bepalen wat wordt gezien als een goede kandidaat. Of het nu gaat om culturele achtergrond, opleidingsniveau, of hobby’s. Als we vervolgens zeggen dat iemand niet past in de cultuur, is dat meestal een slecht verhuld codewoord voor dat iemand niet bij onze eigen bias past.’

Moeten freelancers ook bij de cultuur passen?

Iemand afwijzen die niet zou passen bij de bedrijfscultuur? Volgens Wheeler kan het leiden tot gebrek aan diversiteit aan ideeën, diversiteit die juist nodig is om innovatie en verandering tot stand te brengen. ‘We weten dat zonder mensen die de status quo durven uit te dagen weinig organisaties succesvol zijn.’

‘Zou het niet beter zijn om deze pseudo-psychologie maar te vergeten?’

En daar komen nog andere vraagstukken bij, zegt hij. Hoe belangrijk is de bedrijfscultuur bijvoorbeeld als je werkt met mensen in andere landen? Of met mensen die vooral op afstand werken? Moeten freelancers ook bij de bedrijfscultuur passen? En zou het dan niet beter zijn, zo concludeert hij, ‘om te focussen op het vinden van mensen wier motivatie, belangstelling en vaardigheden passen bij de aangeboden functie, en deze pseudo-psychologie maar te vergeten?’

Het is een bewuste vorm van bias

Woorden die in elk geval in goede aarde vallen bij Tomas Chamorro-Premuzic, nog zo’n bekende recruitmentgoeroe. Hij schreef eerder dat hiring for cultural fit misschien helemaal geen onbewuste bias is, maar zelfs een bewuste. ‘Het duidt immers op een selectiecriterium waar werkgevers trots op zijn.’

‘Het is onmogelijk om menselijke recruiters te leren om iets níet te zien.’

Volgens hem wordt de cultural fit meestal vastgesteld met de onderbuik, tijdens een ongestructureerd sollicitatiegesprek. ‘Een zeer slechte voorspeller van toekomstige prestaties’, zo weten we inmiddels. ‘In tegenstelling tot AI- of ML-algoritmes is het eenvoudigweg onmogelijk om menselijke recruiters te trainen om het geslacht, de leeftijd of de afkomst van kandidaten níet te zien. Sterker nog: hoe meer we iets onderdrukken, hoe belangrijker het in onze gedachten wordt.’

Cultural fit als self-fulfilling prophecy

Naast die subjectieve beoordeling van een cultural fit spelen er volgens hem nog twee problemen. De eerste is dat ook managers hun medewerkers meestal nogal subjectief beoordelen. En die subjectieve beoordelingen worden dan weer input voor de beoordeling of het recruitmentsysteem de goede mensen heeft weten te selecteren. Op die manier wordt cultural fit een self-fulfilling prophecy, stelt Chamorro-Premuzic.

‘Er is een reden waarom culture en cult dezelfde oorsprong hebben.’

En ook hij waarschuwt voor gebrek aan diversiteit. ‘Er is een reden waarom de woorden culture en cult dezelfde oorsprong hebben.’ Oftewel: ‘Het is altijd makkelijker om een groep te managen waar de individuele leden op elkaar lijken. Maar dit is het ultieme excuus om weg te komen met vooroordelen: dat je zelf niet in staat bent om een inclusieve cultuur te creëren en de voordelen te bereiken die het biedt om te werken met mensen die ook anders kunnen denken.’

5 redenen waarom cultuur overschat is

Volgens Chamorro-Premuzic hóéft aannemen op cultural fit niet automatisch tot dit gebrek aan (demografische én cognitieve) diversiteit te leiden. ‘Maar het is wel essentieel dat organisaties daarvoor minder vertrouwen op sollicitatiegesprekken, en meer op objectieve voorspellers van prestaties, en dat ze ook mensen met verschillende achtergronden in staat stellen om goed te presteren.’

‘Het is essentieel dat organisaties minder vertrouwen op sollicitatiegesprekken.’

Dat is ook wat iemand als Larry Lavik ziet. Hij schreef vorig jaar een veelgelezen blog met ‘5 redenen waarom het belang van de bedrijfscultuur overschat is’. Stel je voor, zei hij, je hebt twee kandidaten. ‘Kandidaat A past precies bij de visie van de oprichters. Hij is competent, extravert, houdt van een potje pingpong en een biertje of 2 op vrijdagmiddag. En dan heb je kandidaat B, die een stuk stiller is, en slechts af en toe een wijntje drinkt, maar alleen in de avonduren.’

De cultural fit is zelfs ‘destructief’

Het probleem, zegt Lavik: kandidaat B is duidelijk meer competent dan kandidaat A. Toch zal hij waarschijnlijk achter het net vissen. ‘En dat is waarom focussen op de cultural fit uiteindelijk zelfs destructief is. Het is soms werkelijk adembenemend om de “mentale gymnastiek” te zien die hiring managers en hun teams uitoefenen om zichzelf ervan te overtuigen dat de fit beter is met het mindere talent. Ze geloven werkelijk dat ze het beste besluit nemen voor de organisatie.’

‘Het is soms adembenemend om te zien hoe managers zichzelf ervan proberen te overtuigen dat ze het beste besluit nemen.’

Natuurlijk, schrijft hij. Soms kan er echt wel sprake zijn van een deal-breker. Stel dat een kandidaat niet tolerant zou zijn ten opzichte van een van de leden van je team. ‘Dan kan geen enkele hoeveelheid talent daar tegenop wegen, en zul je hem of haar moeten afwijzen. Maar dit soort fikse botsingen van persoonlijkheid zijn eerder de uitzondering dan de regel.’

De gevaren van een vriendencultuur

Lavik waarschuwt ook voor het gevaar van een ‘vrienden-cultuur’ als je te veel let op cultural fit. ‘Vrienden hebben de neiging elkaar zelden ergens voor verantwoordelijk te houden. Ze zijn doorgaans niet sterk in zelfreflectie en zelfverbetering, en zijn vaak tolerant tegenover elkaars slordigheden.’ Bovendien ligt tunnelvisie hier op de loer. ‘En dat helpt niet om de problemen aan te gaan die moeten worden opgelost.’

De focus op cultural fit leidt vaak tot een you’re all-in or you’re out-cultuur.

Volgens Lavik leidt de focus op cultural fit ook vaak tot een you’re all-in or you’re out-cultuur, dus: óf je doet mee, óf je past niet en je moet vertrekken. Terwijl het er volgens hem bij een goede cultuur juist om gaat dat mensen de vrijheid hebben om zo productief mogelijk te zijn. Zijn advies: ‘Laat cultuur organisch ontstaan. Neem goede mensen aan. Geef hen de mogelijkheid een unieke identiteit te ontwikkelen, en zelf te laten bepalen hoe ze het meest productief kunnen zijn. Bepaal niet voor hen hoe ze met elkaar moeten omgaan. Dan krijg je vanzelf een cultuur die het verschil maakt.’

Is het pleit beslecht?

Is daarmee het pleit beslecht? Zou de ‘klik’ met de kandidaat nu ineens helemaal geen rol meer mogen spelen? Zo werkt het natuurlijk ook weer niet. Maar het is wel duidelijk dat die klik zeker niet het enige selectiecriterium mag zijn, en dat soms kandidaat B misschien wel meer kans verdient. De vraag is alleen: zijn we als recruiters ook bereid om die kandidaat die kans te geven?

Reacties zeer welkom!

Lees ook

Funny Friday: hoe het opstartdeuntje van Windows jou kan helpen met recruitment

Op straat, in de bus, zittend op bankjes: iedereen draagt tegenwoordig koptelefoons of oortjes. Podcasts zijn populairder dan ooit en ook Spotify doet het goed. We hebben het veel over video in recruitment, maar vergeet vooral ook audio niet.

Audio tag

Dit kan namelijk ook een manier zijn om je employer brand uit te dragen. Denk aan het sponsoren van een podcast, een playlist aanmaken op Spotify of video’s: allemaal mogelijkheden om een zogeheten audio tag te gebruiken. Dat is een kenmerkend geluid die zo klein zijn is je hem nauwelijks opmerkt, maar toch heel kenmerkend kan zijn. Zo heb je de begintune van Netflix, de ringtone van Nokia en het opstartdeuntje van Windows 95. Het zijn krachtige manieren om herkend te worden zonder dat het voelt als adverteren.

Het is een krachtige manier om herkend te worden

Het hoeft niet ingewikkeld te zijn. Speel met verschillende instrumenten of een geluid dat te maken heeft met jouw bedrijf (zoals een machinegeluid in een fabriek) en zet de mensen in die ook de video’s maken. Heb je een goede gevonden? Laat het ons vooral weten!

Zelf een leuk idee voor Funny Friday?

Elke vrijdag eindigen we met lichte voet op Werf& met de rubriek Funny Friday. Heb jij een leuk idee? Laat het ons weten!

Dit zijn de 20 (!) denkfouten die een goede selectie in de weg zitten

Elke dag maak je duizenden rationele beslissingen. Tenminste: dat is wat je zelf denkt. Maar in feite zijn die beslissingen natuurlijk helemaal niet zo rationeel. Je brein houdt je namelijk constant een beetje voor de gek. En zeker in selectieprocessen kunnen zulke denkfouten heel vervelend zijn. Want daardoor kun je kandidaten kiezen die rationeel gezien misschien niet de beste zijn. En kandidaten afwijzen die – rationeel gezien – beter zouden passen.

20 denkfouten

Recent kwam ik een prachtige infographic tegen van 20 van zulke ‘denkfouten’, en hoe zij ons belemmeren om de juiste of goede beslissing te maken. Laat ik ze eens vertalen naar de wereld van recruitment en werving en selectie:

#1. Anchoring bias

Oftewel: het gegeven dat het eerste wat we zien ons ‘anker’ wordt, het ‘normaal’. In recruitment zien we dit effect bijvoorbeeld bij cv-selectie. Het eerste cv dat we als ‘goed genoeg’ beschouwen is dan ons anker en daarna is elk cv dat we op de ‘ja-stapel’ leggen het nieuwe anker. Daarom blijkt elke keer uit de cijfers dat sollicitanten die heel snel na de opening solliciteren het meeste kans maken. De lat ligt dan namelijk nog lager.

#2. Availability heuristic 

De availability heuristic wordt in ‘Thinking fast & slow’ van Daniel Kahneman omschreven als: ‘Wat we zien is alles dat er is’. In recruitment betekent dit dat we alleen kijken naar de mensen die gesolliciteerd hebben, en vaak oorspronkelijke eisen laten vallen. Andere mensen hebben niet gesolliciteerd, dus ze zijn er dan ook niet.

#3. Bandwagon-effect 

Het bandwagon-effect is de reden dat interviews met meer mensen tegelijk weinig tot geen extra waarde toevoegen. We praten namelijk met elkaar mee. Ook is het de reden dat bij Google, waar je als kandidaat vier individuele sollicitatiegesprekken hebt, geen aantekeningen over de kandidaten gedeeld worden voordat al die gesprekken achter de rug zijn.

#4. Blind-spot bias

De blind-spot bias is de ‘moeder aller denkfouten’: het is de blinde vlek bij jezelf, als je denkt dat je zelf geen vooroordelen hebt. Maar iedereen heeft deze. Hoe denk je bijvoorbeeld over golfers, wielrenners, voetbalfans? Of over Ajacieden? Feyenoorders? VVD’ers, PVV’ers, SP’ers, GroenLinks’ers? Je gevoelens jegens een groep beïnvloeden je besluit op het moment dat je een cv leest.

#5. Choice support bias

Choice support bias is een heel lastige om op te lossen. Onbewust maken we namelijk bijna altijd heel snel een besluit en doen we vervolgens onbewust ons best om voor onszelf te verantwoorden dat dat besluit het juiste is. Weinig is zo moeilijk als van mening veranderen. Onbewust hebben we op basis van een cv bijna altijd een voorkeur voor iemand en zorgen we daarna ervoor dat die persoon ook het beste uit het sollicitatiegesprek komt.

#6. Clutter illusion

Clutter illusion betekent dat we vaak patronen denken te zien, terwijl die er gewoon niet zijn. We geven kwaliteiten aan zaken die er niet zijn. Dat kan variëren van ‘hondeneigenaren zijn betere postbodes’ tot ‘ervaring bij Unilever, dus moet wel goed zijn’. Alsof Unilever nog nooit een fout heeft gemaakt bij het aannemen van iemand…

#7. Confirmation bias

Confirmation bias is een van de denkfouten die dicht tegen de choice support bias aan zit. Dit is de term die erop duidt dat we – zelfs als we duidelijke signalen krijgen dat we een verkeerd besluit nemen – in een gesprek de neiging hebben deze te negeren. We horen, en lezen, het liefst de dingen die ons bevestigen in onze initiële mening.

#8. Conservatism bias

Eigenlijk is conservatism bias de reden dat ik dit blog schrijf. Al decennialang weten we bijvoorbeeld dat een ongestructureerd sollicitatiegesprek geen voorspellende waarde heeft en dat ook cv’s eigenlijk niets zeggen over hoe succesvol iemand in een baan zal zijn. Toch negeren we alle tools die ons mogelijk kunnen helpen, aangezien ‘het altijd heeft gewerkt’, waarbij we de 31% van de aannames van wie we spijt hebben maar even negeren. Want onze confirmation bias laat ons alleen kijken naar de 69% successen.

#9. Information bias

Deze vorm van bias zorgt ervoor dat we bijvoorbeeld de sociale media van kandidaten bekijken, terwijl je daar totaal geen objectieve informatie uit kan halen en we daar alleen maar meer onze vooroordelen mee kunnen voeden.

#10. Het struisvogel-effect

Het struisvogel-effect zorgt ervoor dat we wegkijken van de 31% mis-hires die we door ons conservatisme veroorzaken.

#11. Outcome bias

Outcome bias zorgt ervoor dat we nog steeds ongestructureerde sollicitatiegesprekken voeren, omdat we daar nu eenmaal ook Jan mee hebben aangenomen, en Jan functioneert toch geweldig. Oftewel: we laten ons leiden door een toevallige uitkomst, en schrijven dat – ten onrechte – toe aan het kwaliteit van het proces.

#12. Overconfidence

Overconfidence is een bias die we ook gewoon ‘recruiter’ kunnen noemen. Zo heeft Google onderzocht en gepubliceerd dat er binnen het hele bedrijf maar één persoon is die na een sollicitatiegesprek meer dan 50% kans had om een talent te identificeren. De rest scoorde allemaal minder. Toch geloven de meeste recruiters nog steeds dat ze zelf wél over zulke buitengewone selectievaardigheden hebben. Ook al is de kans om uit 2 mensen een talent te vinden groter door een muntje op te gooien dan door met beiden een sollicitatiegesprek te voeren. Persoonlijk vind ik het altijd best arrogant om te zeggen dat je slimmer bent dan alle medewerkers van Google wereldwijd…

#13. Placebo-effect

Voor het Placebo-effect heb ik eigenlijk geen goed voorbeeld in de wereld van recruitment gevonden.

#14. Pro innovation bias

Deze vorm van bias betekent dat we elke keer denken dat nieuwe tools onze problemen wel zullen oplossen. Dan denken we bijvoorbeeld dat een nieuw ATS er vast wel voor gaat zorgen dat we beter gaan werken, zonder dat we verder het proces aanpassen. Nog zo’n denkfout is als we denken dat een beetje tech support onze seksistische afdelingsmanager vast wel zal helpen om minder seksistisch te zijn.

#15. Recency-effect

Het Recency-effect zorgt dat we vooral kijken naar de laatste data, en die zwaarder laten meewegen dan eerder vergaarde gegevens. Bij bronnen van sollicitanten kijken we bijvoorbeeld nog te veel naar ‘last click’ en te weinig naar ‘total path’. Ook kijken we erg veel naar ‘Wat werkte dit jaar?’ Terwijl het antwoord op die vraag natuurlijk sterk beïnvloed kan zijn door de vraag: ‘Waar hebben we dit jaar in geïnvesteerd?’

#16. Salience

Salience is een min of meer vergelijkbare denkfout, en zorgt ervoor dat we kijken naar de meest herkenbare zaken. Denk aan ideeën als: ‘Grote bedrijven zijn goed’ of: ‘Hij of zij komt van die universiteit, en moet dus wel een goede kandidaat zijn’. Met andere woorden: we vervangen karakter en prestaties met scholen en werkgevers, want dat is makkelijker herkenbaar.

#17. Selectieve perceptie

Selectieve perceptie zorgt ervoor dat we de wereld zien vanuit ons eigen wereldbeeld, en dat we ook dingen níet zien die niet passen bij dat wereldbeeld. Dit zorgt bijvoorbeeld ervoor dat we talenten van mensen die lid waren van dezelfde studentenvereniging als wijzelf hoger waarderen. Dat zijn immers de talenten die we zelf ook hebben en waarderen.

#18. Stereotyperingen

Stereotyperingen vormen waarschijnlijk een van de belangrijkste problemen van recruitment. Stereotypes zorgen ervoor dat moslims met hetzelfde cv maar 1/3 keer zo vaak worden uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek als mensen met een Nederlands klinkende achternaam. Zulke stereotypes zorgen er ook voor dat vrouwen met gemiddeld een 9 minder vaak worden uitgenodigd dan vrouwen met een gemiddelde 8. Moslims zijn volgens het stereotype namelijk gewoon allemaal crimineel en slimme vrouwen bitches.

#19. Survivorship

Survivorship is de denkfout waarbij we focussen op degenen waar we van gehoord hebben. We horen alleen van de successen van bepaalde oud-medewerkers, zelden tot nooit van degenen die het niet gehaald hebben. Vandaar ook dat we vaak zoveel waarde hechten aan werkervaring bij bepaalde organisaties.

#20. Zero risk bias

En zo komen we bij de laatste van deze 20 denkfouten: de zero risk bias. Dit betekent dat we altijd voor de zekerheid gaan, zelfs als we (zeggen te) zoeken naar ‘een verandering’. Het is een belangrijke verklaring voor het feit dat overheden bijna altijd mensen aannemen met ervaring bij de overheid; ze denken daarmee risico uit te sluiten.

Denkfouten komen zelden alleen

De hierboven genoemde denkfouten, biases of vooroordelen interacteren ook met elkaar. Denk aan de combinatie tussen de zero risk bias en de availibility heuristic. In meerdere studies blijkt dat als een aantal cv’s wordt geselecteerd waarbij de meerderheid van de respondenten wit en man is, vrouwen en minderheden nauwelijks kans maakten. Is er een meer gelijke verdeling onder de respondenten, dan neemt die kans echter significant toe. De zero risk bias zegt ons in het eerste geval namelijk dat er meer gekwalificeerde witte mannen zijn, dus dat dat dan ook wel de veilige keuze zal zijn. De availability heuristic zegt ons vervolgens: deze cv’s zijn alles dat beschikbaar is. Dus laten we het daarmee doen. Denkfout op denkfout, kortom.

20 denkfouten

bas van de haterdOver de auteur van dit blog

Bas van de Haterd is onder meer initiatiefnemer van Digitaal-Werven, een jaarlijks onderzoek naar welke organisatie kandidaten de beste sollicitatie-ervaring biedt, en samen met Werf& organisator van TA Live.

Lees ook:

En meer over denkfouten: