Over een ‘beetje een goedkope actie’ (die ik bij de Werf& Awards graag meer had gezien)

Gepost op 2019/05/17 te 00:00.

Blogger Robert Buning was donderdag 16 mei aanwezig bij de pitches van de Werf& Awards. Daar viel de ‘beetje goedkope actie’ van M2Media hem bijzonder op. Maar waar blijven de andere acties van kleinere bedrijven (met minder grote budgetten)?

Om maar direct met de boodschap in huis te vallen; mijn complimenten voor M2Media. Matthijs Roumen, de vrolijke creatieve director van dit bedrijf, wist als enige van alle 10 pitches tijdens Werf& Live de zaal aan het lachen te krijgen. Hij hield zijn speech luchtig, en de selfie aan het eind was ook grappig omdat de hele zaal lekker meedeed (handjes in de lucht en zo). En daar zat ik na een behoorlijk lange stroom en zware kluif aan presentaties op te wachten. Ik heb er weer wat zitvlees bij, zal ik maar zeggen…

Bijna de enige met een klein budget

Jammer dat ze met hun creatieve inslag uiteindelijk geen Werf& Award hebben gewonnen. De manier waarop ze bij een ander evenement de wifi-code wisten te ‘kapen‘ om zo een vacature bekend te maken, had er wat mij betreft best eentje verdiend. ‘Een beetje een goedkope actie’, had een concurrent van M2Media het genoemd. En dat klopte, vertelde Roumen trots. Voor 800 euro was hij helemaal klaar.

Het leek – tot mijn grote verbazing – ook (bijna) de enige organisatie tussen de nominaties te zijn met een klein budget. En toch is budget vaak een heikel punt voor managers en directeuren die dit soort campagnes moeten betalen. Wat kost het en wat levert het mij op? Ik zit vaak bij ‘Jantje MKB’ aan tafel. En die heeft echt geen megabudgetten voor arbeidsmarktcommunicatie. Het is in zulke gevallen míjn uitdaging om met niet al te veel geld toch de goede dingen te bereiken.

Veel over data

Daarnaast ging het op Werf& Live ook veel over data. Heel veel data. Natuurlijk, dit is ook belangrijk. Maar onderschatten we dan niet de kracht van content? Daar hoor ik vrijwel nooit over op dit soort events. Zal wel niet zo hip zijn, misschien…

‘Onderschatten we de kracht van content niet? Daar hoor ik vrijwel nooit over op dit soort events’

Behalve die van M2Media vond ik de meest interessante presentaties die van DITIS HR (die later ook een Award wonnen) en die van Dianne Schaafsma van Ampelmann Operations (foto onder). Zo hielp DITIS mensen die al lang geen werk konden vinden aan werk. En Ampelmann Operations weet – zonder al te veel pushen – studenten van de TU Delft slim tot ambassadeur van hun organisatie te maken. In beide cases ging het ook over relatief kleine budgetten. En daarin vond ik persoonlijk de impactfactor het grootst.

Natuurlijk, de grote cases zijn ook indrukwekkend. Je zult maar 650 technici moeten werven als Rijkswaterstaat. Of je zult maar honderden financials moeten werven als ABN Amro. Superknap als dat lukt. Dat vergt structuur, een goede organisatie en tja, ook: een flink budget. Mooi dus, maar persoonlijk zocht ik dus liever mijn inspiratie bij de kleine cases met impact. Kunnen we die hopelijk volgend jaar nog meer verwachten?

Over de auteur

Robert Buning is een interim corporate recruiter, een recruitmentmarketeer én een verkoper, naar zijn idee dé perfecte mix voor een online-recruitmentspecialist. Bedrijven helpen om met inbound recruitment zelf personeel te werven, daar wordt hij gelukkig van. Zijn blogs gaan over alledaagse recruitmentzaken.

Lees hier meer van Robert Buning

ICT’ers werven vereist een aanpak die past bij de omvang van het probleem

Gepost op 2019/05/16 te 00:00.

Geschreven door Jeroen Moerenhout

Morrende hiring managers omdat ICT vacatures veel te lang openstaan. Herkenbaar? Vast wel. Wat te doen in een arbeidsmarkt waar ICT’ers dé prooidieren zijn geworden voor werkgevers? Jeroen Moerenhout heeft wel een idee.

ICT is hét vakgebied van de toekomst, daar is iedereen het wel over eens. Het aanbod aan ICT’ers is afgelopen 15 jaar al met 43% toegenomen, volgens CBS cijfers. Ter vergelijking: de totale beroepsbevolking is met ongeveer 15% toegenomen in diezelfde periode. Mooie cijfers, echter kunnen ze de vraag niet bijhouden. Geen enkele beroepsrichting kent zoveel krapte kent als de ICT. In 2018 stonden er 58.000 vacatures open, 5000 meer dan het jaar ervoor. Het groeiende aanbod kan daar niet tegenop. De vraag demarreert, het aanbod probeert met een rood zwetend hoofd aan te klampen.

Geen enkele beroepsrichting kent zoveel krapte als de ICT

To adapt or not to adapt, that’s the question

Het grootste probleem naast de krapte op de arbeidsmarkt is volgens bedrijven de groeiende skillmismatch tussen vraag en aanbod. De bouw en ICT zijn de kennisgebieden waarin die gap het grootst is. Werken gaat tegenwoordig niet meer alleen over uitvoeren, maar vooral over continue aanpassen, verbeteren en versnellen om de technologische ontwikkelingen en toenemende verwachtingen van klanten bij te kunnen blijven benen. Zelfsturend, agile en multi-disciplinair samenwerken wordt de nieuwe de standaard, waarin diversiteit in persoonlijkheid en skills de drivers gaan zijn voor werving.

De kandidaat centraal

Je zou zeggen dat we het post and pray tijdperk wel zijn ontstegen. Toch kennen veel bedrijven nog steeds geen andere aanpak dan vacatures delen op LinkedIn. Inbound Marketing? ICT werkgeverschap en -imago onder de loep nemen? Veel bedrijven durven of kunnen het niet aan. Het gevolg is dat mooie marketingteksten en -stunts als sollicitatiegesprekken in een luchtballon ICT’ers nog steeds om de oren vliegen.

Recruitment is de afgelopen jaren getransformeerd van push naar pull

Recruitment is de afgelopen jaren volledig getransformeerd van push (post & pray) naar pull (marketing). Waar veel bedrijven zich echter wel al jaren omringen met de term customer centricity, blijkt de candidate centricity nog ver van hun bed te zijn. En dan ligt passieve werving op de loer, met navelstaren tot gevolg.

Een aanpak die past bij de omvang van het probleem

Een aanpak op afdelingsniveau en in sommige gevallen zelfs op organisatieniveau gaat niet meer afdoende zijn om ICT’ers te werven. Maar wat dan wel?

#1. Basis op orde: een concurrerend werkgeversmerk

Zorg dat je een werkgeversimago hebt dat op z’n minst kan concurreren in de huidige arbeidsmarkt. Doe niet zomaar wat. Ken je doelgroep en weet wat ze wensen. Zo blijkt uit onderzoek dat ICT’ers in het algemeen flexibiliteit in werktijden en werkplek erg belangrijk vinden, net als de inhoud, uitdaging en zelfstandigheid van de job. Bedenk welke beloftes je hier tegenover kan zetten en maak ze concreet. Het is de basis om in ieder geval het strijdperk te kunnen betreden.

#2. Een deltaplan op organisatieniveau

Een vacature- of arbeidsmarktcommunicatieplan op Powerpoint-niveau met louter kwantitatieve KPI’s, is niet meer afdoende. Ontwikkel een strategisch ICT personeelsplan dat urgentie uitstraalt op organisatieniveau. Een digi-deltaplan. Kwalitatief uitgewerkt, waarbij naast functies ook competenties, ontwikkeling, mobiliteit en organisatie-overstijgende samenwerkingen en initiatieven aan de orde komen.

School samen met overheden, onderwijs en het bedrijfsleven

#3. Samen is niet alleen

School samen met overheden, onderwijs en het bedrijfsleven. Zo is Brainport in 2016 een mooi experiment begonnen. Hoog opgeleide werkloze ICT-ers 50+-ers zijn gekoppeld aan werk of opdrachten in de ICT. Hiervoor is een samenwerking gestart met diverse partijen als gemeente Eindhoven, UWV, Computrain en detacheerder Centric. In januari 2018 zijn 40 deelnemers gestart op een leer-werk-plek. De verwachting is dat zij, na het afronden van hun leer-werk-traject, binnen een jaar bij een bedrijf in dienst zullen zijn.

#4. Anders wordt het nieuwe gewoon

Berg je zaklantaarn en roeptoeter maar op. Het wordt tijd om na te denken over out of the box alternatieven. Matchen op digitale competenties in plaats van functies? Digitale (om)scholing? Samenwerking met onderwijs of bedrijven met een gelijke behoefte? Het delen van werknemers? Het splitsen en/of craften van jobs en rollen? MBO starters op HBO functies. ICT’ers uit het buitenland halen? Ver van je bed denk je wellicht. Nou, check je pijplijn met ICT’ers en think again.

Een aanpak die past bij de omvang van het probleem

Louter een focus op jobmarketing niet meer werkt, evenals als het inschakelen van gretige recruitmentbureaus die pretenderen het kip met de gouden ei voor je te vangen. In de meeste gevallen vang jij namelijk bot. Zorg dat je het heft in handen neemt. Niet als Recruiter, maar als werkgever. Strategisch en creatief in plaats van operationeel, adhoc en op basis van onderbuikgevoel. We zijn het moment allang voorbij dat de gemakkelijke oplossing nog voor handen is.

Over de auteur

Dit blog is geschreven door Jeroen Moerenhout, zelfstandig Consultant Arbeidsmarktstrategie bij Leefvermaak, gespecialiseerd in conceptontwikkeling voor recruitment en talentmanagement. Jeroen schrijft en blogt regelmatig over de toekomst van werk.

Lees meer van Jeroen:

Algoritme van de maand: hoe erg is Amazons software die automatisch mensen ontslaat?

Gepost op 2019/05/16 te 00:00.

Geschreven door Bas van de Haterd

Amazon ontslaat mensen via een algoritme, zo kwam vorige maand in het nieuws. Maar hoe erg of eng is dat eigenlijk, vraagt Bas van de Haterd zich af.

Ze waren niet mals, de reacties op het nieuws dat Amazon werkt met een algoritme dat de productiviteit van de werknemers in de distributiecentra meet en hen op basis van de data volledig automatisch waarschuwingen geeft en zelfs ontslag aanzegt. Het klinkt als ‘1984‘, zo viel te horen. Oftewel: Big Brother, alles gemonitord, alles geautomatiseerd, alles gecontroleerd. En dat is eng. Menig journalist ging hier dan ook op los. Asociaal. Wat een walgelijk bedrijf is dit toch! Hoe kun je dit nu accepteren?

Data versus anekdotes

Maar is het echt zo erg? Laten we eens wat dieper naar deze casus kijken. Zo zei een geïnterviewde medewerker: ‘Je durft niet eens meer naar de wc te gaan omdat je bang bent je targets niet te halen’. De reactie was onder andere dus dat Amazon wc-tijd zou meten, iets dat overigens ook niet ongewoon is in Nederlandse callcenters. Maar aangezien daar een manager het besluit neemt op basis van de data, in plaats van een algoritme, hoor je daar niemand over.

‘Je durft nu niet eens meer naar de wc te gaan omdat je bang bent je targets niet te halen’

Het probleem is alleen: als je het artikel van The Verge goed leest, klopt het niet. Nu heb ik geen inside informatie in het algoritme dat Amazon gebruikt, maar alle artikelen die ik erover gelezen heb wijzen erop dat het bedrijf vooral één belangrijk criterium meet: het aantal dozen dat je daadwerkelijk inpakt en verscheept. Precies je taak zeg maar. Hoe je dat doet, hoeveel (plas)pauzes je neemt, maakt minder uit. Het ligt er dus vooral aan hoe goed je werkt.

Te hoge eisen? Nou, dat valt wel mee…

Veel Amazon-medewerkers spreken ook over te hoge werkdruk. Laten we wederom naar de data kijken. Dan blijkt dat de afgelopen jaren 10% van de mensen door het algoritme is ontslagen vanwege een te lage productiviteit. In andere woorden: 90% van de medewerkers haalt de productiviteitseisen dus wél. Met alle respect, misschien liggen de eisen hoog, maar als 90% geen probleem heeft om eraan te voldoen kun je dat niet met goed fatsoen ‘te hoge eisen’ noemen.

En transparantie is juist fijn

Nu is mij ook niet precies bekend hoe transparant Amazon over de gestelde eisen naar zijn medewerkers is. Maar van alles wat ik hoor is juist dat het bedrijf heel transparant is over waarop je beoordeeld wordt. En is dat niet precies wat we als medewerkers altijd vragen? Of juist waar veel mensen vaak over klagen? Dat ze beoordeeld worden op dingen waarvan niemand ze verteld had dat het tot hun takenpakket behoorde? Dan is het toch fijn dat Amazon daar zo transparant over is?

‘Is wat Amazon volledig geautomatiseerd doet niet juist dé trend in HR: continue feedback?’

Ook geeft het bedrijf tussendoor inzicht in je prestaties. Sommige mensen vinden dat een ‘zweep’ om je nog harder te laten werken, maar is dat niet precies waarover we in HR ook vaak klagen? Dat medewerkers te weinig tussentijdse feedback krijgen? Is de trend in HR niet juist het afschaffen van het jaarlijkse beoordelingsgesprek en dat vervangen door continue feedback? Precies datgene dat Amazon nu volledig geautomatiseerd voor de werkvloer doet?

Eindelijk: een objectieve beoordeling

Een ander groot voordeel van een algoritme dat je productiviteit meet, is dat het objectief is. En in dit geval is de productiviteit heel goed meetbaar, want het gaat alleen om te versturen pakketjes. Er spelen dan geen vooroordelen mee, zoals de bias: ‘Dikke mensen zijn traag’. Ik herinner me de Tegenlicht-documentaire over ‘het algoritme de baas‘ nog waarin een Deliveroo-koerier zei dat ze het wel fijn vond, een algoritme als baas. Die zou je tenminste niet ontslaan omdat je niet op zijn avances inging…

Oké, het is onmenselijk. Nou en?

Veel kritiek op het algoritme kwam erop neer dat het onmenselijk is. Een mens kan immers rekening houden met je persoonlijke omstandigheden, een machine niet. Een interessant uitgangspunt. Maar wat ik me dan afvraag: doen we dat ook? Hebben we niet genoeg voorbeelden gezien waar juist het omgekeerde gebeurt? Momenteel staat er in Frankrijk zelfs een oud-CEO en HR-directeur van France Telecom voor de rechter vanwege de zelfmoordgolf die hun management veroorzaakte bij het bedrijf.

Gezien de vele mensen met een burnout vraag ik me af of blijven vasthouden aan een baan wel zo gezond is

Gezien het aantal mensen dat met een burnout thuiszit vraag ik me ook af of onze mentaliteit van blijven vasthouden aan een baan wel zo gezond is. Is ontslag onmenselijk? Of is het misschien wel onmenselijker rekening te houden met die persoonlijke omstandigheden en mensen te laten aanmodderen terwijl ze niet aan hun targets voldoen, die je als manager vervolgens ook niet aanpast omdat er mensen zijn die de targets wél kunnen halen?

Hoe (a)sociaal is dit eigenlijk?

De vraag wat sociaal en juist asociaal is kent volgens mij nog een andere dimensie. Iemand níet ontslaan betekent namelijk ook dat je de baan onthoudt aan iemand die mogelijk wél aan de gestelde doelen kan voldoen. Als iemand ontslaan die níet voldoet asociaal is, hoe sociaal is het dan om iemand die wél voldoet niet aan te nemen? Gelukkig heeft Amazon zijn werving goed op orde. Overigens ook grotendeels deel dankzij testen en algoritmes, als je beseft dat slechts 10% niet voldoet aan de hoge eisen.

Conclusie: zo erg hoeft Amazon dus niet te zijn

Kortom: is het asociaal om de arbeidsproductiviteit volledig te laten beoordelen door een algoritme? Niet per definitie. Je kunt transparant vooraf communiceren wat de eisen zijn en tussentijds perfect communiceren hoe een werknemer daaraan voldoet. De belangrijkste ‘mits’ is volgens mij de vraag of je productiviteit goed kunt definiëren, iets dat doorgaans extreem lastig is. Vaak is het gewenste resultaat te lastig om direct te meten. Dan wordt er gekozen om tussenstappen te meten, maar daarbij kan een middel dus tot doel verheven worden en dat is nooit goed. Maar als het gaat om pakketjes versturen, zie ik dat probleem dus nog niet zo snel opdoemen…

Over de auteur van dit blog

Bas van de Haterd is onder meer initiatiefnemer van Digitaal-Werven, een jaarlijks onderzoek naar welke organisatie aan kandidaten de beste digitale sollicitatie-ervaring biedt, en samen met Werf& organisator van TA Live.

Hoor Bas spreken

Op 18 juni spreekt hij over het onderwerp AI in recruitment op het (gratis) OmkeerEvent. Ook geeft hij hierover op 6 juni een talk tijdens Demo-Day.

Lees hier meer van Bas.

Credit tweede foto

Laten we lekker nieuwsgierig blijven

Gepost op 2019/05/15 te 00:00.

Geschreven door Werf& gastredacteur

Ruth Tolhuijs zagen we al eerder voorbij komen bij de Jonge Recruiterspodcast. Vandaag vertelt ze waarom het zo belangrijk is om als recruiter nieuwsgierig te blijven.

Anouk komt bij mij voor een intake. Na 8 jaar in het buitenland gewoond te hebben is ze een half jaar geleden weer geland in Amsterdam. Ze heeft net een eigen huis gevonden. Ik vraag Anouk wat haar naar het buitenland heeft gebracht. Ze vertelt me dat ze al tijdens haar studie besloot dat ze een master wilde doen in Engeland. Eenmaal daar én afgestudeerd lukte het haar om daar haar eerste baan te vinden. In ons gesprek kom ik erachter dat Anouk heus niet haar hele levenspad uitgestippeld heeft, maar dat ze steengoed is in “gewoon doen”. Ze ziet een kans, neemt de sprong en heeft succes. Uiteindelijk heeft dat haar naar New York geleid waar ze voor de grootste merken werkte.

Uiteindelijk werkte Anouk in New York voor de grootste merken

Een goed gesprek

Wat een verhaal hè? We hebben het over cultuurverschillen en over het snelle leven in een stad als New York. Over dat dit een “In Between” stad is, dat mensen daar niet komen om te settelen, maar er even wonen en dan weer weggaan. Dit is dan ook de reden is dat zij weer naar Nederland wilde. Anouk vertelt over hoe het was om weer in Nederland te komen na zo’n tijd. Dat al haar Nederlandse vriendinnen inmiddels kinderen krijgen en dat het best even lastig was een huis te vinden. We vergeten het bijna: Anouk is sollicitant en ik ben recruiter. Aan het eind van het gesprek hebben we het kort over de harde skills uit de vacature.

Meer dan een sollicitant

Ik ben in dit gesprek zoveel over Anouk te weten gekomen. Puur door nieuwsgierig te zijn en oprechte interesse te tonen in haar verhaal. Zo weet ik nu dat Anouk buiten haar kaders durft te denken, dat ze risico’s neemt en toch heel goed weet wat ze doet. Dat ze goed weet bij wie ze moet zijn om datgene te krijgen wat ze wil. Ik ben in gesprek geweest met Anouk als persoon. Dat gaat veel verder als Anouk de sollicitant.

Ik wil weten wie de persoon is achter het cv en de werkervaring

Als recruiter wil ik gesprekken hebben met ménsen. Ik wil weten wie de persoon is achter het cv en de werkervaring. Ik wil in de korte tijd die we hebben het verhaal horen en praten over hoe iemand zijn/haar leven voor zich ziet. Waar iemand méér van wil doen. Ik wil op een ongeforceerde manier ontdekken welke kwaliteiten de persoon met wie ik in gesprek ben heeft. Op basis van de keuzes die iemand eerder heeft gemaakt, kan ik heel goed bepalen of iemand gaat passen bij de klant die ik in mijn achterhoofd heb.

Nieuwsgierigheid is key

Ik vind dat je toegevoegde waarde als recruiter in nieuwsgierigheid ligt. Om er echt achter te willen komen wat iemand drijft en wat iemand wil. Als de volgende stap van die persoon in het verlengde daarvan ligt, ben je vrijwel verzekerd van een duurzame match. Recruitment gaat over de juiste mensen op de juiste plek. Dat is waar ik in geloof en waarom ik heb gekozen voor WeKnowPeople als werkgever. Ik geloof dat die nieuwsgierigheid een cruciale eigenschap is die niet door een algoritme overgenomen kan worden.

Laten we met elkaar vooral lekker nieuwsgierig blijven!

Over de auteur

Ruth Tolhuijs werkt bij WeKnowPeople als Recruitment Consultant Online Marketing (een hele mond vol), coacht mensen in solliciteren en haar favoriete quote is: Everybody is a genius. But if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life believing that it is stupid.~ Albert Einstein

Unieke recruitersvacature: je bepaalt zelf of je op gesprek komt…

Gepost op 2019/05/15 te 00:00.

Geschreven door Bas van de Haterd

Bij de vacature voor een ‘adviseur arbeidsmarkt en recruitment’ heeft de Raad van de Kinderbescherming iets nieuws verzonnen: je kunt er zelf bepalen of je op gesprek wil komen…

De Raad voor de Kinderbescherming (RvdK) zoekt een adviseur arbeidsmarkt en recruitment die gaat bouwen aan ‘een stevig extern netwerk voor recruitment’, aldus de vacature. En dat in schaal 11, met uitzicht op een vaste aanstelling.

Je kunt zelf bepalen of je geschikt bent en je mag jezelf uitnodigen voor een pitch van 30 minuten

Tot zover dus eigenlijk weinig bijzonders. Maar wat de vacature wel vermeldenswaard maakt is de unieke wervingsactie die eraan gekoppeld is: je kunt namelijk zelf bepalen of je geschikt bent en je mag jezelf uitnodigen voor een gesprek – een pitch – van 30 minuten.

Gewoon solliciteren mag ook…

Deze unieke procedure is een gevolg van het feit dat de Raad voor de Kinderbescherming ook hun eigen recruitmentpraktijk wil innoveren. Dus is ervoor gekozen daar meteen mee te beginnen en te kijken wie zich daartoe aangetrokken voelt. Als je niet op de specifiek aangewezen dag(en) kunt waarop de pitches worden georganiseerd kun je trouwens ook nog altijd ‘gewoon’ met je cv en brief solliciteren.

Slechts 2 dagen nadat de vacature (op een zaterdag) live is gegaan, zijn alle spots al vergeven

Er zijn wel functie-eisen vastgesteld, maar die zijn bewust niet heel specifiek gemaakt. De Raad wil namelijk openstaan voor iedereen die denkt voor deze functie geschikt te zijn. Zin in een pitch? Nodig jezelf dan uit via Datumprikker. Op het moment dat ik dit artikel schrijf, 2 dagen nadat de vacature (op een zaterdag) live is gegaan, zijn alle spots al vergeven. Maar er komen nieuwe bij, zo geeft men aan.

Nu al meer resultaat dan verwacht

Recruiters en arbeidsmarktspecialisten zijn best lastig te werven. Toch heeft de RvdK er nu (binnen 2 dagen!) al meer op gesprek dan van tevoren verwacht. Natuurlijk is het afwachten wat de kwaliteit van de pitches zal zijn. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat er heel veel goede, onverwachte, talenten tussen zitten…

Over de auteur van dit blog

5 dikke tips voor een steengoede vacaturevideo

Gepost op 2019/05/14 te 00:00.

Geschreven door Robert Buning

Video wordt steeds belangrijker in je werving. Maar hoe maak je een goede recruitmentvideo? Robert Buning deelt graag zijn 5 belangrijkste tips.

Steeds meer organisaties zetten in op recruitmentvideo’s. Nu zijn er wel 1.000 manieren om een leuke video te maken. Maar vanuit mijn eigen ervaringen als online recruitmentspecialist geef ik je met plezier deze 5 tips. Misschien heb je er wat aan!

#1. Bepaal het doel van je video

Ik kom bij veel bedrijven over de vloer die – laten we zeggen: een behoorlijke uitdaging hebben met het bereiken van latent werkzoekenden. Ze denken dan natuurlijk ook na over de inzet van videocontent. De doelen die ze daarmee voor ogen hebben zijn dan alleen vaak nog enigszins uit de richting. Zo denken ze nog regelmatig dat een bedrijfsfilm en een recruitmentvideo hetzelfde doel hebben. Maar dit is niet zo.

‘Veel bedrijven denken dat een bedrijfsfilm en een recruitmentvideo hetzelfde doel hebben. Maar dit is niet zo’

Een bedrijfsfilm is vaak gericht op nieuwe klanten, niet op nieuwe medewerkers. Kortom: de inhoud van een bedrijfsfilm is voor iemand die een baan zoekt meestal niet helemaal waar diegene naar op zoek is. Met het risico dat hij of zij het bedrijf niet interessant genoeg vindt…

#2. Maak er geen Spielberg-film van

Als de filmdag is aangebroken, worden vaak de meest gave dingen uit de kast gehaald om aan de latent werkzoekenden te showen. Ik geef toe: in de techniek en industrie, de branches waarvoor ik de meeste recruitmentvideo’s maak, zijn vaak heel toffe dingen te filmen. De kunst is om een vacaturevideo niet te lang te laten duren. Less is more en hoe korter de video, hoe meer je moet nadenken over wat écht erin thuishoort.

Een voorbeeld van een video van Robert Buning

#3. Eigen medewerkers maken video’s authentiek

Het is vrijwel altijd aan te bevelen om je eigen medewerkers te vragen om iets over hun baan te vertellen. Een acteur is misschien leuk, maar een acteur weet meestal gewoonweg niet over te brengen wat de meest toffe zaken aan die specifieke baan zijn. Het is bovendien veel leuker en authentieker voor een kandidaat om zijn of haar toekomstige collega te zien. Ook als hij of zij misschien niet altijd helemaal goed uit de verf komt op video. Vraag daarom altijd eigen medewerkers om het verhaal te vertellen.

#4. Optimaliseer je video in YouTube

Veel mensen gebruiken YouTube als standaard zoekmachine. Ze zoeken er van alles, ook vacatures. Als je een gave recruitmentvideo hebt laten maken, wil je er alles aan doen om deze ook hoog te laten scoren in zowel Google als YouTube. Je wilt immers gevonden worden! Als je jouw video, op basis van de behoefte van de doelgroep, optimaliseert in YouTube, zul je zien dat het, met de juiste zoektermen, in no-time naar boven komt.

#5. Vergeet nooit de video te ondertitelen

Ik maak meestal korte en lange versies van een recruitmentvideo. De lange versie wordt weergegeven op de werkenbij-sites, de korte versie is dan te zien op sociale media. Mensen die jouw vacature op sociale media te zien krijgen, hebben niet altijd geluid aan. Misschien checken ze wel even snel Instagram of Facebook op hun werk, of in de trein of bus. Dan gaat dat geluid natuurlijk niet aan. Zorg daarom altijd voor ondertiteling. Oké, het is misschien niet altijd een mooi gezicht, maar wel erg functioneel!

Over de auteur

Lees hier meer van Robert Buning

Of lees ook:

Waarom steeds meer bedrijven videorecruitment inzetten om jongeren te werven

Recruiters missen een personal brand

Gepost op 2019/05/10 te 00:00.

Geschreven door Ellen Van Dieren

Als recruiter ben jij dé grootste ambassadeur van jouw organisatie, vindt Ellen van Dieren. Maar hoe zorg je ervoor dat jouw personal brand on point is?

Jij bent (deels) de uitvoering van het employer brand. ‘You’re living the brand’, zeg ik vaak in trainingen. De recruiter is namelijk het visitekaartje, het eerste contactmoment en de reisleider van de candidate journey.

Ik zie in de praktijk veel recruiters dan ook de identiteit aannemen van hun werkgever. Helemaal ‘online’ zijn we geneigd om ons te verstoppen achter dat merk.

‘Maar als recruiter ben je meer dan een employer brand’

Maar als recruiter ben je meer dan een employer brand. Jij bent een persoon met eigen visie, persoonlijke waarde, interesses, emoties en een netwerk. Ik geloof nog altijd heilig dat succes in recruitment komt uit het deel dat mensenwerk is. Natuurlijk moet je tools en data gebruiken om je proces efficiënter en sneller in te richten. Maar die menselijke connectie is goud waard.

Die menselijke connectie is goud waard

Waarom gebruiken wij die menselijke connectie niet meer in recruitment? Als we het hebben over marketing en storytelling, dan weten we dat mensen connecties maken met mensen. Dan weten we dat emotie werkt. Dan weten we dat mensen van elkaar willen leren en elkaar dingen gunnen. Maar als ik dan in een training benoem dat je meer kan halen uit je eigen netwerk en eigen social media profielen, dan willen we dat gescheiden houden: ‘Ik ga mijn eigen social media profiel niet inzetten voor werkdingen.’

Kan je werk & prive online als recruiter nog gescheiden houden?

In een (online) wereld waar zoveel te vinden is over recruiters en kandidaten is dat moeilijk en waarom zou je? Pak het juist slim aan en begin nu in het investeren in een personal brand. Je blijft tenslotte niet je hele leven bij 1 werkgever werken. En interim recruiters die ik iedere 3 maanden een totaal andere online identiteit (werkgeversmerk) zie aannemen, komen voor mij ook niet geloofwaardig over. Dus start met het bouwen van een personal brand en het creëren van een heuse fanbase: wie is jouw doelgroep, wat is jouw boodschap (kennis/inspiratie/emotie), welke kanalen zet je in en op basis van welke frequentie?

https://www.instagram.com/p/BxH_zXgpxO1/

Recruitment wordt steeds meer community building, dus begin met bouwen

Als ik voor mijzelf spreek en zie wat personal branding mij oplevert, is dat veel. De laatste maanden investeer ik ook meer in mijn Instagramaccount door kennis te delen en mensen dagelijks een inkijkje te geven in mijn leven als ‘de recruitment trainer’. Mijn netwerk groeit erg goed, de interactie is hoog en ik leer elke keer nieuwe mensen kennen (community building). Natuurlijk levert het mij niet dagelijks concrete opdrachten op en zal het jou als recruiter ook niet dagelijks kandidaten opleveren. Maar investeren in relaties op basis van lange termijn.. dat is voor mij netwerken. En dat loont, nu of in de toekomst!

Meer weten? Kom dan naar de Carerix Roadshow waar ik vertel hoe je aan je eigen personal brand kunt werken.

Over de auteur

Ellen van Dieren is trainer en eigenaar van De Recruitment Trainer. Naast een breed trainingsaanbod deelt zij ook graag haar kennis en inspiratie over recruitment en de arbeidsmarkt in haar vlogs en blogs.

Lees ook van Ellen:

Lees alles van Ellen.

Inbound Recruitment in een andere cultuur: verrassend hetzelfde

Gepost op 2019/05/09 te 00:00.

Geschreven door Edwin Vlems

Inbound Recruitment is niet typisch iets wat werkt in de Nederlandse cultuur, zo blijkt. Ook in een andere cultuur is er veel voordeel mee te doen, merkte Edwin Vlems onlangs in Nepal.

‘Before you give your presentation, can you take your shoes off?’ Het was een van de vele grote en kleine cultuurverschillen die me opvielen toen ik recent een week in Nepal was. Ik was uitgenodigd door IT-bedrijf Proshore om daar een workshop Inbound Recruitment te geven. En als je in Nepal ergens binnenkomt, dan doe je je schoenen uit. Ook op kantoor. Veel straten in Kathmandu zijn immers niet of hooguit slecht bestraat. Zeker na een regenbui neem je dan makkelijk een hoop rotzooi mee naar binnen. Met schoenen uit voorkom je dat.

Nepal versus Nederland: ook veel overeenkomsten

Nog zo’n opvallend verschil is dat mensen hier nee schudden als ze het heel erg met je eens zijn. Erg verwarrend als je een workshop geeft. Maar wat me in de week in Nepal ook opviel was dat er ook veel overeenkomsten zijn met hoe het hier gaat. Ook in Nepal trek je nieuwe medewerkers het beste aan met de kennis en persoonlijkheid van de huidige medewerkers. En net als in Nederland moet je hen dan wel de motivatie, kennis en gelegenheid geven om dat goed te doen.

Wat is inbound recruitment eigenlijk?

Eerst maar even uitleggen wat inbound recruitment is, Dat gaat wellicht het makkelijkst via het ‘klassieke’ concept van outbound recruitment, oftewel: recruiters die je als kandidaat tot bloedens toe irriteren met hun pogingen om je een nieuwe baan te geven. Liefst drie maanden later opnieuw, als ze hun fee hebben binnengeharkt. Zelf heb je het gevoel een speelbal voor ze te zijn, ze lijken zich vaak niet echt voor te bereiden in hun poging om je over te halen tot een (nieuwe) switch.

Bij inbound recruitment zorg je dat je een ‘wolk’ potentiële werknemers naar je toe trekt

Bij inbound recruitment zorg je daarentegen dat je een ‘wolk’ potentiële werknemers naar je toe trekt. Als je dan een ‘job opening‘ hebt, duiken er zo een paar mensen uit de wolk die opening in. Het concept is afgeleid van inbound marketing, waarbij je klanten naar je toe trekt door de kennis in je bedrijf online te delen. Potentiële klanten hebben een vraag of probleem, en typen dit in bij Google of klikken op een link in social media. Op die manier glijden ze via de content op je website zo je bedrijf binnen. Of, samengevat in mijn motto: ‘op je advertenties zit niemand te wachten, maar naar je kennis wordt dagelijks gezocht’.

Inbound recruitment in een andere cultuur: veel hetzelfde

Bedrijven die actief kennis delen om klanten aan te trekken, merken dat ze hiermee ook nieuwe medewerkers kunnen aantrekken. Onlangs beschreef ik op deze site al 5 van deze inbound recruitment-cases. Ook in het buitenland blijkt deze aanpak herkenbaar. En dan niet alleen laten zien wat je allemaal goed doet, maar ook je ‘rafelrandjes’ (ik kon niet op het Engelse woord komen…).

mensen zitten niet meer te wachten op gelikte presentaties en verhalen over hoe geweldig het bedrijf is

Het is een advies dat ik ook in Nederland regelmatig geef: mensen zitten niet meer te wachten op gelikte presentaties en verhalen over hoe geweldig het bedrijf is en de mensen die er werken. Ze willen échte mensen zien. Ook in Nepal blijkbaar: ‘Instagram Photos are much less interesting than the Instagram Stories about the making of the photo’, zo zei een van de deelnemers.

het 7i-model van de nieuwe tijd

Strategisch adviseur Marco Derksen introduceerde in 2011 het zogeheten 7i-model. Daarin wordt de veranderende relatie tussen instituten en individuen onder invloed van digitale media weergegeven, aan de hand van 7 i’s.

Derksen vergelijkt in dit model de eeuw van zijn voorouders met de eeuw van zijn dochters: de tijd van toen keert terug. In de tijd van zijn voorvaders (voor de industriële revolutie) kenden de mensen in de markt elkaar, je wist bij wie je moest zijn voor goed vlees of voor een nieuwe stoel. De industriële revolutie zorgde daarna voor een grote kloof tussen instituten (grote bedrijven) en het individu, ook in marketing: “Dit is onze commercial, kijk ernaar”.

We gaan nu weer terug (of vooruit) naar een tijd dat we grote instituten minder nodig hebben

Pas toen KLM begon te twitteren met klanten (die zelfs mochten reageren, een revolutie!) ontstond fase 2.0, waarin we nu zitten en waarbij instituten en individuen weer veel dichter bij elkaar zitten. In de (huidige) eeuw van de dochters van Marco gaan we weer terug (of vooruit) naar een tijd dat we die grote instituten steeds minder nodig hebben. Denk aan AirBnB en UberPop, maar ook aan de ontwikkelingen op sociale media. Daar worden bedrijfsposts gediscrimineerd, omdat ze meestal niet zo menselijk zijn.

Inbound recruitment: wat doe je in praktijk?

Dit model van Derksen was ook in Nepal erg herkenbaar. Want ondanks de enorme hoeveelheden mensen in de straten van Kathmandu is er blijkbaar ook hier toch een tekort aan IT’ers. In de workshop die ik mocht geven over Inbound Recruitment kwamen dan ook min of meer dezelfde thema’s aan de orde als in Nederland:

Besef dat je unieke kennis hebt over een specifieke expertise, of probeer deze eerst te ontdekken (in mijn workshop doe ik dit via een paar oefeningen).
Content Curation: deel kennis van anderen over deze expertise, maar wel met jouw sausje erover. Denk aan een LinkedIn-post met een korte, persoonlijke inleiding.
Content Creation: maak kennis, liefst in de vorm van blogs. Google houdt enorm van deze contentvorm.
Social media: zie social media, zeker LinkedIn, als een onderdeel van je werk. Het kost je tijd, maar die bespaar je omdat je niet langer ‘outbound‘ hoeft te werken. Want hoeveel tijd kost het om via cold calling aan een nieuwe (goede) klant (of kandidaat) te komen?

Wat me in de feedback tijdens en na de workshop opviel, is dat de reacties in Nepal nauwelijks anders waren dan in Nederland. Ook in Nepal beseffen medewerkers amper hoe interessant en uniek ze zijn. Net als in Nederland zijn ze huiverig voor het delen van kennis: mag het van de baas? Gaan mensen negatief reageren? Waar moet ik kennis over delen? Soms onverstaanbaar, maar wel herkenbaar. Mooi om te zien.

Over de auteur

Dit artikel is geschreven door Edwin Vlems, samen met Nicole van Roekel initiatiefnemer van het Platform Inbound Recruitment, een site die artikelen en cases over dit prille vakgebied bundelt.

Vlems geeft woensdag 29 mei bij Seats2Meet op Strijp-S in Eindhoven, ondersteund door Werf&, een workshop ‘inbound recruitment’. Daarin gaat het onder meer over:

Ontwikkelingen in marketing en HR
Inbound Marketing en inbound recruitment
De Candidate Journey
Content en bloggen: theorie en praktijk (oefening)
Social Media: theorie en praktijk

Vlems is ook marketingmanager van metaalgroothandel MCB en spreekt en schrijft veelvuldig over Inbound Marketing, Content Marketing en Social Media. Je kunt hem volgen op @evlems.

Oneliners: in één woord…

Gepost op 2019/05/08 te 00:00.

Geschreven door Wim Van den Nobelen

We worden tegenwoordig overladen met oneliners op social media, cv’s en vacatures. En daar vindt Wim van den Nobelen wat van.

Sinds de komst van social media worden we doodgegooid met oneliners. Ik weet niet wat mij het meeste stoort. Is het de overdaad aan oneliners? Het toekennen van deze oneliners aan de verkeerde mensen of wat de plaatser ermee wil bereiken?

Clichés

Driewerf neen, zou mijn oud-professor Publiekrecht zeggen. Oneliners zijn net als clichés, je gebruikt ze als er aanleiding toe is. Wat dan ook veelvuldig wordt gedaan door recruiters en kandidaten. Cv’s staan vol met clichés en oneliners, net als vacatureteksten overigens.

Cv’s staan vol met clichés en oneliners, net als vacatureteksten

Hoe vaak ik de oneliner ‘Geef me een baan die bij me past en ik hoef nooit meer te werken’ van Confucius voorbij heb zien komen, weet ik niet. Maar als ik voor iedere keer een euro had gehad was ik nu een rijk man. Hoewel een rijk man vaak niet meer is dan een arme donder met veel geld.

Wat is de meest irritante (of leuke) oneliner?

Nu hou ik wel van tradities en wedstrijden. Daarom een oproep aan alle recruiters van Nederland: stuur jouw leukste, vervelendste, irritantste, meeste correcte, leerzame, onbenullige oneliner op en win een prachtige prijs! Wat dit gaat worden moeten we nog bedenken. De waarde van een geschenk wordt namelijk niet bepaald door de prijs.

beter vandaag pijn dan morgen spijt

Inzenden kan tot 30 mei. Dat kan via de mail of via sms of whatsapp naar 0650602624 of in de comments hieronder. Dank voor het delen (want dat is vermenigvuldigen), en meedoen (want dat is belangrijker dan winnen). Doe het meteen vandaag, want beter vandaag pijn dan morgen spijt.

‘Wim op woensdag’ is de tweewekelijkse blog van recruiter Wim van den Nobelen (Strictly People). Om de week op woensdag vind je hier een blog, onderzoek of artikel van hem.

Lees ook:

Lees alles van Wim

5 gebieden waar de recruiter nog wat kan opsteken van de consumentenmarkt

Gepost op 2019/05/08 te 00:00.

Geschreven door Bas van de Haterd

Als het gaat om marketing loopt de consumentenmarkt nog steeds wel voor op de wereld van recruitment. Daarom: 5 gebieden waar de gemiddelde recruiter nog wel wat kan opsteken van de marketeer.

Wie bijvoorbeeld wel eens een reisje heeft geboekt via Booking.com, een apparaat heeft besteld via Coolblue, of een product bij bol.com, is ongetwijfeld bekend met de vele listige verleidingstactieken die zulke sites hanteren. Dat kan niet alleen een bron van inspiratie zijn voor recruiters die kandidaten willen overtuigen, het zet ook nieuwe standaarden neer in hoe wij als mensen, consument of sollicitant, behandeld wensen te worden, stelt Nikki van der Post, Recruitment Marketeer bij EN HR solutions en donderdag 16 mei een van de vele sprekers op Werf& Live.

‘Voor 23.59 uur besteld, morgen in huis’

Een principe als ‘Voor 23.59 uur besteld, morgen in huis’ is bijvoorbeeld heel bekend in de wereld van de e-commerce. Maar het maakt ook steeds meer zijn intrede in de wereld van recruitment, denkt Van der Post. Natuurlijk, er zijn altijd grote verschillen tussen een product kopen of een baan zoeken, zegt ze. Een baan is een high impact-besluit, net als een nieuwe auto of een nieuw huis. Dat is iets anders dan bijvoorbeeld een boek kopen. Toch beïnvloedt de consumentenmarkt de verwachtingen bij het sollicitatieproces, op allerlei manieren. Vijf voorbeelden daarvan:

#1. Bestelgemak: met één knop gesolliciteerd, dat is handig

In een online winkel druk je één keer op een knop en het product zit in je mandje. Een tweede klik en het product is besteld. Vergelijk dit met een gemiddeld sollicitatieformulier, dat toch nog vaak zeker een tiental vragen telt. Je moet als kandidaat allerlei gegevens achterlaten, een cv uploaden, en een brief bijvoegen die bijna niet gelezen wordt. Bij sommige organisaties moet je zelfs nog eerst een account aanmaken, en dit ook nog eens bevestigen, voordat je vervolgens pas mag solliciteren. Het sollicitatiegemak is de laatste jaren weliswaar op veel plekken verbeterd, maar nog niet op het niveau van het bestelgemak bij de meeste online winkels.

#2. Mobiele toegankelijkheid: waarom nog steeds zo’n hoge drempel?

De sites van de meeste webshops zijn mobiel net zo goed te bereiken als via een desktop. Je kunt ook elk product bestellen en ze hebben rekening gehouden met het feit dat je mobiel misschien niet alle dingen van je bank bij je hebt en toch kun je vaak (makkelijk) afrekenen.

In zo’n 90% van de gevallen kun je nog niet mobiel solliciteren

Vergelijk dat eens met het sollicitatieproces. In zo’n 90% van de gevallen kun je nog niet mobiel solliciteren. Soms kun je met LinkedIn solliciteren, en sommige bedrijven bieden de kandidaat ook de mogelijkheid aan om een cv te uploaden via Dropbox. Desondanks loopt de mobiele toegankelijkheid van een webshop doorgaans nog vér voor op die van de gemiddelde recruitmentsite.

#3. Snelheid: binnen een dag een reactie, dat moet kunnen

Vandaag besteld, morgen in huis. Bij de meeste online producten is het tegenwoordig standaard. Zelfs huizenkopers verwachten tegenwoordig wel binnen een dag een reactie van de makelaar. Een reactie op een sollicitatie duurt daarentegen nog vaak dagen tot een week. Het eerste gesprek is vervolgens minimaal een week later, een week daarna volgt misschien nog een tweede gesprek en als je geluk hebt krijg je een week daarna een contract.

‘Bij sommige organisaties loop je op recruitmentdagen aan het eind van de dag met een aanbod de deur uit’

Dat het ook anders kan, bewijzen ze bij onder meer de Belastingdienst, T-Mobile en Allianz. Zij hebben recruitmentdagen, waar je op het eind van de dag met een aanbod de deur uitloopt (of weet dat je het niet bent geworden). Ook bij kleinere organisaties gebeurt dit al. Zo organiseerde de Hoofddorpse JdB Groep al een inloopavond waar je direct een aanbieding kon krijgen.

#4. Visueel communiceren: video helpt elkaar beter begrijpen

Een site als Coolblue geeft bij elk product een instructievideo mee, die uitgebreide informatie geeft en de goede en mindere kanten van het product laat zien.

Vacatures gaan nog steeds om tekst. arbeidsvoorwaarden, het functieprofiel: vaak is alles tekstueel

In vacatures is daarentegen het aantal video’s nog minimaal. En dit terwijl beeld veel meer indruk geeft dan tekst. We onthouden bovendien meer van wat we zien dan van wat we lezen. Vacatures gaan nog steeds veel om tekst, arbeidsvoorwaarden, functieprofielen: alles is meestal tekstueel. Dat geldt trouwens ook nog vaak voor de communicatie met de kandidaat. Terwijl die zichzelf tegenwoordig ook heel goed kan voorstellen met een video. Het voordeel is dan meteen dat ook de mobiele toegankelijkheid hierdoor kan toenemen.

Bij visuele content kun je bijvoorbeeld ook denken aan instructievideo’s, of aan AR en VR (augmented en virtual reality). Zo hebben RET en de Kunsthal Rotterdam recent AR toegepast op trams in Rotterdam voor een tentoonstelling, en gebruiken bijvoorbeeld Alliander en DKG al virtual reality op hun werkenbij-site.

#5. Personaliseren van content: elke doelgroep anders benaderd

Als je terugkeert bij de meeste webshops, krijg je meteen producten te zien die je eerder bekeken hebt en producten die hierbij passen, op basis van je vorige bezoek. Als je terugkomt op een recruitmentsite van een bedrijf moet je daarentegen meestal helemaal opnieuw beginnen met je zoektocht. Je oude vacatures zijn niet onthouden en er worden ook bijna nooit (relevante) ‘gerelateerde vacatures’ aangeboden.

kom je terug op een werkenbij-site, dan moet je meestal helemaal opnieuw beginnen met je zoektocht

Ook inhoudelijk zitten de vacatures doorgaans nog allemaal in dezelfde mal. Niet alleen hetzelfde taalgebruik, maar ook dezelfde opmaak en voorwaarden. Maar waarom ziet een vacature voor een junior er nergens anders uit dan die voor een senior? Die doelgroep heeft andere verwachtingen, en andere wensen ten aanzien van de informatie en hoe deze aangeboden wordt.

Meer weten? Kom naar Werf& Live!

Wil jij meer horen over hoe de consumentenmarkt de arbeidsmarkt verandert? En wat je concreet kunt doen als organisatie om hierop in te spelen? Meld je dan nu aan voor Werf& Live en hoor van Nikki van der Post, samen met Walter Hueber (Cammio), hoe je hier je voordeel mee kunt doen.

8 0

DAYS

1 6

HOURS

4 4

MINUTES

45 34

SECONDS

Hoe de kandidaat krijgt wat hij écht nodig heeft (of: wat is beslissend voor de sollicitant?)

Gepost op 2019/05/06 te 00:00.

Geschreven door Tamara Rood

Het lijkt het laatste jaar in recruitmentland nergens anders over te gaan: hoe vinden, binden en boeien we kandidaten in deze zeer competitieve markt? Tamara Rood laat zien hoe de kandidaat krijgt wat hij écht nodig heeft.

Vaak sparren we over het zo snel en goed mogelijk aantrekken van een kandidaat, over hoe we zijn ‘sollicitatiereis’ zo makkelijk en plezierig mogelijk maken, en natuurlijk over hoe we de kandidaat centraal kunnen stellen. Regelmatig hoor ik recruiters over de wens om een soepel sollicitatieproces op te zetten, waarin de kandidaat alle aandacht krijgt die hij nodig heeft. Maar hoe richten we dit nu eigenlijk in?

Regie houden is belangrijk

Het is ons inmiddels bekend hoe we kandidaten moeten aantrekken; we verdiepen ons in onze doelgroep, spelen in op de pullfactoren en weten waar we de kandidaat moeten zoeken. Hier stopt het gewenste proces echter niet. Na de eerste selectie gaan we samen met de kandidaat een procedure in waarin jij iets van de kandidaat nodig hebt én, belangrijker nog, waarin de kandidaat heel veel van jou nodig heeft.

Naast die investering aan de voorkant is het dus van groot belang om óók in het midden en aan het einde van het werving-en-selectieproces te investeren. Daarbij is het belangrijk om als recruiter de regie te houden. Nog steeds zijn er organisaties die een groot deel van het selectieproces – zoals het voeren van gesprekken – in de lijn hebben belegd. Als recruiter ben je vanaf dat moment de regie kwijt. Dat komt op mij over alsof dit deel van het proces minder serieus genomen wordt, terwijl het juist zo belangrijk is dat de recruiter ook in dit gedeelte zijn rol oppakt en inspeelt op de vraag van de kandidaat.

Investeer ook in het midden en aan het einde van het werving- en selectieproces

Voor een goede match en sterke binding is het dus van groot belang om de kandidaat gedurende de hele selectiefase te kunnen voorzien van dat wat hij nodig heeft om een keuze te kunnen maken. Daar zijn twee dingen voor nodig: jij als recruiter en de kennis over wat de kandidaat precies nodig heeft tijdens het sollicitatieproces.

Input in de verschillende fases

Onderzoek vertelt ons dat de strategie die een kandidaat hanteert in zijn besluitvorming, verandert gedurende het sollicitatieproces. Door exact te weten wat een kandidaat nodig heeft, kun je als recruiter, in elke fase van het proces, invloed op die besluitvorming uitoefenen.

Tijdens het proces ontbreekt het de kandidaat nogal eens aan voldoende informatie over de zaken die voor hem van belang zijn om een weloverwogen beslissing te kunnen nemen. Het proces gaat vaak (te) snel (of juist te langzaam) en er wordt te weinig informatie verschaft. De kandidaat weet waarschijnlijk zelf ook niet precies naar welke informatie hij op zoek is. Daardoor vertrouwt hij vooral op de voorlichting die de recruiter hem geeft. En dus jij, ja jij recruiter, bent van supergrote waarde voor hem in zijn zoektocht naar informatie en zijn keuze voor een nieuwe baan!

Hoe belangrijker iets is voor een kandidaat, hoe meer helderheid je hierover moet verstrekken

Kandidaten hebben in verschillende fasen van het recruitmentproces ook verschillende input nodig; hoe belangrijker iets voor een kandidaat is (organisatiecultuur, salaris enzovoorts) hoe meer helderheid je hierover moet verstrekken.

Uiteindelijk is een kandidaat altijd op zoek naar een organisatie die past bij zijn waarden en deze waarden verschillen per persoon. Je doet er daarom slim aan om vanaf het begin van de procedure goed in te schatten wat iedere kandidaat nodig heeft en op die behoeften in te spelen. Geef hem extra informatie, dat kan in allerlei verschillende vormen zijn zoals spreken met collega’s, een rondje afdeling, een middagje meelopen, of lunchen met het team.

4 criteria die de perceptie van de kandidaat beïnvloeden

Uit ditzelfde onderzoek blijkt dat er vier belangrijke criteria zijn die de perceptie van de kandidaat beïnvloeden wanneer het gaat om de aantrekkingskracht tot een organisatie:

een goede fit (de match met de organisatie en de functie)
het salaris
het aanzien van de baan en/of de organisatie
de werklocatie

Bij de kandidaat wegen de fit en het salaris steeds zwaarder naarmate het sollicitatieproces vordert. Opvallend hierin is dat bij vrouwen de informatie die zij krijgen over de fit gewichtiger is dan bij mannen. Het is daarom van groot belang om voldoende informatie te verstrekken over deze criteria. En leg naar het einde van het proces extra nadruk op de fit en het salaris. Geef tijdens het proces steeds een goede en gerichte terugkoppeling. Geef ook aan waarom de kandidaat juist bij jouw organisatie past en in deze baan gigantisch kan rocken!

Invloed van (vermeende) marktwaarde

Wist je trouwens dat de marktwaarde die de kandidaat heeft (of denkt te hebben) zijn keuzes beïnvloedt met betrekking tot de baan die jij hem aanbiedt? Deze (vermeende) marktwaarde verandert wanneer de kandidaat verder in het proces komt en/of andere aanbiedingen krijgt.

Hij kan misschien zijn marktwaarde hoger gaan inschatten. Kandidaten hebben namelijk de neiging om zichzelf te overschatten als het op marktwaarde aankomt. Ook, en niet geheel onlogisch, zullen kandidaten met meer aanbiedingen de vier belangrijke hierboven genoemde criteria zwaarder laten wegen in hun beslissing dan kandidaten met minder aanbiedingen in de pocket. Voor deze kandidaten geldt dat zij het gevoel moeten krijgen dat de fit met jouw organisatie hoger is dan de fit bij de organisatie(s) waar (de) andere aanbieding(en) lopen.

‘Informeer jouw kandidaat dus zoveel mogelijk over de organisatie en de inhoud van de baan’

Speel hier dus op in. Informeer jouw kandidaat zoveel mogelijk over de organisatie en de inhoud van de baan. Doe dit wel afgestemd op wat voor de kandidaat het meest waardevol is om te weten. Is dit bijvoorbeeld inhoud of juist een doorgroeiperspectief? Wees er zeker van dat je weet waardoor de kandidaat gedreven wordt in zijn keuzes!

Wil je meer lezen over de manier waarop kandidaten criteria afwegen gedurende het sollicitatieproces? Check dan dit onderzoek.

Over de auteur

Als interim Corporate Recruiter helpt Tamara Rood organisaties met de inrichting van hun recruitment. Persoonlijk contact en oprechte interesse in de kandidaat staan bij haar voorop. ‘Ik vind het belangrijk iedere (afgewezen) kandidaat een ambassadeur van de organisatie te laten worden’. Haar werkwijze kenmerkt zich door een evidence based aanpak. Met een achtergrond in de psychologie koppelt zij recruitment aan (sociale) wetenschap. Meer weten over haar? Kijk dan op redcruitment.nl

Kun je eigenlijk nog werven zonder te searchen en te sourcen?

Gepost op 2019/05/06 te 00:00.

Geschreven door Geert-Jan Waasdorp

Searchen en sourcen zou een essentieel onderdeel van je wervingsplan moeten zijn. Geert-Jan Waasdorp geeft 5 redenen waarom.

Kun je eigenlijk nog wel werven zonder te searchen en te sourcen? Het enige juiste antwoord op die vraag is: “Dat hangt af van de doelgroep die je zoekt of de werkgever die je bent of wilt zijn.” Het meest logische antwoord is echter dat het nauwelijks nog voor te stellen is dat zelf sourcen en searchen géén onderdeel is van je een wervingsplan.

de basisprincipes van searchen goed beheersen maakt je completer als professional

Van lastig te werven doelgroepen, die vooral benaderd willen wórden, tot en met de eenvoudig te werven doelgroepen, van wie je (te) veel reacties verwacht. In dat geval is searchen een aantrekkelijk alternatief ten opzichte van het afhandelen van tientallen of zelfs honderden sollicitaties.

Het beheersen van de basisprincipes

Actief kandidaten kunnen zoeken en benaderen hoort tegenwoordig tot de basisuitrusting van een recruiter of een HR-professional met recruitment in portefeuille. Voor een intercedent of consultant Werving & Selectie is dit overigens al jaren het geval. Denk aan de cv-databases van werk.nl of nationalevacaturebank tot en met LinkedIn en Google. Nu laten veel wervingsprofessionals een eenvoudige kans op het aantrekken van nieuwe collega’s liggen. En de basisprincipes van searchen goed beheersen is niet alleen leuk en eenvoudig, maar maakt je ook veel completer als professional. Daarom, 5 redenen waarom iedereen zou moeten leren sourcen:

#1. Je benut de eigen goudmijn

We denken vaak dat searchen een soort van headhunten is, dat je talent belt en stoort tijdens het avondeten. Niets is minder waar, zeker als je WhatsApp gebruikt bij het benaderen van talent. Maar bij dit punt wil ik vooral benadrukken dat je zou moeten zoeken in de eigen database. Denk bijvoorbeeld aan kandidaten die de afgelopen 12 maanden hebben gesolliciteerd (denk aan de GDPR), in het eigen ATS staan, jouw bedrijf volgen op social media of jouw jobalerts ontvangen.

We denken vaak dat searchen een soort headhunten is, dat je talent belt en stoort tijdens het avondeten

Dit is bij uitstek de eerste groep om te benaderen. Kandidaten uit de eigen databases zijn de goudmijn van de organisatie. In deze groep begint je zoektocht, al dan niet met bijvoorbeeld hulpmiddelen van bijvoorbeeld Goldmine van Onrecruit. Weten hoe je daarin snel, goed, gericht en effectief kunt zoeken, is een ideale recruitmentversneller en de start van iedere goede search.

#2. De doelgroep verwacht het

Vroeger, voor de komst van LinkedIn, was het speciaal als je gehunt werd. Tegenwoordig is het de normaalste zaak van de wereld. Sterker nog, steeds meer doelgroepen verwachten het, zoals sales, marketing, recruiters, logistieke medewerkers, callcenter medewerkers, IT, C-level en engineering.

Als dit de toekomst is, dan pak je je voordeel door er vandaag al mee te beginnen

In plaats van dat deze groep actief op zoek gaat naar jou als werkgever, is het de bedoeling dat jij actief zichtbaar wordt in hun timeline en als hun connectie. Natuurlijk doe je dat op een originele en gepaste manier. Bij een aantal doelgroepen zoals bijvoorbeeld in de zorg en het onderwijs is actief mensen benaderen nog geen gemeengoed. Maar bureaus doen dit steeds meer en binnen een aantal jaar zal ook deze groep dit van jou als werkgever verwachten. “Als je me wilt hebben, benader je me toch gewoon!” Als dit de toekomst is, dan pak je je voordeel door er vandaag al mee te beginnen.

#3. Je krijgt er onverwachte inzichten mee

Door te searchen leer je veel meer over je doelgroep en je arbeidsmarktconcurrenten. Zo krijg je bijvoorbeeld inzichten in alternatieve functiebenamingen, vooropleidingen, netwerken, brancheorganisaties, events waar de doelgroep is, de functie voorafgaand aan de huidige functie, of arbeidsmarktconcurrentie.

Searchen zorgt ervoor dat je breder naar een doelgroep en de arbeidsmarkt kijkt

Searchen maakt dat je breder naar een doelgroep en de arbeidsmarkt kijkt dan alleen de interne arbeidsmarkt en de briefing van de hiring manager. Het completeert jou als professional en adviseur.

#4. Je kunt mensen vinden die niet iedereen heeft gevonden

Stel dat je ongetraind begint met sourcen en gebruik maakt van de standaardfilters die bijvoorbeeld LinkedIn of Monsterboard je aanbieden. Dan heb je een goede kans dat je kandidaten vindt die al 1.000 keer gevonden zijn en minimaal zo vaak zijn benaderd. Dat wil je niet. Je wilt mensen vinden die anderen nog niet (veel) hebben gevonden of nog niet (vaak) hebben benaderd. Dat betekent dat je anders moet zoeken en je leadlijsten bijvoorbeeld van beneden naar boven moet afwerken. Met kleine trucjes, bijvoorbeeld in het benaderen via Whatsapp of het gebruik van Crystalknows.com, kun je niet alleen slimmer zoeken, maar ook gerichter benaderen.

#5. Elke doelgroep heeft zijn eigen talentpool

In Nederland staren we ons blind op LinkedIn. Maar er zijn zoveel andere databases waaruit we (betaald) kunnen putten of waaruit we met tools zoals Recruit Robin heel veel kansrijke, nieuwe en originele profielen kunnen halen. LinkedIn is logisch voor hoogopgeleide doelgroepen, die nog niet ‘kapotgehunt’ zijn. Andere kanalen, naast je eigen database, die zeker de moeite waard zijn om te bekijken, zijn de cv-databases van Indeed, NationaleVacaturebank.nl, Uitzendbureau.nl, werk.nl, werkenvoornederland.nl (als overheid), Monsterboard, Stackoverflow en natuurlijk niet te vergeten Google, Facebook, Instagram of zelfs Relatieplanet. Die laatste is natuurlijk alleen meer voor de experienced – of vrijgezelle – recruiter…

Als laatste tip zou ik je van harte twee van de beste sourcingstrainers in het vak willen aanraden om te volgen, te weten Sandor Lokenberg en Laura Hoogendoorn. En vergeet niet de tweedaagse Training Sourcing & Search bij de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie van ze te volgen als je goed wilt worden in sourcing.

Over de auteur

Geert-Jan Waasdorp is oprichter van Intelligence Group en mede-oprichter van Werf& en de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie.