Vergeet IQ. Dé factor die succes van nieuwe medewerkers voorspelt heet tegenwoordig: grit. En het is nog makkelijk te testen ook. Maar is het wel echt zo bepalend?
Het is vooral in Amerika een buzzword: grit. In het Nederlands is het maar lastig te vertalen. Sommigen houden het op: vastberadenheid. Anderen zeggen: lef. Of iets als: een combinatie van passie en volhardendheid. Het gaat erom dat een kandidaat iets wil en de bereidheid heeft om alles opzij te zetten om dat langetermijndoel ook te halen. Een soort permanente flow, als het ware.
Duckworth
Het begrip is groot geworden dankzij het werk van Angela Lee Duckworth. Deze psychologe schreef er het boek Grit, The Power of Passion and Perseverance over, dat in mei dit jaar verscheen. Het boek gaat onder meer over haar eigen ervaringen, als dochter van een wetenschapper die zelf slechts een gebrekkige intelligentie zou hebben, maar door doorzettingsvermogen en passie toch een heel eind is gekomen.
10 vragen is al genoeg
In het boek laat ze lezers onder meer kennismaken met kadetten in het leger, leraren op moeilijke scholen en jonge finalisten in een spellingtest. Ze zegt er ook te vertellen hoe je grit kunt aanleren, en hoe je het kunt testen bij kandidaten. Dat kan opvallend makkelijk; een testje met 10 vragen is al genoeg, zegt ze. Handig, want selecteurs kunnen zo eenvoudig de beste kandidaten eruit halen.
Contraproductief
Of is het toch niet zo makkelijk? Critici van het concept waren er al vroeg bij, en stelden onder meer dat het gaat om ‘oude wijn in nieuwe zakken’ en zelfs een nogal ‘protestants’ uitgangspunt: als je maar hard genoeg werkt, zou je altijd je doel bereiken. Terwijl er in de geschiedenis ook genoeg voorbeelden zijn van waar dat niet opgaat… En waar volhardendheid zelfs contraproductief is…
Big Five
Wetenschappelijk onderzoek zou het concept bovendien nauwelijks ondersteunen. En het begrip zou bijvoorbeeld ook wel erg lijken op ‘omgevingsbewustzijn’ uit de bekende Big Five-theorie.
Contraproductief
Het grappige is: als het gaat om kritiek, dan staat Duckworth misschien zelf wel vooraan. Zo was ze in 2013 al niet blij met de titel van haar inmiddels ruim 8 miljoen keer bekeken TED-talk (The Key to Success: Grit). En ook nu geeft ze veel van haar critici gelijk. Tenminste, daar waar het gaat om de focus op volhardendheid, perseverance. Want dat is inderdaad maar ‘het halve verhaal’, zegt ze. ‘Want minstens zo belangrijk is passie. Het gaat er niet alleen om dat je iets met richting doet. Het gaat erom dat je ook echt iets geeft om die richting.’
‘Perseverance is inderdaad maar ‘het halve verhaal’. Minstens zo belangrijk is: passie’
Passion verklaard
Dat mensen gemiddeld zelfs béter scoren op perseverance dan op passion, kan ze zelfs ook wel verklaren. ‘Mijn theorie is dat mensen wel kunnen leren om hard en vasthoudend te zijn, maar dat het veel moeilijker is om iets te vinden waarvan je zegt: dit is zo interessant dat ik hier me de komende jaren aan zal willen committeren.’
‘het is moeilijk is om iets te vinden waarvan je zegt: hier wil ik me de komende jaren aan committeren.’
Het is de combinatie
Vandaar dat ze het ook onzin vindt om het begrip ‘grit’ in te zetten om kinderen te laten jagen op hogere schoolresultaten. ‘Want zeg nou eerlijk: welk kind van 16 is nu echt passionate als het gaat om school?’ En dat terwijl het juist die combinatie van de 2 eigenschappen is die succes voorspelt, zegt ze. Nu alleen nog even je kandidaten daar op uitzoeken dus…
Enthousiasme
Dat mag ze zelf overigens ook gaan doen. Haar ‘Character Lab’, aan de University of Pennsylvania, recruit momenteel een stuk of 20 leraren, die samen met wetenschappers gaan kijken hoe het begrip zinvol naar opleidingen is te vertalen. ‘Ik wil het enthousiasme over het begrip niet de kop indrukken’, zegt ze daarover. ‘Maar tegelijk wil ik ook oppassen dat we onszelf niet voorbij lopen…’
Lees ook:
